محققان هلندی و آمریکایی نشان داده‌اند که سرعت دویدن پستانداران با بقای آنان مرتبط است. آنها طی آزمایشی تغییرات 774 اسکلت از موجودات تند و کند را بررسی کرده و دریافتند که ترکیب رشد و نمو با مسائل بیومکانیکی در برخی موجودات تندرو از تکامل آنها جلوگیری کرده است درحالی که در مورد موجودات کندرو اینگونه نیست.
در این تحقیقات مجموعا 774 اسکلت از 90 گونه جانوری بررسی شد. این اسکلت‌ها از 9 موزه‌ی تاریخی اروپا انتخاب شده بودند.
ستون فقرات پستانداران با سایر موجودات بسیار متفاوت است. اما قانونا می‌توان گفت ستون فقرات بین گونه‌های پستانداران تنها اندکی تفاوت دارد.
تحقیقات ارائه شده در زمینه تکامل و رشد بیومکانیکی، تقریبا درباره موجودات تندرو غیرممکن به نظر می‌رسد و تنها تاثیراتی حاشیه‌ای بر موجودات کندرو و قوی هیکل داشته است. اساس نظریات بر این است که برخی جهش‌ها برای تغییر تعداد مهره‌ها لازم بوده است. یک جهش در جهت تغییر نامنظم شکل ستون مهره‌ها، باعث شده تا دویدن و پریدن دشوار شود و انعطاف پذیری بدن کم گردد.
فریتسون گلیس، محقق این پروژه می‌گوید: سفتی پشت پستانداران یک سرنخ برای تشخیص آن است که آیا تکامل ممکن بوده است یا خیر.
او می‌گوید: حرکت و نقل و انتقال جانوران کندرو با پشتی سفت، تنها اندکی تحت تاثیر شکل نامنظم مفاصل آنها بوده اما در مورد جانوران تندرو این موضوع تاثیر بسیاری داشته و می‌توانست کشنده باشد. چرا که قابلیت انعطاف و تحرک آنها را کاهش داده است.
این محقق در پایان می‌گوید: به هر حال ترکیبی بین تکامل، تغییرات بیومکانیکی و رشد و نمو و مجموعه عظیمی از داده‌های علمی لازم است تا معمای تکامل پستانداران به طور کامل‌تری حل شود.
انتهای پیام/