مجله شبانه باشگاه خبرنگاران؛آيات 56-58 سوره ذاريات
وَمَا خَلَقْتُ الْجِنَّ وَالْإِنسَ إِلَّا لِيَعْبُدُونِ
مَآ أُرِيدُ مِنْهُم مِّن رِّزْقٍ وَمَآ أُرِيدُ أَن يُطْعِمُونِ
إِنَّ اللَّهَ هُوَ الرَّزَّاقُ ذُو الْقُوَّةِ الْمَتِينُ و جن و انس را نيافريدم مگر براى آنكه مرا عبادت كنند.
و من از آنان هيچ رزقى نمىخواهم و نمىخواهم كه به من طعام دهند.
زيرا خداوند است آن روزى رسانِ نيرومندِ استوار. * در حديثى از امام حسين عليه السلام مىخوانيم: خداوند مردم را نيافريد مگر براى معرفت و شناختن و چون او را شناختند، او را عبادت مىكنند و هر كه او را عبادت كند، از بندگى غير او بىنياز مىشود.* جنّ، قبل از انسان آفريده شده و داراى تكليف است. در اين آيه نيز نامش قبل از انسان آمده است. «و ما خلقت الجنّ و الانس»* در قرآن، تمام آفرينش بر اساس حق است وهيچ آفريدهاى باطل نيست، «و ما خلقنا السموات و الارض و ما بينهما الاّ بالحق»( حجر، 85) وهمهى آفريدهها در مسير بهرهمندى انسان است. «خلق لكم»( بقره، 29)، «سخّر لكم»( جاثيه، 13)، «متاعاً لكم»( نازعات، 33) * و انسان نيز براى هدفى متعالى آفريده شده كه راه رسيدن به آن، عبادت خدا است. «و ما خلقت الجن والانس الا ليعبدون» البتّه عبادت معناى عام دارد و به هر كار نيكى كه با هدف الهى انجام شود، عبادت گفته مىشود.* جنّ و انس در تكليف مشتركند. «الجنّ و الانس... ليعبدون»* عبادت كردن بشر و الهى شدن مردم مهم است، نه عبادت شدن خداوند. «ليعبدون» (نفرمود: «لأعبد» تا من عبادت شوم.)* لازمه ى عبادت، معرفت معبود است، پس آفرينش جن و انس براى شناخت حقّ و حركت در راه خداوند است. «ليعبدون»* انسان در معرض غفلت و نسيان است و بايد پيوسته هدفش را به او تذكّر داد. «و ذكّر... ما خلقت الجنّ و الانس...»
* خداوند بى نياز است و عبادتى كه از جن و انس مىخواهد، به خاطر احتياج او نيست بلكه به خاطر رشد آنهاست. «و ما أريد منهم من رزق...»* كسى كه خودش رزّاق است، چه نيازى به رزق بندگان دارد. «ما أريد منهم من رزق... ان اللّه هو الرّزاق»* تمام امكانات و تخصّصها و ابزارها، وسيله و بستر رسيدن به رزق است ولى روزى رسان تنها خداست. «انّ اللّه هو الرّزاق»* خداوند در توان روزىرسانى كمبودى ندارد. «هو الرّزاق ذوالقوّة»* با گذشت زمان، قدرت روزى رسانى خداوند كمرنگ نمىشود. «المتين» («متين» به معناى ثابت و استوار است) برای مشاهده مجله شبانه اینجا کلیک کنید