آيات 52-55 سوره ذاريات
كَذَلِكَ مَآ أَتَى الَّذِينَ مِن قَبْلِهِم مِّن رَّسُولٍ إِلَّا قَالُواْ سَاحِرٌ أَوْ مَجْنُونٌ
أَتَوَاصَوْاْ بِهِ بَلْ هُمْ قَوْمٌ طَاغُونَ
فَتَوَلَّ عَنْهُمْ فَمَآ أَنتَ بِمَلُومٍ
وَذَكِّرْ فَإِنَّ الذِّكْرَى تَنفَعُ الْمُؤْمِنِينَ (اى پيامبر!) بدين گونه (كه تو را تكذيب كردند) پيشينيان اينان نيز هيچ پيامبرى برايشان نيامد مگر آنكه گفتند: جادوگر يا جنزده است.
(آيا مخالفان در طول تاريخ) به يكديگر سفارش كردهاند (كه با انبيا اين گونه برخورد كنند؟) نه، بلكه آنان مردمى طغيانگرند.
پس، از آنان روى بگردان كه تو مورد سرزنش نيستى.
و (به مردم) تذكّر بده كه قطعاً تذكّر براى مؤمنان مفيد است.
* همه انبیا مخالف داشتند و مورد تهمت قرار می‌گرفتند. پس، از تهمت مخالفان نگران مباش. «کذلک... قالوا ساحر أو مجنون»
* بر خلاف قرآن که پیامبران را انسان‌هایی همچون دیگر انسان‌ها معرّفی می‌کند، «قل انّما أنا بشر مثلکم»( کهف، 110) مخالفان سعی داشتند کارها و سخنان پیامبران را ناشی از ارتباط آنها با جن بدانند. «ساحر أو مجنون»
* هماهنگی رفتار و گفتار مخالفان انبیا در طول تاریخ به گونه‌ای است که گویا همه به یکدیگر سفارش موضع‌گیری علیه حق و تهمت سحر و جنون را می‌دادند. «أتواصَوا...»
* ریشهٔ تهمت به انبیا، طغیان است. «قوم طاغون»
* انسان در برابر افراد لجوج مسئولیتی ندارد. «فتولّ»
* پس ازاتمام حجّت، اعراض از حق ستیزان جایز است. «فتولّ عنهم فماانت بملوم»
* همه جا، متارکه و رها کردن دیگران کار بدی نیست. «فتولّ عنهم فما انت بملوم»
* مبلّغ، باید روحیه مخاطبان را بشناسد، نسبت به گروهی اعراض نماید، «فتول» و نسبت به گروهی تذکر دهنده باشد. «و ذکر»
* اگر روحیه پندپذیری نداریم، در ایمان خود شک کنیم، زیرا مؤمن پندپذیر است. «فانّ الذکری تنفع المؤمنین»
* اگر ایمان باشد، انسان تذکر را از هر کس می‌پذیرد. «فانّ الذکری تنفع المؤمنین» و نفرمود: «فانّ تذکرک»
* مبلّغان دینی خسته نشوند که کارشان مفید است. «فانّ الذکری تنفع...»
* مؤمنان نیز به تذکر نیازمند هستند. «فانّ الذکری تنفع المؤمنین»
* تعالیم ادیان آسمانی، در فطرت انسان‌ها ریشه دارد. وظیفه انبیا، بیدار کردن و یادآوری امور فطری بشر است. «ذکر فانّ الذکری تنفع المؤمنین» برای مشاهده مجله شبانه اینجا کلیک کنید