به گزارش
خبرنگار حوادث باشگاه خبرنگاران، دكتر نعمت‌اله بابايي درباره نقش و جايگاه خانواده در پيشگيري از اعتياد گفت: خانواده داراي بيشترين سهم پيشگيري از اعتياد است و در ليستي كه 50 علت اعتياد در آن تهيه شده و حتي در طبقه‌بندي علل اصلي و فرعي، به اين نتيجه رسيده شده كه وجود رابطه صميمي بين والدين و فرزندان عاملي موثر در پيشگيري از اعتياد محسوب مي‌شود.
وي افزود: والديني كه مهارت فرزندپروري را نداشته باشند به دليل وابستگي افراطي فرزندان به آنان و عدم استقلال، آنها را با مشكلاتي مواجه مي‌كنند، ابتلا به اعتياد موضوعي است كه ارتباطي به رابطه عاطفي والدين و فرزند ندارد چرا كه در فرزندپروري فرد استقلال خود را داشته و در قبال رفتارهاي خود مسوول است و خشم والدين را به معناي طرد نمي‌داند كه به رفتارهاي آسيب‌زا روي بياورد بلكه خانواده را همواره حامي خود مي‌داند .
اين استاد دانشگاه ادامه داد: در سازمان بهزيستي كتابي تحت عنوان استراتژي‌هاي پيشگيري به چاپ رسيده كه هدف از آن فرزندپروري و مهارت‌هاي زندگي است، همچنين تحقيقات صورت گرفته و مطالعات كل جهان نشان مي‌دهد كه براي بروز اعتياد فاكتورهايي وجود دارد كه ميزان تاثيرپذيري والدين در آن كاملا مشهود است.
بابايي تصريح كرد: پس از عامل رابطه صميمي والدين با فرزندان و آموزش مهارت‌هاي زندگي به افراد، دومين عامل موثر در پيشگيري از اعتياد است آن است كه نوجوان و جوان مهارت امتنا مودبانه، نه گفتن، تاب آوري، سالم زندگي كردن، كنترل هيجان و خشم را بياموزد، آموزش اين مهارت‌ها در يك پرورشگاه نشان داده كه كودكان و نوجوانان آموزش ديده هرگز وارد هيچ باندي نشده‌اند.
اين روانپزشك با تاكيد بر ضرورت آموزش مهارت‌هاي اجتماعي به نوجوانان گفت: امروز در مواردي ديده مي‌شود كه فرد بزرگسال 30 يا 40 ساله همچنان وابستگي شديد به خانواده دارد در حالي كه بايد استقلال، خرد ورزي، انتقادپذيري و عقلانيت در افراد از همان نوجواني شكل بگيرد و در اين زمينه راهكاري كه سازمان بهزيستي در دستور كار قرار داده ايجاد كمپين مهارت ارتباط براي نوجوانان با والدين و زوجين براي كاهش طلاق است.
اين استاد دانشگاه با بيان اينكه با آموزش صرف خانواده‌ها نمي توان به نتايج مورد نظر رسيد، گفت: خانواده‌ها را نمي‌توان كارشناس تربيت كرد، برخورد افراطي و تفريطي از آموزش‌ها نيز ممكن است ما را به نتايج نرساند در حالي كه استفاده از تجارب كشورهايي كه در اين زمينه موفق بوده‌اند، بسيار مهمتر است.
به گفته اين روانپزشك در كشورهايي كه تجربه موفق داشتند پس از مدرسه كودكان به شهرداري سپرده مي‌شوند و اوقات فراغت آنها تحت نظر كارشناسان فرزندپروري و در قالب بازي و سرگرمي آموزش مي‌بينند و تمام كودكان تا 18سالگي به اين روش آموزش داده مي‌شوند.
اين استاد دانشگاه تاكيد كرد: فرزندپروري امروز در كشور ما، نه در خانواده و نه در مدرسه قابل شكل‌گيري نيست چرا كه خانواده‌ها به اين آموزش‌ها مجهز نيستند، معلمان ما الفبا آموز و كنكور پرورند و چون براي تربيت دانش‌آموزان برنامه‌اي وجود ندارد صرفا به انتقال اطلاعات الفبايي اكتفا مي‌كنند و متاسفانه هيچ نوع پرورشي در مدارس شكل نمي‌گيرد.
بابايي ادامه داد: بايد بتوانيم به تدريج سيستم‌هايي در كشور ايجاد كنيم كه به والدين در فرزند پروري كمك كند، استفاده از ظرفيت شهرداري‌ها و دهياري‌ها مي‌تواند براساس تجربه موفق ساير كشورها در دستور كار قرار بگيرد و بجاي اينكه كودكان و نوجوانان اوقات فراغت خود را در جلو فيلم‌ها و بازي‌هاي كامپيوتري بگذرانند در مراكز تعريف‌شده و با برنامه آموزش ببينند و تا قبل از رسيدن به 18سالگي مهارت‌هاي درست زندگي كردن را فرا بگيرند.
انتهای پیام/