به گزارش خبرنگار علمی باشگاه خبرنگاران؛ طی همکاری مشترک دانشمندان هلندی و آمریکایی، یکی از داروهای مورد استفاده در درمان سل اصلاح شده و قدم مهمی به سمت داروهای جدیدی برداشته شد که می‌تواند مشکلات مربوط به "مقاومت آنتی‌بیوتیکی" را مرتفع کند. این تحقیقات نشان می‌دهد یک ترکیب جدید به نام دیسمتیل ریفامپیسین ۲۴ نسبت به ریفامپیسین دارای فعالیت ضدمیکروبی بسیار بهتری در برابر زنجیره‌ای از باکتری‌های مقاوم به داروست که باعث بیماری سل می‌شود. ریفامپیسین و داروهای مرتبط با آن جزو آنتی بیوتیک‌های مهم و یکی از داروهای کلیدی در دوره درمانی شش ماهه بیماری سل است. البته شش ماه در صورتی است که همه چیز مطابق انتظار پیش برود، اما دو نوع از انواع سل به نام های MDR و XDR نسبت به ریفامپیسین مقاوم شده‌اند. محققان در سال ۱۹۹۳ و در نتیجه مقاومت آنتی بیوتیکی میزان احیای سل به حدی رسید که "سازمان بهداشت جهانی" از آن به عنوان وضع اضطراری یاد کرد. امروزه به طور متوسط سالانه بیش از یک میلیون نفر در سراسر جهان بر اثر ابتلا به بیماری سل جان خود را از دست می‌دهند و این بیماری بعد از بیماری ایدز، دومین علت شایع مرگ و میر ناشی از بیماری‌های عفونی محسوب می‌شود. تایفو محمود استاد داروسازی گفت: ما اعتقاد داریم این یافته‌ها راه تازه و مهمی به سوی درمان بیماری‌های مقاوم در برابر درمان‌های چنددارویی است. ریفامپیسین موثرترین دارو علیه بیماری سل بوده و درمان سل بدون این دارو بسیار مشکل است. روش جدید ما را قادر می سازد یک یا چند مکمل را که می تواند به جای ریفامپیسین در درمان سل به کار آید، در اختیار داشته باشیم. متخصصان توانسته‌اند ترکیبی از اصلاح ژنتیکی و توسعه داروهای ترکیبی برای ایجاد ترکیب جدید را به کار گیرند که تاکنون تنها در آزمایشگاه توسعه یافته و به تولید تجاری نرسیده بود. محققان معتقدند این دارو قبل از آماده شدن برای استفاده از سوی انسان باید آزمایش‌های بیشتری را پشت سر بگذارد. مقاومت آنتی بیوتیکی در برابر ریفامپسین و آنتی بیوتیک‌های مرتبط با آن زمانی رخ می‌دهد که آنزیم‌های پلیمراز RNA باکتریایی در آنها تغییر می‌کنند. رویکرد جدید به گونه‌ای است که با وجود این تغییر دارو می‌تواند به طور موثری با این آنزیم‌های تغییر یافته ترکیب شده و دوباره کارایی را به دارو برگرداند. این استاد داروسازی یادآور می‌شود: ما دریافتیم که چگونه باکتری‌های تولیدکننده آنتی بیوتیک این ترکیب را می‌سازند و سپس به گونه‌ای آنها را به صورت ژنتیکی تغییر دادیم که سیستم بتواند بخش اصلی مولکول‌های مزاحم را حذف کند. درک کل این فرآیند نه تنها به ما اجازه ایجاد این بخش را می‌دهد بلکه طیف‌های وسیعی از مکمل‌های مختلف که می‌توان اثر بخشی آنها به عنوان آنتی بیوتیک‌های جدید را سنجید، به وجود می‌آید. در تاریخ بشر و قبل از ظهور آنتی بیوتیک‌ها، سل یکی از کشنده ترین بیماری‌های عفونی محسوب می شد. این بیماری در اوج دوران خود در دهه اول قرن نوزدهم میلادی در اروپا، دلیل مرگ ۲۵ درصد افراد بود. هنوز هم در دنیای مدرن امروزی سل یک نگرانی مهم محسوب می‌شود. در صورت ایجاد مقاومت آنتی بیوتیکی، درمان شش ماهه بیماری سل ممکن است حتی با استفاده از آنتی بیوتیک های قوی تر تا ۱۸ ماه به طول بینجامد.
انتهای پیام/