به گزارش سرويس بين‌‌الملل باشگاه خبرنگاران به نقل ازهاآرتص، "ترکی فیصل" رئیس سابق دستگاه اطلاعاتی عربستان سعودی در مقاله ای در هاآرتص تاکید کرد طرح صلح اعراب که در سال 2002 ارائه شد، هنوز می تواند الگوی صلح باشد.
در این مقاله آمده است: برخی اوقات در تاریک ترین دوران، آنچه که اهمیت دارد ، شجاعت مردان و زنانی است که نه تنها ایده صلح دارند بلکه تلاش می کنند تصوری از صلح داشته باشند. این مسئله در هیچ نقطه‌ای بیشتر از خاورمیانه صدق نمی کند. دو ملت - فلسطینیان و اسرائیلی‌ها- برای تحقق رویای خود که داشتن کشور است ، تلاش می کنند. فقط راه حل تشکیل دو کشور می تواند به این رویا واقعیت ببخشد. این راه حل در کانون دیدگاهی بود که مجمع عمومی سازمان ملل در سال 1947 ارائه کرد اما جامعه جهانی نتوانست آن را عملی سازد. نتیجه این شکست، یک تراژدی انسانی بوده است: فلسطینیان زیر بار اشغال ناعادلانه زندگی می کنند و اسرائیلی‌ها نیز در موقعیتی به سر می برند که به انزوای بین المللی شان می افزاید.
ابتکار صلح اعراب که نخستین بار ملک عبدالله آن را پیشنهاد کرد و اتحادیه عرب نیز در سال 2002 آن را تصویب کرد ، هنوز می تواند الگوی صلح و فرمولی برای یک راه حل جامع و عادلانه نه تنها برای مناقشه اسرائیل با فلسطینیان بلکه با دنیای عرب باشد. راه حل نظامی هرگز به صلح و امنیت در منطقه منجر نمی شود.
طبق این طرح، همه کشورهای عربی با اسرائیل رابطه برقرار خواهند کرد اگر تل آویو از اراضی اشغال شده در جنگ 1967 خارج شود و کشور مستقل فلسطین را با مرکزیت قدس شرقی بپذیرد. مرزبندی ها و مسئله آوارگان نیز البته طبق موازین بین الملل و در مذاکره حل و فصل می شود.
در لبنان ، اراضی اشغالی به سازمان ملل واگذار می شود و زمانی که یک دولت کارآمد در این کشور روی کار آید، اراضی را تحویل می گیرد. در سوریه نیز جولان اشغالی تا زمان تشکیل یک دولت جدید تحویل سازمان ملل می شود. با وجود حسن نیت و حمایت های آمریکا و اتحادیه عرب، هیچ چیز غیرممکن نخواهد بود.
من مثل دیگران در منطقه واقعاً از این که دولت اسرائیل به این طرح پاسخ نداده است ، ناراحتم. اتحادیه عرب در دوازده سال گذشته همواره از این طرح حمایت کرده است. برخی می گویند که طرح مذکور نتیجه نداده است و باید کنار گذاشته شود اما ما هنوز به آن پایبند هستیم.
من آرزوی لحظه ای را دارم که بتوانم با هواپیمایی در ریاض مستقیماً به بیت المقدس بروم و با اتوبوس یا تاکسی به مسجد الاقصی بروم، نماز جمعه بخوانم و سپس از امکان مقدس دیگر بازدید کنم. من همچنین می توانم به مرکز "یادواشم" (موزه یادبود هولوکاست) بروم همانطور که در واشنگتن از موزه هولوکاست بازدید کردم. همچنین می توانم فلسطینیان و اسرائیلی ها را به ریاض دعوت کنم تا از سرزمین اجدادی من دیدن کنند.می توانید تصور کنید که آن زمان روابط بازرگانی ، پزشکی ، علمی ، هنری و فرهنگی بین دو ملت تا چه حد توسعه می یابد.
اما من نگرانم که گزینه جایگزین ، ادامه درگیری ها به ویژه مسئله شهرک سازی ها در اراضی اشغالی باشد و مناقشه به جایی برسد که رسیدن به راه حل دو کشور دیگر ممکن نباشد. آیا اسرائیل واقعاً خواستار آن است که درگیری و خونریزی به امری متداول تبدیل شود؟
اشغال زمین به دست شهرک نشین ها و بزرگراه‌های مخصوص اسرائیلی ها در اراضی کرانه باختری ایده کشور فلسطینی را بی معنی می سازد.سیاست هایی که اسرائیل دنبال می کند ،نتیجه ای به جز یک کشور در بر نخواهد داشت. این رسید یک فاجعه خواهد بود و حقوق برابر سیاسی ، اقتصادی و انسانی محو خواهد شد.
من امیدوارم که کنفرانس صلح اسرائیل از طرح صلح اعراب به عنوان شالوده صلح حمایت کند.من منتظر روزی هستم که بتوانم در چنین کنفرانسی شرکت کنم. همچنین امیدوارم روزی فرا برسد که اسرائیلی ها نیز بتوانند در کنفرانس های ما شرکت کنند و باهم مشکلات متعدد و چالش برانگیز منطقه را حل و فصل کنیم.
انتهای پیام/