محسن آشوری آسیب شناس در گفتگو با
خبرنگار اجتماعی باشگاه خبرنگاران، مشکل اصلی را نبود مدیریت کافی در برنامه ریزی زمان فراغت جوانان و نوجوانان دانست و اظهار داشت: با پایان سال تحصیلی در مدارس و دانشگاه‌ها، نوجوانان و جوانان زمان فراغت بیشتری را در اختیار دارند، آن‌ها باید این زمان را مدیریت کنند و با توجه به علایق خود فعالیت‌های دیگری را آغاز کنند
وی افزود: باید موسسات دولتی و خصوصی در این زمنیه فعال باشند و برای جوانان و نوجوانان برنامه ریزی کنند تا آن‌ها بتوانند به اهداف کوتاه مدت و بلند مدت دست پیدا کنند و از این فرصت استفاده بهینه کنند.
آشوری ادامه داد: استمرار این برنامه‌ها باعث آموزش کامل جوانان و نوجوانان در یک رشته هنری، ورزشی و یا فنی خواهد شد و این خود یک ارزش است.
وی اظهار داشت: گاهی جوان و نوجوان قدرت برنامه ریزی دقیق و مفید را ندارد، اینجاست که نقش خانواده پر رنگ می‌شود. نقش خانواده در این راستا اولین نقش است و نمی‌توان این نقش را منکر شد و جامعه نقش را ایفا می‌کند.
وی پیشینه‌ی این کار را برنامه ریزی دانست و یادآور شد: اگر برنامه ریزی نباشد، آسیب‌های اجتماعی برای جوانان و خصوصا نوجوانان به وجود می‌آید، زیرا آن‌ها قدرت شناخت آسیب را ندارند، برنامه‌ای هم وجود ندارد و ممکن است جوان و نوجوان ناخواسته جذب آسیب شود، آسیب‌هایی که وجودش را نمی‌توان منکر شد و از بین هم نمی‌رود ، یکی از این آسیب‌ها خیابان گردی است، به عبارتی خیابان گردی مقدمه‌ای است برای آسیب‌های دیگر و همه این مسائل ناشی از عدم برنامه ریزی و هدفمند کردن اوقات فراغت جوان و نوجوان است.
انتهای پیام/