به گزارش سرويس بين‌‌الملل باشگاه خبرنگاران، سایت نشریه گلف نیوز در مطلبی با عنوان "بهای نگه داشتن ایران پای میز مذاکره" به قلم "مصطفی کرکوتی"، نوشت، پنج شنبه گذشته دور ششم مذاکرات هسته ای که قرار بود دور نهایی باشد، بین ایران و پنج بعلاوه یک در وین شروع شد. مهلت رسیدن به معامله نهایی در بیست ژوئیه به سر می رسد اما هنوز به شکل قطعی روشن نیست که مذاکرات سر وقت به نتیجه می‌رسد و آیا مدت آن تمدید خواهد شد یا نه. تمدید مدت مذاکرات به توافق دوجانبه دو طرف بستگی خواهد داشت.
محمد جواد ظریف وزیر خارجه ایران هفته گذشته نارضایی خود را از سخنانی که همتای آمریکایی اش یک هفته قبل مطرح کرده بود، ابراز کرد. ظریف گفت کشورش آماده است گام هایی را برای تایید مجدد ماهیت صلح آمیز برنامه هسته ای اش بردارد اما در برابر یک قدرت خارجی زانو نمی‌زند.
بسیاری بر این باورند اظهارات ظریف به مقاله "جان کری" در واشنگتن پست اشاره دارد (که در دوم ژوئیه در این سایت نیز درج شد). وی در آن با ابراز نارضایی از نبود پیشرفت در طرف ایرانی، هشدار داد مذاکرات برای همیشه نمی تواند ادامه داشته باشد.
کری گفت: مذاکرات ما به شکل پیوسته در وین از حالا تا بیست ژوئیه ادامه خواهد داشت. ممکن است فشار برای زمان دادن بیشتر وجود داشته باشد، اما هیچ تمدیدی ممکن نیست مگر آنکه همه طرفها با آن موافق باشند و آمریکا و طرف های ما طولانی شدن مذاکرات ما راضی نخواهند بود .
گلف نیوز می‌نویسد: در بافت دیپلماتیک، ممکن است هشدار کری، رویکردی نرم تلقی شود که با کلماتی جدی بیان شده است. آمریکا و متحدانش کاملا می دانند که نقش ایران در خاورمیانه و فراسوی آن تا چه حد مهم است به ویژه با توجه به اوضاع شکننده ای که در عراق جریان دارد. منابع آگاه می گویند از این رو آمریکا و متحدانش با احتیاط درباره احتمال درخواست ایران برای تمدید مذاکرات برخورد می کنند. غرب ممکن است این کار را با توجه به وضعیت فعلی، دشوار بیابد. بن بست بدون تغییر مانده است:از یک سو ایران هنوز بر غنی سازی اورانیوم برای تامین سوخت هسته ای خود تاکید می کند و می خواهد تحریم ها به پایان برسند. از سوی دیگر غرب می خواهد غنی سازی را به عقب ببرد.
این گزارش نی‌افزاید: کاترین اشتون رئیس سیاست خارجی اتحادیه اروپا اکنون هدایت مذاکرات را بر عهده دارد اما پیشرفت از نشست ژنو در نوامبر گذشته تا دور اخیر در ماه مه، اندک بوده است. مشخصا اینکه ایران چه حد از ظرفیت غنی سازی را اجازه می یابد، حفظ کند، نتایجی متفاوت بر جا می گذارد. هر دو طرف کاملا می دانند در نهایت برای اینکه ادامه یافتن مذاکرات حفظ شود، باید بهایی پرداخته شود زیرا در کنار موضوع هسته ای، مخاطرات فراوانی وجود دارد. در صدر همه آنها،برای هر دو طرف مهم است که از وخیم تر شدن اوضاع در عراق و سوریه جلوگیری کنند و از سرایت این اوضاع به فراسوی بغداد و دمشق ممانعت کنند. دولت اوباما مشخصا تصریح کرده است قصد اعزام دوباره سربازان آمریکایی به عراق را ندارد و همچنین نیروهای این کشور را در دو هزار و پانزده از افغانستان خارج می کند. همه این اتفاقات جلوی چشم آمریکا رخ می دهد و بسیاری ناظران اخیرا به این باور رسیده اند که دولت آمریکا در یک موقعیت "بدون ایران نمی‌توان کاری کرد" قرار گرفته است. از این رو تعجبی نخواهد داشت که ایران به عنوان بهای ماندن پای میز مذاکره، خواستار کاهش بیشتر تحریمها و نیز تمدید مذاکرات شود.
انتهای پیام/