علیرضا عباسی عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد در گفتگو با
خبرنگار اجتماعی باشگاه خبرنگاران، با بیان اینکه خوشبختی، آسایش و آرامش اجتماعی، وابسته به کنترل امیال و غرایز و وسوسه‌های انسان است، اظهارداشت: این همان صفت والایی است که حکیمان از آن به اعتدال و اندازه نگه داشتن نام برده‌اند.
وی اضافه کرد: میانه روی در همه چیز، از جمله در روابط اجتماعی از فضیلت‌های مهم اخلاقی است که نتیجه مهم آن پرهیز از افراط و تفریط است.
عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد با تاکید بر اینکه روابط اجتماعی جامعه بشری آنگاه بر مدار اخلاق و در ریل رشد قرار می‌گیرد که انسان‌ها گرفتار توهم خود بزرگ بینی یا خود کوچک بینی نشوند، تصریح کرد: یعنی حد و مرز و اندازه خود را بشناسد. اگر انسان تصویری بزرگ‌تر از حد و اندازه از خودش داشته باشد، همواره گرفتار عُجب و خود بزرگ بینی می‌شود و اگر تصویری کوچکتر از حد و اندازه از خود داشته باشد، گرفتار خویش ناباوری و عدم اعتماد به نفس می‌شود.
عباسی اظهارداشت: انسان‌هایی که گرفتار یا مستعد عُجب هستند، هیچگاه نمی‌توانند اهل گذشت و تسامح و تساهل باشند؛ از سوی دیگر انسان‌هایی هم که گرفتار خویش ناباوری هستند در رویارویی با کنش‌های گوناگون اجتماعی نمی‌توانند واکنش‌های مناسبی نشان دهند، زیرا فاقد استراتژی و بینشی آینده‌نگر می‌شوند.
عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد خاطرنشان کرد: این دو حد نامبارک یعنی خود بزرگ بینی و خود کوچک بینی، هم نتیجه خروج از اعتدال هستند و هم درمانش در میانه روی و اندازه نگه داشتن است. پس: اندازه نگه دار که اندازه نکوست.
انتهای پیام/