سایر زبان ها

صفحه نخست

سیاسی

بین‌الملل

ورزشی

اجتماعی

اقتصادی

فرهنگی هنری

علمی پزشکی

فیلم و صوت

عکس

استان ها

شهروند خبرنگار

وب‌گردی

سایر بخش‌ها

گزارش/

موضع اردوغان در قبال تحولات اخیر عراق چیست؟!

آنکارا از طارق الهاشمی معاون فراری سابق رییس جمهور عراق حمایت مادی و سیاسی کرد. این سیاستی است که اکنون در قبال اسامه النجیفی رییس پارلمان عراق و طرفداران وی به خصوص عشایر در موصل ،‌الرقه و الحسکه اتخاذ کرده است.

به گزارش سرويس بين‌ الملل باشگاه خبرنگاران، نوری مالکی نخست وزیر عراق تقریبا نخستین رهبر عربی بود که اکتبر سال 2009 ، چهل و هشت موافقتنامه همکاری در زمینه های مختلف با رجب طیب اردوغان همتای ترکیه ای خود امضا کرد. بعد از آن و اواخر همین سال بود که سوریه چندین توافقنامه همکاری با ترکیه امضا کرد و دو کشور با حذف روادید بین دو طرف موافقت کردند. ترکیه بعد از آن با دیگر کشورهای عربی مانند لبنان ، اردن ، لیبی و غیره موافقتنامه های مختلف همکاری امضا کرد ولی حقیقت این است که آنکارا در اجرای توافقنامه های خود با عراق با توجه به اوضاع داخلی این کشور و اختلافات پیچیده ای که با ترکیه دارد سرباز زد.


همین چند سال پیش بود که پدیده موسوم به "بهار عربی" (شما بخوانید بیداری اسلامی و انسانی) رخ داد. برخی از کشورهای عربی از جمله سوریه دستخوش تحولات و بحران‌هایی شدند. همین تحولات آنکارا را در شرایط منطقه ای ویژه ای قرار داد به خصوص بعد از آن که اردوغان موضع خصمانه ای در قبال نظام حاکم بر سوریه به رهبری بشار اسد اتخاذ کرد. اردوغان در تصمیم و موضعی غیر منتظره از ائتلاف سنی عربی تحت حمایت آمریکا و اروپا حمایت کرد و به همه توافق ها و تعهداتش در قبال سوریه پشت پا زد و شمشیر را برای این کشور از رو بست.

نخست وزیر ترکیه از روز نخست به عراق تاخت و آن را به حمایت دینی و مذهبی و طایفه ای از بشار اسد متهم کرد. اردوغان حتی کمال قلیچدار اوغلو رهبر حزب مخالف خلق جمهوری را از دسترس اتهامات وارده بی نصیب نگذاشت و او را نیز از طایفه بشار اسد دانست. اردوغان به این نیز بسنده نکرد و مرزهای خود را به روی تروریست ها از سرتاسر جهان برای ورود به خاک سوریه بازگذاشت. تنها هم و غم اردوغان رهایی از بشار اسد از طریق ائتلاف های منطقه ای و بین المللی و حمایت از گروه های جهادی تکفیری به هر قیمتی بود. اردوغان می خواست تا ایران را بیشتر تحت فشار قرار دهد. دولت نجیب میقاتی در لبنان را سرنگون و مالکی را از قدرت برکنار کند زیرا معتقد بود که این سه محور و مقامات این سه کشور از بشار حمایت می کنند و نقطه قوت نظام سوریه و ادامه مقاومت آن در برابر جهان کفر شده اند. خب پس باید گفت هسته اولیه خصومت و دشمنی اردوغان از دولت عراق به خصوص نوری مالکی از این جا آغاز شد. آن چه که امروز در عراق رخ می دهد حلقه جدیدی از سلسله سیاست های سری و علنی است که اردوغان و هم پیمانان آن در طول بیش از سه سال گذشته علیه محور مقاومت اعمال کرده اند. تلاش برای رهایی از مالکی با هدف تشدید محاصره بر بشار اسد.



آنکارا از طارق الهاشمی معاون فراری سابق رییس جمهور عراق حمایت مادی و سیاسی کرد. این سیاستی است که اکنون در قبال اسامه النجیفی رییس پارلمان عراق و طرفداران وی به خصوص عشایر در موصل ،‌الرقه و الحسکه اتخاذ کرده است.




اردوغان برای ضربه زدن به مالکی منطقه کردستان عراق و مسعود بارزانی را نیز به حال خود رها نکرده است بلکه در حال بهره برداری از وی و برخی دیگر از سیاستمداران کرد در غیاب جلال طالبانی رییس جمهور بیمار عراق است. اردوغان در ائتلاف های راهبردی سیاسی ، امنیتی و اقتصادی با منطقه کردستان عراق بدون اجازه دولت مرکزی در بغداد وارد شده است. همه این سیاست ها و اقدامات اردوغان با هدف در تنگنا قرار دادن و تشدید محاصره مالکی است. ترکیه تاکنون سود زیادی از همکاری غیر قانونی به کردهای عراق به جیب زده است. دولت ترکیه تلاش زیادی کرد تا کردهای سوریه را نیز علیه دولت بشار اسد بشوراند ولی موفق نشد. اردوغان در اقدامی که نقض صریح قوانین بین المللی نیز است نفت منطقه کردستان عراق را بدون توجه به اعتراض های دولت مالی از طریق بندر جیهان به بازار عرضه می کند. همه این موارد دست داشتن آنکارا در تحولات عراق را ثابت می کند. بعد از آن که اردوغان شکست مفتضحانه ای در سوریه متحمل شد و نتوانست
 هیچ یک از اهداف شوم از پیش تعیین شده خود را محقق کند تلاش کرد تا کمی زخم کینه خود را التیام بخشد و به همین خاطر از سنی ها در عراق بهره برداری کرد. اردوغان به موازات این اقدامات تلاش کرد به ائتلاف با بارزانی و منطقه کردستان عراق از طریق افزایش هماهنگی ها با عبدالله اوجالان از رهبران کردهای ترکیه عینیت بخشد. دولت ترکیه متعهد شده است که به زودی اوجالان را از زندان آزاد می کند.

این سیاست های عجیب اردوغان در زمانی است که احزاب مخالف دولت ترکیه معتقدند وی ترکمن های موصل ( تلعفر ) را به دلایل طایفه ای قربانی سیاست های غلط خود کرده است و ترکمن های کرکوک را نیز در ازای دریافت بیشتر نفت و گاز از منطقه کردستان قربانی خواهد کرد.

به نظر می رسد که اردوغان برای جبران خسارت هایش از مصر تا سوریه در عراق تلاش می کند. نخست وزیر بلند پرواز ترکیه در کنار برخی از کشورهای مرتجع منطقه مانند عربستان قرار گرفته است تا رویای بن گورین نخست وزیر اسبق رژیم صهیونیستی را محقق کند. بن گورین سال 1957 از آنکارا گفت قدرت اسراییل در گرو از بین بردن ارتش های سه کشور سوریه ، عراق و مصر است. 


چنین بود که عراق به فاصله یک شبانه روز به خبر نخست تحولات منطقه تبدیل شد. این در حالی است که قبل از آن سوریه به مدت بیش از سه سال و نیم در صدر اخبار منطقه قرار داشت. از این ها که بگذریم موضع عجیب و غریب رجب طیب اردوغان در قبال گروهک تروریستی داعش است. اردوغان تاکنون در هیچ یک از سخنرانی های خود از این گروه به نام تروریستی یاد نکرده است. وی به آمریکا نیز درباره حمله هوایی یا عملیات نظامی علیه داعشی ها و بعثی ها هشدار داد با این توجیه که چنین حملاتی به قربانی شدن انسان های بی گناه منجر می شود. حال سوال این است که جناب نخست وزیر ( ترکیه ) پس در چنین شرایطی که تروریست های داعش 1700 دانشجو را در یک ساعت قتل عام می کنند توصیف نکردن آنان به تروریست لکه ننگی بر پیشانی شما نخواهد بود.؟ 

سیاست های اردوغان و اظهارات وی درباره عراق و سوریه و هشدارهای وی به آمریکا درباره عملیات نظامی در عراق نشان می دهد که وی حامی گروه های مسلح و تروریست و در راس آن ها داعشی هاست. اگر چنین نیست پس چرا اردوغان آمریکا ، غرب و ناتو را به هدف قرار دادن و بمباران نهادهای دولت یا ارتش سوریه ترغیب و تشویق می کند.؟ مگر نه این است که این حملات نیز جان هزاران هزار انسان مظلوم و بی گناه و کودک را می گیرد. مگر خون داعشی های وارداتی از خون ساکنان اصلی دمشق و سوریه رنگین تر است.

راستی اردوغان از کدام غیر نظامی در عراق سخن می گوید.؟ از داعشی ها.؟ آیا اردوغان می تواند دایه دلسوز تر برای مردم عراق شود.؟
به نظر می رسد که بحران عراق زمان مناسبی برای افشا و رو شدن دست بسیاری از بازیگران منطقه ای شده است گرگانی که در لباس میش قرار  دارند. هر روز که می گذرد نقش محوری و توطئه آمیز ترکیه در حمایت از تروریست ها در عراق آشکار و آشکار تر می شود. اردوغان در محاسباتش در عراق نیز مانند سوریه اشتباه کرد. 



حال سوالی که مطرح می شود این است آیا بین اردوغان و داعش به معنای واقعی هماهنگی و همکاری وجود دارد.؟
برای روشن شدن پاسخ به موضوعی اشاره می کنیم. بولنت ارینج معاون نخست وزیر ترکیه روز جمعه گفت که گروهک تروریستی داعش ترکیه را هدف قرار نمی دهدو این اشاره ای است به حجم هماهنگی بین دولت اردوغان و سرکرده های گروه های تروریستی در عراق و سوریه. ارینج در پاسخ به سوال دیگری که آیا  داعشی ها قصد دارند ترکیه را به عرصه تاخت و تاز تبدیل کنند.؟ سرکرده های داعش چنین حرفی نزده اند و قرار نیست ترکیه هدف قرار بگیرد و داعش ترکیه را هدف قرار نمی دهد. اظهارات وی که یکی از نزدیکان به دولت اردوغان است موید اظهارات کمال قلیچدار اوغلو رهبر مخالفان ترکیه است که فاش کرد تسلیحات داعش از سوی اردوغان ارسال شده است. 

هر چه هست واقعیت این است که ترکیه در صدد انتقام شکست در سوریه از عراق است ولی این نیز بگذرد و آنکارا دست از پا درازتر در صدد توطئه ای در منطقه دیگر بر خواهد آمد و باز هم شکست و ناکامی در انتظار ترکیه خواهد بود.

منابع:

1 - http://www.al-akhbar.com/node/209075

2- http://topnews-nasserkandil.com/topnews/share.php?event_id=7450

3- http://elgornal.net/news/news.aspx?id=4899094

4- http://www.awsatnews.net/?p=130784



انتهای پیام/
تبادل نظر
آدرس ایمیل خود را با فرمت مناسب وارد نمایید.