این روزنامه در حالی صحبت از تشکیل این ائتلاف می‌کند که درآن هیچ اشاره‌ای به نقش محمدرضا عارف – که از مدت‌ها پیش فعالیت‌های خود برای انتخابات مجلس را شروع کرده است – نشده است. عارف در یکی از اظهار نظرهای خود در مورد فعالیت‌هایش برای انتخابات مجلس گفته بود: در رابطه با پروژه انتخابات مجلس آینده ما خیلی جدی هستیم. جدی‌تر از آن چیزی که برخی فکر می‌کنند.
با وجود فعالیت‌های جدی عارف برای انتخابات مجلس و پیگیری‌هایش برای تأسیس دانشگاه، حزب و روزنامه شاهد آن هستیم که این فعالیت‌ها و نقش وی در انتخابات مجلس شورای اسلامی جدی گرفته نمی‌شود و کماکان دیگر گروه های اصلاح‌طلب با قائل شدن نقش پدرخواندگی برای خود به دنبال حذف و کاهش نقش وی هستند.
بعد از انتخابات نیز عارف گلایه‌های خود را به گوش بسیاری از فعالین سیاسی رسانده بود؛ به طوری که محمد علی ابطحی نیز بعد از دیدار با عارف با اشاره بی معرفتی‌هایی که در حق او شده بود در صفحه فیسبوک خود نوشت : «عصری رفتم دیدن دکتر عارف. بعد از ماجرای انتخابات، احترام ویژه‌ای برای دکتر عارف قائلم. با همه بی‌معرفتی‌های بعد از انتخابات، همچنان پرامید و با روحیه استوار، به فکر مردم و آینده اصلاحات بود. از تصمیمات جدیدش برای انتخابات مجلس صحبت می‌کرد و ایده‌های خوبش. کاملا برای ورود فراگیر و سراسری در انتخابات مجلس برنامه‌ریزی کرده است.»
این روزها نیز با وجود اینکه عارف بارها به فعالیت خود برای انتخابات مجلس اشاره کرده است، هیچ اثری از او در ائتلاف‌ها و خبرهایی که از این جلسات و تصمیمات به رسانه‌ها درز می‌کند دیده نمی‌شود.
پیامی که از مطالب این روزهای روزنامه‌های اصلاح‌طلب و تجدیدنظر طلبان به عارف ارسال می‌شود، تحمیل اراده جمعی که عارف برخی از آنها را حتی اصلاح‌طلب نیز نمی‌داد – همانگونه که روحانی را نیز اصلاح‌طلب نمی‌دانست – برای انتخابات مجلس است. موضوعی که عارف را بار دیگر در دوراهی استقلال و اجبار قرار می‌دهد و باید دید که آیا وی بار دیگر منتظر تصمیمات دیگران می‌ماند یا با ادامه فعالیت‌های مستقل خود خواهان نمایش وزن سیاسی خود و تشکیلات متبوعش است.