صفحات یک کتاب از مواد آلی ساخته شده‌اند که در مقابل گرما، حرارت، رطوبت و
نور واکنش نشان می‌دهند و به ویژه مواد شیمیایی استفاده شده برای تولید آن
باعث این واکنش می‌شود و بوی منحصر به فردی از کتاب‌ها به مشام می‌رسند.
یک شیمیدان در دانشگاه لندن و سرپرست یک تیم تحقیقاتی، بوی کتاب‌های قدیمی را ترکیبی از بوی چمن با اسیدیته و کمی وانیل با یک بوی کپک زده توصیف کرده است. وی می‌گوید: بوی کپک به خوبی شناخته می‌شود؛ از نقطه نظر شیمیایی علت اصلی این بو، تجزیه اسیدی کتاب به دلیل مواد شیمیایی است که در خمیر چوب استفاده می‌شود.
برخی صفحات کتاب‌ها، لکه‌های قهوه‌ای رنگ دارند و این واکنش در اثر عناصری که در فضا وجود دارند به وجود می‌آید؛ برخی کتاب‌ها بوی توتون، تنباکو و دود را به خود جذب می‌کنند؛ محققین می‌گویند بهترین راه برای حفظ کتاب این است که آن را در نور خورشید خشک کرده و خنک نگه داشته شوند تا دیرتر از بین بروند.
بر اساس بوی هر کتاب قدیمی می‌توان دلیل تخریب آن را متوجه شد؛ دانشمندان می‌گویند باید کتاب‌ها را بو کرد و از تخریب آ‌نها جلوگیری کرد.
فارس