1- حضرت علی علیه السلام :
الصِّيَامُ اجْتِنَابُ الْمَحَارِمِ كَمَا يَمْتَنِعُ الرَّجُلُ مِنَ الطَّعَامِ وَ الشَّرَابِ.
روزه پرهيز از حرامها است همچنانكه شخص از خوردنى و نوشيدنى پرهيز مى كند.
بحار الانوار(ط-بیروت) ج 93، ص 294 ، ح 21
2- حضرت علی علیه السلام :
صَوْمُ الْقَلْبِ خَيْرٌ مِنْ صِيَامِ اللِّسَانِ وَ صِيَامُ اللِّسَانِ خَيْرٌ مِنْ صِيَامِ الْبَطْن
روزه قلب بهتر از روزه زبان است و روزه زبان بهتر از روزه شكم است.
تصنیف غررالحکم و دررالکلم ص 176 ، ح 3363
3- امام صادق علیه السلام :
إِذَا صُمْتَ فَلْيَصُمْ سَمْعُكَ وَ بَصَرُكَ وَ شَعْرُكَ وَ جِلْدُك
آنگاه كه روزه مى گيرى بايد چشم و گوش و مو و پوست تو هم روزه دار باشند.«يعنى از گناهان پرهيز كند.»
كافى(ط-الاسلامیه) ج 4 ، ص 87 ، ح 1
4- حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها :
مَا يَصْنَعُ الصَّائِمُ بِصِيَامِهِ إِذَا لَمْ يَصُنْ لِسَانَهُ وَ سَمْعَهُ وَ بَصَرَهُ وَ جَوَارِحَه
روزه دارى كه زبان و گوش و چشم و جوارح خود را حفظ نكرده روزه اش به چه كارش خواهد آمد.
دعائم الاسلام ج 1 ، ص 268 - بحار الانوار(ط-بیروت) ج 93 ، ص 295 ، ح 15