نگاهی به بازی های فوتبال این درس را به ما میدهد که هیچ کشوری نمی تواند برای همیشه در دوران رکود و پستی بماند و فراز و نشیب در سرنوشت تمامی ملت ها نگاشته شده است . همچنین نشان میدهد که هیچ کشوری برای همیشه تاریخ در نقش ابرقدرت و برنده دائمی نخواهد بود .
درس دیگری که دنیای فوتبال به عالم سیاست می آموزد این است که یک ترکیب بندی جوان می تواند برای برتری کلی تاثیرگذار باشد . این که اتکای کامل به افتخارات پیشین نمی تواند معیاری صرف برای موفقیت های کنونی قرار گیرد . و اینکه ایجاد یک محیط مناسب ،سالم و صمیمانه می تواند در نهایت به موفقیت و پیروزی کل گروه منجر شود .
هافینگتون پست افزود :همچنین سیاست مداران دنیا باید بدانند که طرفداران یک تیم (یک کشور ) بخش بسیار مهم و تاثیرگذاری در موفقیت ها و بقای آن تیم به شمار می آيند . اتکا به توان اعضای یک گروه بدون توجه به حامیان و طرفداران عمومی نمی تواند شرایط کاملی و کافی برای پیروزی محسوب شود .
نکته حائز اهمیت دیگری که بازی های فوتبال جام جهانی 2014 به ابرقدرت های بین المللی می آموزد این است که بسیاری از بازیکنان برتر دنیا از فقیرترین کشورها هستند . آنها با ابتدایی ترین شرایط پرورش یافته و اکنون به بالاترین درجات دست یافته اند . در عالم سیاست نیز نمی توان چنین رویدادهایی را بعید و غیرممکن دانست .
تیم های فوتبال با بازیهای خیره کننده و جذاب از نقاطی از دنیا هستند که غالبا از نگاه و توجه بین المللی محروم هستند . در نهایت اینکه تکنولوژی های نوین چهره سنتی بازی فوتبال را نیز تغییر داده است . اینکه تیم های این قابلیت را دارند تا ریزترین حرکات بازیکنان تیم حریف را رصد کرده و مورد تحلیل و بررسی قرار دهند .
در انتهای این مقاله آمده است : تمامی این موارد در دنیای سیاست نیز مصداق دارد . ابرقدرت های بین المللی بهتر است بجای استفاده از این بازیها بعنوان پوشش برای جنایات ، فتنه گری و تخلفات گسترده و سری خود ، آن را درسی قرار داده که بتوانند با استفاده از آن شکست های پیشین را جبران و مقدمه ای برای جبران ایجاد نمایند .
انتهای پیام /