به گزارش سرويس بين‌‌الملل باشگاه خبرنگاران به نقل از نشریه فارن پالسی ؛ این نشریه آمریکایی در مقاله ای به قلم "جیمز ترایب " می نویسد : جو بایدن ، معاون رییس جمهوری آمریکا همواره ایده ای روشن و واضح در قبال سیاست خارجه آمریکا در عراق داشته است . اوباما از اواسط سال 2009 مسئولیت امور عراق را به وی سپرد . هنگامی که تابستان همان سال به همراه او به بغداد سفر کردم به من گفت که رهبران قومی قبیله ای عراق در انتهای روز سیاست مدارانی همانند خود او هستند . آنها با تمام سرگردانی هایی که یک سیاست مدار با آن مواجه است ،برخورد می کنند .
درانتخاباتی که در همان سال در عراق برگزار شد ، "نوری مالکی "بعنوان نخست وزیر انتخاب گردید . بایدن در این باره به من گفت : مالکی چگونه می تواند در حکومت عراق باقی بماند در حالی از اقلیت های مذهبی کشور مخالفانی دارد ؟ فرقه گرایی یک بخش همیشگی و لاینفک در دولت و ملت عراق به شمار می آيد . بایدن همچنین گفت : تنها کمک بزرگی از سوی ایالات متحده می تواند به عراقی ها بیاموزد که چگونه درگیری ها و تنش ها را بدون خونریزی به نتیجه برسانند .
این در حالی است که شرایط کنونی عراق نشان می دهد که این اظهارات "بایدن " یک شوخی با خودش یا با من بوده است . چراکه نه تنها آرامش و ثباتی پس از ده سال حضور نظامی آمریکا در عراق ایجاد نشد بلکه شدیدترین و بی سابقه ترین جنایات از سوی تروریستهای تکفیری در شهرهای این کشور انجام گرفت ،تروریست هایی که مورد حمایت کاخ سفید و هم پیمانان آن قرار دارند .
ولی نصر ، یکی از دانشمندان و سیاستمداران پیشین عراقی با انتقاد از سیاست گذاری های آمریکا درعراق میگوید : کاخ سفید هرگز خواستار اتحاد ملی یا تقویت موسسات دموکراتیک در عراق نبود بلکه بیشتر تلاش میکرد تا کشور را به حدی برساند که بتواند عقب نشینی ارتش آمریکا را تسریع نماید .
برای اثبات و قبول چنین اظهاراتی شواهد کافی وجود دارد . افسران ارشد رییس جمهور آمریکا پیشنهاد کردند که پس ازپایان عملیات "مبارزه فعالانه" در اواسط 2010 ارتش در حالی عراق را ترک می کند که 35 هزار نیروی آن برای آموزش به افسران و نظامیان عراقی و نیز مقابله با تهدید احتمالی از سوی شبه نظامیان مسلح در این کشور باقی می مانند .
در ادامه این مقاله آمده است : کاخ سفید تمایل داشت که تمرکز نظامی بیشتری بر اشغال افغانستان داشته باشد . بعلاوه از هجمه انتقادات عمومی مردم آمریکا درباره نقش و حضور بی فایده ارتش کشور در عراق آگاهی داشت .به همین دلیل اعلام کرد که 3500 تن از نیروهای نظامی آمریکا در بغداد باقی می مانند و سایر نظامیان بطور کامل عقب نشینی می کنند . این پیشنهاد ( تداوم حضور 3500 نظامی آمریکایی در عراق ) از سوی دولت بغداد و شخص "نوری مالکی " با مخالفت مواجه شد .
در این شرایط کاخ سفید گزینه های انتخابی محدودی داشت اما مدعی شد که ماموریت آمریکا در عراق به پایان رسیده و حکومت بغداد به اندازه ای استوار و قدرتمند شده که می تواند روی پاهای خود بایستد و با هرگونه تهدید داخلی و خارجی مقابله کند .
بلینکن ، مشاور امور امنیت ملی "بایدن" در اظهاراتی به من درباره اشتباهات واشنگتن در عراق این گونه می گوید : آنچه اکنون در عراق روی می دهد یک فروپاشی سیاسی نیست بلکه تلاشی است که برای تغییر سیستم سیاسی در این کشور انجام می گیرد . شکست در این سیستم سیاسی موجب شد که تهدید امنیتی خارجی _ از جمله تروریست های تکفیری بعثی و القاعده _ بیش از پیش مطرح شوند .
در انتهای این مقاله آمده است :در حقیقت مشکل اساسی عراق درگیری یا اختلافات داخلی نیست بلکه حضور طولانی مدت نظامیان خارجی در شهرهای این کشور بنیاد دولت را در بغداد سست و در برابر هر تنشی نامقاوم ساخته است . این سیاست های دردساز واشنگتن در خاورمیانه است که پس از ده سال اشغال بار دیگر دامان شهروندان عراقی را گرفته است .
انتهای پیام /