به گزارش خبرنگار سیاست خارجی باشگاه خبرنگاران "سید داوود صالحی" سفیر سابق ایران در اسپانیا و کوبا، مدیر سابق آمریکایی لاتین وزارت خارجه طی یادداشتی به بررسی روند نگارش متن پیشنویس توافقنامه هستهای و احتمال تمدید زمان مذاکرات برای مدت طولانیتر و تاثیر آن بر گفتگوهای ایران و 1+5، پرداخت. متن این یادداشت به شرح ذیل است:
در آغاز مطلبم را با طرح این سوال آغاز میکنم آیا تطویل مذاکرات به نفع کشورمان است یا نه؟
با توجه به اینکه شاهد پنجمین دور از سفرهای وزیر خارجه کشورمان و هیئت مذاکره کننده به وین و ژنو هستیم بنده میخواهم نقطه عطفی به سخنان "ماری هارف" سخنگوی وزارت خارجه آمریکا که بعد از مذاکرات تاکید کردند " ما میدانیم که زمان زیادی باقی نمانده به همین دلیل ما بر تشدید دیپلماسی اصرار داریم" داشته باشم.
صحبتهای سخنگوی وزارت خارجه آمریکا نشان دهنده این است که آمریکا جدای از تلاشهای تیم فنی ایران، اقداماتی که در وین صورت گرفته، نقش مثبت دیدار وزیر امور خارجه کشورمان با "یوکیا آمانو" و مواضع اصولی که تاکید شده است کلیه این فعالیتها زیر سایه سیاسی قابلیت طرح دارد چرا که با توجه به صحبتهای "ماری هارف" اصرار بر تشدید دیپلماسی دارند.
بنابراین این موضوع واضح است که هدفشان مطرح کردن مشکلات و مسائل سیاسی کشورشان است، همواره شاهد هستیم که هر روز بهانهای از جمله حقوق بشر، موشکهای بالیستیک را علیه ایران مطرح میکنند.
با توجه به مصاحبهای که وزیر امور خارجه کشورمان در وین 5 پیرامون اینکه "ما دیدگاهیمان را مطرح میکنیم و اگر قرار بر این باشد که طرف مقابل به دیدگاههای ما توجه نکنند مذاکرات ممکن است با مشکلات جدی مواجه شود و ما بسیار تأکید داریم بر حقوق ملت ایران" داشتند تا به امروز شاهد اختلافات زیادی در این زمینه هستیم و مسائل هستهای بیش از 10 سال در جریان و به تطویل کشیده شده است.
در حال حاضر جامعه بینالملل دچار بحرانهای منطقهای، بینالمللی و اقتصادی است آمریکا و قدرتهای بزرگ از جمله روسیه و چین همچنین اروپاییها نیز با انتخابات اتحادیه اروپا نشان دادند که وضعیت خوبی ندارند بنابراین رقابتها تنگاتنگ شده اتحاد و انسجامی که در رویای اروپاییها بود به منصه ظهور نرسید.
اخیراً همانطور که سخنگوی وزارت خارجه کشورمان در نشست هفتگی مطرح کردند گفتگوهای ژنو با مقامهای آمریکایی خیلی صریح و شفاف انجام شده است و چهارچوب اصلی به طور کامل بر موضوع هستهای متمرکز بوده است اما "ماری هارف" در حقیقت بر تشدید دیپلماسی اصرار دارد.
بیش از 35 سال است که اختلافات جدی بین ایران و آمریکا وجود دارد در حقیقت بحرانهای عراق، افغانستان، لبنان و در کل مشکلاتی که آمریکاییها در خاورمیانه دارند به نوعی ایران را درگیر خواستههای خودشان میکنند تا مسائلشان را حل کنند.
تا به امروز ایران کشور مستقلی بوده و هزینههای این استقلال را پس از انقلاب اسلامی داده است تاکید مقام معظم رهبری بر حل و فصل موضوعات براساس عدالت و تعریف جمهوری اسلامی ایران به عنوان قدرت بزرگ اسلامی و منطقهای نشان دهنده این موضوع است اگر آمریکا چانهزنی را زیاد کند و بیش از حد انتظارات کاذب داشته باشند طولانی شدن مذاکرات سودی برای دو کشور نخواهد داشت چرا که آمریکا در شرایطی نیست که نخواهد مسائلش را حل کند.
کارشناسان و تحلیلگرهای غربی و بینالمللی بر این امر واقف هستند که تنشهای ایجاد شده میان ایران و برخی کشورهای جهان از جمله آمریکا نهادینه شده و موضوعات مورد اختلاف با آمریکا بیش از آنکه فنی باشد زیر سایه مسائل سیاسی قابلیت طرح پیدا کرده است.
البته اظهارات وزیر امور خارجه کشورمان باید دقت لازم را داشته باشیم "اگر طرف مقابل با واقع بینی وارد شود این امکان وجود دارد که ما به یک توافق برسیم اما اگر به خواستههای کاذبشان بیش از حد پافشاری کنند ما هم دیدگاه خودمان را مورد توجه قرار میدهیم"
به این نکته نیز باید توجه داشت آمریکا به خصوص "باراک اوباما" به هیئت مذاکرهکننده دستور داده بود "در صورت تدوین جدول زمانبندی طولانی برای ادامه گفتگوها نباید مذاکره دوجانبه میان مقامهای تهران و واشنگتن لغو شود" نشان دهنده این است که آمریکا نیاز به موفقیت مذاکرات دارد همانطور که رئیس جمهور کشورمان مطرح کردند اگر مذاکرات با شکست مواجه شود طرفهای آمریکایی در کنگره، سنا و کسانی که طرفدار رژیم صهیونیستی هستند نیز مقصر هستند به نظر میرسد آمریکا باید دیپلماسی مقبولی را به کار ببرد تا فرصتها را از دست ندهند در غیر این صورت در شرایط حساس فعلی با گذر زمان پشیمان و چیزی عایدشان نخواهد شد.
همواره شاهد بیثباتیهای موجود در منطقه و جهان هستیم و این به نفع منافع ملی مردم آمریکا نیست که با منافع ملی ایران مقابله کند تلاش بر این داشته باشد که با حسن نیت بیشتری مسائل را به نتیجه رساند.
با توجه به تجربیات گذشته و بررسیهای تاریخی اگر طولانی شدن مذاکرات بی نتیجه باشد و کشورمان را به هدف نهایی نزدیک نکند باید تجدید نظر بیشتری صورت بگیرد و در آینده با تعمق و نگرش جدیدتری به موضوع هستهای و بینالمللی نگاه کنیم.
انتهای پیام/