به گزارش حوزه تئاتر باشگاه خبرنگاران به نقل از پایگاه خبری حوزه هنری، دكتر محمود عزیزی؛ مدرس دانشگاه و كارگردان تئاتر گفت: با این حجم دانشجویی كه هرساله در رشته تئاتر پذیرش می‌شوند نمی‌توان توقع داشت كه آموزش و پژوهش علمی در این هنر به نحو مطلوب خود صورت گیرد. متاسفانه اغلب دانشجویان، قبولی در امتحانات پایان ترم، آمال نهایی‌شان است و هیچ مجالی برای آموزش علمی و بحث پژوهش در این رشته برای آنها وجود ندارد.
این پژوهشگر تصریح كرد: نتیجه این سیستم آموزشی آن می‌شود كه فارغ التحصیلان تئاتر غالباً به غیر از داشتن محفوظاتی، مهارت‌های حرفه‌ای را كسب نكرده‌اند و نتوانسته‌اند تا دانش خود را به روز كنند.
عزیزی افزود: خیل عظیم مشتاقان هنر تئاتر برای اشتغال در محیط‌های حرفه‌ای از مهارت‌های لازم برخوردار نیستند. این گروه چون تنها به كسب آموزه‌های مكتوب بسنده كرده‌اند و فرصت مطالعات علمی و عملی در رشته‌ی نمایش را نداشته‌اند لذا با ورود به فضای حرفه‌ای تئاتر با مشكلات عدیده‌ای كه برآمده از همان نقص سیستم آموزشی ماست روبرو می‌شوند.
این كارگردان تئاتر گفت: تئاتر دانشی پویاست كه همواره در حال تغییر است، گاه ممكن است سبك و اسلوبی در تئاتر و شیوه‌های اجرایی آن متأثر از شرایط و بازتاب شرایط جامعه باب شود و با نوسان زمانی چیز دیگری جایگزین آن شود. دانشجو باید در جریان پژوهش دانشجویی و پس از آن در فضا و محیط حرفه‌ای نسبت به تغییر و تحولات روی داده در عرصه تئاتر جهانی اطلاعات موثقی به دست آورد. چراكه به طور قطع این مهم، در عملكرد او و خلق آثار نمایشی تأثیر مستقیم و مؤثری دارد.
وی خاطر نشان کرد: شكل آموزش تئاتر در كشور برای رسیدن به الگوهای استاندارد جهانی نباید همچون سایر رشته‌های نظری دانشگاه باشد. شیوه ای كه ما به عنوان مدرس و كسانی كه سالیان سال در نظام آموزشی با مشكلات و معضلات این فضا آشنا هستیم تایید می كنیم، آموزش كنسرواتوری تئاتر است. یعنی اینكه دانشجو در فضای دانشگاهی 7 الی 8 ساعت وقت صرف كند، آموزش‌های نظری را ببیند و در زمانی كه بر سر كلاس درس حاضر نیست وقت خود را به تمرین و اتود بگذراند تا آنچه را كه اندوخته مشاهده كند كه چه كاربردی دارد. این یعنی جریان كارآمد آموزش تئاتری كه براساس چشم اندازهای كلان هنری باید پیاده و اجرایی شود.
این مدرس دانشگاه ادامه داد: ساختار آموزشی تئاتر مشكل دارد. مشكل سر این مسئله است كه آنچه اینكه در روند آموزشی ما در دانشگاه‌های هنری به هنرجویان آموخته می‌شود هیچ كاربردی ندارد. دانشجو تنها حفظیاتی را می‌آموزد تا در پایان ترم برگه امتحانی را سیاه كند و شاید بتواند در نهایت یك اجرای كارگاهی نصف و نیمه هم داشته باشد.
محمود عزیزی در پایان گفت: حوزه هنری فعالیت مشخصی در حوزه هنرهای نمایشی براساس مانیفستی معین و مشخص و البته منحصر به خود را دارد. من پیشنهاد می‌كنم حوزه هنری، متولی برگزاری نشست‌های هم‌اندیشی كارشناسان تئاتری شود تا شاید راه‌كاری برای این مشكلات پیدا شود.
انتهای پیام/ اس