به گزارش
خبرنگار معارف باشگاه خبرنگاران، حضرت حسین‌بن‌علی(ع) روز سوم شعبان سال 4 هجری قمری در مدینه دیده‌به جهان گشود.
پدر بزرگوار ایشان حضرت علی‌بن‌ابیطالب (ع) و مادر گرامی آن حضرت(ع) حضرت فاطمه زهرا(س) دختر پیامبراکرم(ص) و حضرت خدیجه(س) است.
*ماجرای ولادت امام حسین(ع) امام حسین (ع) همزمان با طلوع خورشید روز سوم شعبان سال 4 هجری قمری در شهر مدینه دیده به جهان گشود.
هنگام ولادت امام حسین(ع) حضرت جبرئیل (ع) بر پیامبر اکرم(ص) نازل شد و فرمود: نام این کودک را نام پسر دوم هارون شبیر که به زبان عربی حسین است، نامگذاری کن.
پیامبر اکرم(ص) امام حسین(ع) را در آغوش گرفت و فرمود: آفرین خدا بر این کودک نورسیده و سپس پس از خواندن اذان و اقامه نام حسین(ع) در گوش‌های مبارک آن حضرت(ع) خواند.
در هنگام ولادت و نامگذاری امام حسین(ع) عده‌کثیری از فرشتگان بر زمین فرود آمدند.
*کودکی که شیرمادر خود را نخورد پیامبراکرم(ص) امام حسین(ع) را در آغوش خود گرفت و زبان مبارکشان را در دهان امام(ع) قرار داد، امام حسین (ع)زبان پیامبر(ص) را مکید، به گونه‌ای که گوشت بدنش از آن رویش کرد و استخوان‌های ایشان استواری استحکام یافت.
بنابررویات؛ امام حسین(ع) هرگز شیر مادر گرامیشان و هیچ‌کس را ننوشید. به خواست پروردگار متعال پیامبراکرم(ص) شیردهنده‌ی امام حسین(ع) در زمان کودکی است.
پیامبر(ص) گاهی انگشت شصت، زمانی زبان خویش را در دهان امام حسین(ع) قرار می‌داد و از این طریق امام(ع) به اوج کمال رسید.
در هفتمین روز ولادت امام حسین(ع) به دستور پیامبر(ص) سرمبارک امام(ع) را تراشیدند و به وزن موهای سر ایشان نقره در راه خدا انفاق و برای سلامتی آن حضرت (ع) و سپاس به بارگاه پروردگار قربانی کردند.
اختلاف ولادت امام حسن(ع) و امام‌حسین(ع) 6 ماه و ده روز است.
*رهایی فطرس فرشته‌الهی در ولادت امام حسین(ع) هنگام ولادت امام حسین(ع)، حضرت جبرئیل (ع) هنگام فرود به زمین، فرشته‌ای به نام فطرس را دید که در جزیره‌ای افتاده بود.
فطرس به دلیل به درستی انجام ندادن وظیفه خود به فرمان پروردگار و به دلیل کندی در کارش در جزیره‌ای محبوس شده بود. فطرس به حضرت جبرئیل(ع) عرض کرد: کجا می‌روید؟! حضرت جبرئیل فرمود: به سوی محمد(ص) فطرس گفت: مرا نیز با خود حمل کن و نزد آن حضرت(ص) ببر شاید برایم دعا کند.
حضرت جبرئیل(ع) خواسته او را پذیرفت و با هم به همراه فرشتگان دیگر به نزد پیامبر(ص) رفتند و به ایشان تبریک گفتند؛ حضرت جبرئیل ماجرای فطرس را به پیامبر(ص) عرض کرد و پیامبر اکرم(ص) فرمود: به او بگو پیکرش را به این نوزاد حسین(ع) بمالد.
فطرس نیز دستور پیامبر اکرم(ص) را انجام داد و در همان لحظه پروردگار فطرس را تندرست کرد و به حال اول برگرداند، سپس فطرس به سوی آسمان بال گشود.
امام حسین(ع) در هنگام ولادت پاک و پاکیزه بودند و فرشتگان برای ایشان از بهشت لباس آوردند.
* دلیل اقامه 7 تکبیر در نماز امام حسین(ع) هنوز لب به سخن نگشوده بود؛ پیامبر اکرم(ص) برای اقامه نماز مستحبی ایستاد و امام حسین(ع) در کنار رسول خدا(ص) حاضر بود. آن حضرت(ص) 6 بار الله اکبر گفت؛ امام حسین(ع) سعی داشتند تا تکرار کنند ولی نتوانستند، بار هفتم با زبان مبارکشان توانستند الله اکبر را تکرار کنند. به همین دلیل اقامه 7 مرتبه تکبیر در نماز مستحب است.
نخستین کلمه‌ای را که امام حسین(ع) بر زبان مبارکشان آورد الله اکبر بود و تا آخر نیز به احترام مقام والای الله اکبر ایستادگی نمود و خون پاک خود را برای الله اکبر ایثار کرد.
بزرگترین درس از این ماجرا برای مسلمانان آموزش نام پروردگار در زمان کودکی فرزندان است.
* گوشوارههای عرش در قیامت بنابر روایتی از پیامبر اکرم(ص) روز قیامت، عرش خداوند به تمام زینت‌ها آراسته می‌شود، امام حسن(ع) بر بالای یکی از منبرها و امام حسین(ع) بر بالای منبر دیگر قرار می‌گیرد.
پروردگار عرش را با وجود امام حسن(ع) و امام حسین(ع) تزئین می‌نماید.
پیامبر(ص) می‌فرماید: حسن(ع) و حسین(ع) دو گوشواره عرش پروردگارند، هرچه در جهان هستی غیر از خدا هست بزرگتر است و مرکز همه جهان هستی است.
امام حسین(ع) هنگامی که در مکان تاریکی می‌نشست، مردم به وسیله تابش نور پیشانی و گلوی آن حضرت(ع) را می‌دیدند زیرا پیامبر اکرم(ص) پیشانی و گلوی مبارک ایشان را می‌بوسید.
گفتنی است: به جا آوردن روزه، خواندن دعای خاص ولادت امام حسین(ع)، به جا آوردن غسل، خواندن نماز، زیارت امام حسین(ع) دارای فضیلت و ثواب بسیار است.