به گزارش سرويس بين الملل باشگاه خبرنگاران، به واقع جالبترین نکته در شباهت های فینال جام باشگاه اروپا که در سال 1974 نیز تکرار شد از دست دادن2 قهرمانی در دقایق های تلف شده دقیقه 93 و120 در برابر رئال مادرید وبایرن مونیخ است.
به واقع اتلتیکو مادرید را میتوان "بدشانس" نامید چرا که اگر 2 داور فینال 2014 و1974 چند ثانیه زودتر سوت میزدند اکنون 2 قهرمانی جام باشگاه های اروپا در کارنامه اتلتیکو مادرید دیده میشود.در فینال 74-1973 اتلتیکو مادرید وبایرن مونیخ به مانند فینال تمام مادریدی پس از 90 دقیقه تساوی کارشان به وقت اضافه کشیده شد واین قرمز وسفید پوشان ویسنته کالدرون بودند که با گل لوئیس اراگونس افسانه ای در دقیقه 116 پیش افتاد وتمام کادر فنی ،بازیکنان وهوادران داشتند خود را برای قهرمانی اماده میکردند که به طرز عجیبی در دقیقه 120 و30 ثانیه شوارتسن برک بازی به تساوی کشیده شد وبه مانند اب سردی بر دوش بازیکنان اتلتیکو بود چرا که در ان سال قوانین فوتبال اروپا اجازه ضربات پنالتی را نیز نمی‌د‌اد و 2 روز بعد تنها دیدار تکراری فینال از جنس جام باشگاه های اروپا بین این 2 تیم اسپانیایی والمانی برگزارشد . در این دیدار مردان خوان کارلوس لورنزو ارژانتینی سرمربی اتلتیکو مادرید به مانند فینال تمام مادریدی روحیه شان را از دست دادند وبا 4 گل بازی درخشان قبلی را تکرار نکردند. اما زمانی که به کارنامه خوان کارلوس لورنزو که به مانند دیه گو سیمیئونه در زمره 30 ستاره تاریخ البی سلسته ها است نگاه میکنیم به نکته بسیار جالبی پی می‌بریم و اینکه "یک طلسم 2 بار تکرار شده از نوع ارژانتینی – لاتزیویی است" چرا که خوان کارلوس لورنزو روحیات شبیه به سیمیئونه داشت وهر 2 نفر در چندسال قبل از مربیگری در اتلتیکو مادرید در لاتزیو حضور داشتند .البته فیروزه ای پوشان شهر رم با سفید وقرمز پوشان اتلتیکو مادرید خواهر خوانده بودند اما اینکه 2 سرمربی هر 2 ارژانتینی وهر 2 در لاتزیو جایگاه خاص داشتند، نکته‌ای قابل توجه است.
انتهای پیام/