دلیل اینکه می‌گوییم صرفا راه رفتن در آب باعث چربی‌سوزی نمی‌شود، این است که سرعت چنین فعالیتی به اندازه‌ای پایین است که اصلا ضربان قلب به اندازه کافی برای سوزاندن چربی‌ها بالا نمی‌رود. البته بالاتر بودن مقاومت آب نسبت به خشکی و هوا، باعث شکل‌دهی به عضلات افرادی می‌شود که حداقل 3 ماه و هر بار حدود 1.5-1 ساعت، فعالیت داخل آب دارند. این در حالی است که شکل‌دهی به عضلات در افراد مبتلا به چاقی و اضافه‌وزن، چندان مطرح نیست و آنها می‌خواهند با ورزش و فعالیت کاهش وزن و سایز داشته باشند. افرادی که در آب راه می‌روند، باید حواسشان باشد که این فعالیت آبی هم باید زیر نظر مربی‌های متخصص باشد. هرچند که آسیب‌های ناشی از فعالیت‌های آبی کم است اما راه رفتن نادرست در آب یا حتی دویدن در عمق مناسب (معمولا عمق آب باید تا زیر سینه بیاید)، می‌تواند آسیب‌هایی به زانوها و کمر وارد کند.
با نظر مربی خود، ترکیبی از راه رفتن و دویدن را در مدت زمان و با شدت مناسبی در برنامه خود قرار دهید تا ضربان قلب به اندازه‌ای که بدن آماده چربی‌سوزی شود، برسد. به‌طور کلی، تاثیر انجام فعالیت‌های بدنی مانند راه رفتن و دویدن و ورزش برای سوزاندن کالری، چربی و کاهش وزن در محیط‌های طبیعی مانند پارک‌ها از محیط‌های باشگاهی بیشتر و در محیط‌های باشگاهی هم از آب بیشتر است، نباید برای پیروی از مد و تجددگرایی به کارهایی مانند راه‌رفتن در آب برای لاغر شدن که فقط هزینه‌بردار است و نتیجه چندان مطلوبی ندارد، روی آورد.