به گزارش مجله شبانه باشگاه خبرنگاران، کشور چین به عنوان پر جمعیت ترین کشور جهان یکی از بازیگران تاثیر گذار در معادلات سیاسی، نظامی و اقتصادی در نیم قرن اخیر در جهان به شمار می رود. این کشور در چند دهه اخیر به لطف جهش چشم گیر اقتصادی توانسته است تا مبالغ سنگینی را در حوزه صنایع نظامی هزینه کرده و به یک صنعت دفاعی خودکفا با استانداردهای جهانی دست پیدا کند.
مسلما پرداختن به صنایع دفاعی این کشور و همچنین نیروهای مسلح آن امری است که از حوصله یک مطلب خارج بوده و به حجم زیادی نوشته نیاز دارد. اما هدف این مقاله آشنا کردن مخاطبان ایرانی با یکی از مهم ترین و در عین حال ناشناخته ترین یگان های ارتش این کشور می باشد.
در ابتدا باید گفت که چین کمونیست در سالهای پس از مرگ ژوزف استالین و روی کار آمدن خروشچف در شوروی سابق کم کم روابط خوب خود با شوروی سابق را از دست داد و پس از مدتی دو طرف تا آستانه یک جنگ تمام عیار نیز پیش رفتند. چین با درک ضعف خود در زمینه تکنولوژی نظامی و هم زمان رو در رو بودن با هر دو ابرقدرت زمان به عنوان دشمنان درجه یک کار بر روی صنایع نظامی بومی را آغاز کرد. یکی از بخش هایی که از همان ابتدا به شدت مورد توجه چینی ها قرار گرفت موشکهای بالستیک بود.
در سال 1966 میلادی و در اوج جنگ سرد "سپاه دوم توپخانه" در ارتش چین تشکیل شد و فرماندهی کلیه موشک های بالستیک کوتاه برد تا برد بلند این کشور در اختیار این واحد قرار گرفت. از سال 1974 به این سو نیز این یگان تبدیل یک واحد مستقل در ارتش چین شده و به صورت مستقیم توسط فرماندهی نیروهای مسلح این کشور هدایت می شود. مرکز فرماندهی سپاه دوم توپخانه در شمال شهر پکن قرار دارد.
امروزه از موشکهای کوتاه برد تاکتیکی تا موشکهای بالستیک برد بلند قاره پیما و همچنین موشکهای کروز حمله به اهداف زمینی موجود در ارتش چین، همه و همه در اختیار این یگان قرار دارد.
شاید جالب باشد که بدانید بر اساس اطلاعات موجود که به تایید آژانسهای اطلاعاتی غربی نیز رسیده است این واحد از ارتش چین در طی این سالها موفق شده است تا مجموعه تونلهایی به طول 5000 کیلومتر را در چین بسازد و در این تونل ها تمام امور مربوط به برنامه های موشکی از ساخت ، انبار و نگهداری تا پرتاب این موشکها وجود دارد. امری که یافتن و هدف قرار دادن این تاسیسات را به نوعی غیر ممکن کرده و بقاء پذیری این یگان و واحدهای موشکی آن را شدیدا افزایش داده است.
این یگان دارای 6 پایگاه اصلی است که به ترتیب به پایگاه های پنجاه و یکم، پنجاه و دوم، پنجاه سوم، پنجاه چهارم، پنجاه و پنجم و پنجاه و ششم تقسیم می شود. این 6 پایگاه اصلی سپاه دوم توپخانه ارتش چین یگان های عملیاتی به شمار می آیند که در گستره پهناور جغرافیایی این کشور گسترده شده و هر کدام از آنها از موشکهای خاصی استفاده می کنند.
یکی از مهترین این پایگاه ها، پایگاه پنجاه و دوم می باشد که در کناره تنگه حساس تایوان قرار داشته و دارای 12 یگان زیر مجموعه می باشد. عمده این موشکها از گونه بالستیک کوتاه برد می باشد و هدف اصلی آنها تایوان است. چین بارها این تایوان را بخش جدا شده از خاک خود اعلام کرده و گفته است که از هر اقدامی ولو نظامی برای بازگرداندن آن فروگذار نخواهد کرد.
پایگاه های مورد نظر به ترتیب در شمال شرق، جنوب شرق، جنوب، شرق، جنوب و شمال این کشور قرار دارند. البته هر کدام از پایگاه های موشکی و به عبارتی یگان ها دارای زیر یگان های کوچک تر زیر مجموعه ای می باشند که در این مناطق پخش شده اند. همچنین چندین پادگان پشتیبانی ، مراکز تحقیقات و میادین پرتاب و تست موشک نیز در سرتاسر این کشور زیر نظر این واحد فعالیت می کنند.
موشکهای گوناگونی مثل نمونه کوتاه برد DF-11، میان برد DF-4 و موشک های قاره پیما DF-31 در اختیار این یگان است. اما یکی از سلاح های جالب این یگان موشک معروف بالستیک ضد کشتی DF-21 است که در سالهای اخیر با آزمایش و عملیاتی شدن آن نقش مهمی را تغییر توازن قوا در منطق داشته است.
سلاح دیگری نیز که چند سالی است به این یگان تحویل داده شده است موشک کروز حمله به اهداف زمینی CJ-10با برد تقریبی 1500 تا 2000 کیلومتر می باشد. منابع مختلف اطلاعاتی معتقد هستند که چین از راه های مختلف توانسته است چندین فروند موشک کروز آمریکایی تام هاوک و موشک کروز روسی KH-55 را بدست آورده و با استفاده از آنها به تولید این موشک پرداخته است.
در حال حاضر بیش از 250 فروند از این موشک ها در اختیار "سپاه دوم توپخانه" ارتش چین قرار دارد. این موشکها بر روی پرتابگرهای متحرک قرار داره و از بقاء پذیری بالایی در برابر حملات برخوردار هستند.
بر اساس دکترین نظامی چین، این کشور هیچگاه استفاده کننده اول از سلاح های اتمی نخواهد بود. در زمان جنگ یگان های مسلح به جنگ افزارهای هسته ای سپاه دوم به طور مستقیم از فرماندهی ارتش چین مستقر در پکن دستور خواهند گرفت و یگان های مسلح به موشکهای متعارف نیز از فرماندهان نظامی هر منطقه دستور دریافت می کنند.
چین امروزه با در اختیار داشتن موشکی به مانند DF-31A با بردی بیش از 11 هزار کیلومتر توان حمله به اکثر نقاط در کره زمین را دارد. اما یکی از نکات مهم در مورد این یگان ارتش چین تاکید بالای آن بر متحرک بودن پرتابگر های موشکی می باشد. امری که از دهه 1970 میلادی روند مربوط به آن آغاز گشته و تا به امروز با قدرت ادامه دارد.
برای چینی ها تحرک و زمان پایین آماده شدن موشک برای پرتاب دو عامل مهم هستند که استفاده از پرتابگرهای متحرک و همچنین از پیشران های سوخت جامد در موشکهای جدید چینی این مسئله را ممکن کرده است. "سپاه دوم توپخانه چین" با در اختیار داشتن نزدیک به 100 هزار نفر پرسنل و بیش از 2000 فروند موشک کروز و بالستیک در برد های مختلف نقش بسیار مهمی را در زمینه توان بازدارندگی این کشور ایفا می کند.