حسین ابراهیمی مقدم، روانشناس و استاد دانشگاه در گفتگو با
خبرنگار اجتماعی باشگاه خبنرگاران، با اشاره به اینکه انسان‌ها مجموعه‌ای از تجربه‌ها، یادگیری‌ها و تفکرات درطی دوره‌های مختلف زندگی هستند، گفت: هرآنچه انسان یاد می‌گیرد چه به صورت منظم و چه به صورت غیرمنظم می‌تواند در آینده بر روی رفتارهای ما تاثیر داشته باشد و با بیان اینکه کسانیکه مواردی از قبیل عقده‌های روانی، ناکامی‌ها و شکستهای متعدد و متوالی را داشته‌اند، همواره در زندگی برای از بین بردن آثار این حالات تلاش خواهند کرد، افزود: برعکس این افراد کسانی که در زندگی موفقیتهای مختلف را تجربه کرده‌اند احساس اعتماد به نفس بیشتری کرده و نسبت به رویدادهای دنیای پیرامون احساس خوش بینی بیشتری خواهند داشت ولی در پاره‌ای موارد شاهد این هستیم که افراد نسبت به گذشته خود مخصوصا تجربیات ناخوشایند خود به شدت درگیر هستند و همواره شکستهای خود را مرور می‌کنند و این در حالی است که موفقیت‌ها را نادیده می‌گیرند.
این روانشناس مشکلاتی را که برای اینگونه افراد پیش می‌آید اینطور برشمرد: این افراد همواره دچار حالتهایی از قبیل افسردگی‌های روانی و کمبود اعتماد به نفس هستند که می‌تواند زمینه ساز شکستهای بعدی در زندگی آنان شود به همین خاطر روانشناسان توصیه می‌کنند بهتر است از تجربیات گذشته به عنوان درسهایی استفاده کنیم که به ما آموزش بدهند تا در زندگی بعدی کمتر از آن ناحیه آسیب ببینیم.
این کارشناس روانشناس در ادامه با یادآوری اینکه شکستها تجربه‌های ما هستند، افزود: نباید شکست خوردن در زندگی به منزله تمام شدن همه فرصت‌ها و موفقیت‌ها در نظر گرفته شود بلکه همانطور که گفته شد از آنها به عنوان تجربه‌های گرانبها استفاده کرد تا بر روی رفتارهای بعدی ما تاثیرگذار باشد.
این استاد دانشگاه در ادامه درباره اینکه گذشته افراد جز شخصیت و یا هویت او محسوب می‌شوند و یا اینکه یک حادثه و اتفاق مقطعی هستند، اینگونه اظهار داشت: ما این تجربیات را نه به عنوان شخصیت یک فرد به حساب می‌آوریم و نه به عنوان هویت او، بلکه به عنوان تاریخچه‌ای از زندگی او محسوب خواهیم کرد البته چه بخواهیم یک چنین فردی نسبت به فرد عادی بیشتر در معرض اتهام خواهد بود و خود این فرد هم برای پاک کردن تصویر منفی نیازمند به تلاش بیشتر و فعالیت مثبت‌تر است.
در این میان اجتماع نیز وظایفی در برابر افراد آسیب دیده دارد ابراهیمی مقدم در این باره اضافه کرد: این وظیفه سازمانهایی مثل رسانه‌ها است که با به وجود آوردن ذهنیت مثبت در جامعه به افراد اجازه فعالیت مجدد و نشان دادن توانمندی‌هایشان داده شود.
اجتماع نیز باید همانطور به این افراد نگاه کند که یک پدر و مادر به اشتباه فرزندش نگاه می‌کند به عبارت دیگر باید شرایطی را فراهم آورد که فرد به اشتباه خود پی برده و برای تصحیح اشتباهش فرصت داشته باشد، بدیهی است در صورتی که رفتارهای خلاف بارها از فر سر بزند اجتماع نیز فرصت دیگری در اختیار او نخواهد گذاشت و از اجتماع طرد خواهد شد.
وی در ادامه یکی از تفاوت‌های افراد موفق با دیگر افراد را در درس گرفتن افراد موفق از شکستها و تجربه‌ها خود دانست و این طور بیان کرد: افراد ناموفق همواره خود را شکست خورده در نظر می‌گیرند و همین امر باعث شده که در زندگی نسبت به شکستهای بعدی نیز حساس‌تر شده و به اصطلاح از پیش باخته محسوب می‌شوند و این هم منجر به شکستهای بعدی خواهد شد افزون بر اینکه استفاده از تجربه‌های گذشته نه تنها چیز بدی نیست بلکه باعث بهتر شدن تعداد موفقیتهای بعدی می‌شود.
این روانشناس و استاد دانشگاه در بازه تاثیر دیدگاه افراد نسبت به خود و گذشته‌شان گفت: در صورتی که فرد نسبت به خود ارزیابی منفی پیدا کند و اگر به جای درس گرفتن از تجربه‌ها مدام به خود فشار بیاورد و می‌تواند پدیده ناخوشایندی محسوب شود.
ابراهیمی مقدم واقع بینانه نگاه کردن به گذشته افراد را این طور بیان کرد: که باید حواسمان را بیشتر جمع کنیم و رفتارها و عملکرد فرد را رصد کنیم تا مطمئن شویم دیگر چنین پدیده‌ای در زندگی او رخ نخواهد داد. بنابراین، آنقدر خوش بینانه طوری که ساده انگارانه محسوب شود به قضیه نگاه می‌کنیم و نه آنقدر بدبینانه نگاه می‌کنیم که فرصت هر گونه رشد و پیشرفت از افراد گرفته شود. چسبندگی به گذشته باعث آسیب‌پذیری شدن و ما را از تلاش برای بهبود اوضاع باز می‌دارد، بنابراین تنها از خاطرات تلخ می‌تواند تجربه‌ای ارزشمند برای آینده با خود به همراه برد.
انتهای پیام/