به گزارش مجله شبانه باشگاه خبرنگاران، سال 1934 بود و موسولینی با آرامش سرگرم تبلیغ فاشیسم و نژادپرستی مطلوب
خود، جهان بر مدار قدرت او می چرخید و حتی فیفا توان ایستادگی برابر اراده
او را نداشت.
جهان
گویا در کمین یک خود فریبی بزرگ به نام جنگ جهانی نشسته بود و کسی حوصله
فوتبال را نداشت، تنها شاید حس ملی گرایی مردمانی از گوشه و کنار جهان می
توانست این جام را زنده نگه دارد. سیاست بر پیکره فوتبال خیمه زده بود و
فاشیسم تازه جان گرفته این بار در پیوند با مدرنیته می کوشید بیشترین بهره
را از این گردهمایی بزرگ مردمی ببرد.
جام جهانی 1934مسابقات
سال 1934، در کشور ایتالیا برگزار شد، جایی که برای اولین بار مسابقات
دارای مرحله گروهی شد. 16 تیم در این دوره حضور داشتند که تا سال 1982 این
تعداد تغییری نکرد. اروگوئه‌ای‌ها
که از بازیهای ضعیف تیم‌های اروپایی در دوره گذشته ناامید شده بودند، این
مسابقات را تحریم کردند و در نامه ای به ساختمان فیفا نوشتند: این تورنمنت
در شان فوتبال ما نیست!
نقل قولی از ژول ریمه، رئیس وقت فیفا، وجود دارد به این مضمون که:" جام جهانی 1934 را فیفا برگزار نکرد؛ این جام، جام موسولینی بود."
چه این نقل قول متعلق به ژول ریمه باشد یا نه، در اینکه ستاره اصلی دومین
دوره جام جهانی، دیکتاتور فاشیست ایتالیا بود، تردیدی نیست.
اولدریش نیدلی (Oldřich Nejedlý) روز 26 دسامبر 1909 به دنیا آمد و به سال
1990 در سن 80 سالگی درگذشت، او را با لباس اسپارتا پراگ می شناسند اما در
تیم راکوونیک نیز درخشید و برای تیم ملی چکسلواکی در 44 بازی رسمی 29 گل
به ثمر رساند و در قلب مردم سرزمینش جای گرفت.
وقتی
در اسپارتاپراگ توپ می زد 187 گل در 162 بازی را ثبت کرد و زیر ذره بین
دلالان اروپایی قرار گرفت، از ایتالیا اسپانیا پیشنهاد رسمی داشت اما در
کشور خود ماند و خطر ثروتمند شدن در دل جنگ جهانی را قبول نکرد و به جان
نخرید.
شکستگی
پای او در آستانه جام جهانی 1938 باعث شد پس از درخشش نصفه و نیمه (2 گل
زده) در آن جام از فوتبال ملی خداحافظی کند و برای همیشه کنار برود اما
همواره به عنوان یک مشاور در کنار فوتبال کشورش باقی ماند.
بازی درخشان
او در ترکیب چک برابر برزیل در جام 1938 هنوز هم در خاطره مردم آن منطقه
باقی است. او در جریان دو جنگ جهانی بازیکنی کم حرف و ورزشکاری سایه نشین
لقب گرفت و دوست نداشت درباره مکاتب دیکته شده به بخشهای شرق اروپا اظهار
نظر کند، حتی برای دعوت شدن به رادیو پراگ شرط گذاشت و گفت: اگر سوال سیاسی
بپرسید جواب نمی‌دهم.