به گزارش سرويس بين الملل باشگاه خبرنگاران به نقل از خبرگزاری ریانووستی، روزنامه نزاویسیمایا گازتا امروز پنجشنبه نوشت دفتر نمایندگی ناتو در ازبکستان افتتاح خواهد شد.
جیمز آپاتورای نماینده دبیر کل ناتو در آسیای میانه و قفقاز به تاشکند عزیمت کرد تا در مراسم رسمی افتتاح این نمایندگی که فردا جمعه 16 ماه مه در آنجا برگزار خواهد شد شرکت نماید. مقامات ازبکستان در واقع نگران پیامدهای خروج نیروهای ناتو از افغانستان هستند. خروج نیروهای ناتو از افغانستان احتمال دارد فعالیت سازمانهای افراطی را در منطقه و در درجه نخست در ازبکستان احیا کند.
رفیق سایفولین کارشناس مسائل سیاسی در ازبکستان اعلام کرد دولت ازبکستان خواهان همکاری با ناتو به منظور حفظ ثبات در منطقه است و گشایش نمایندگی ناتو در این کشور اقدامی در جهت تحقق همین هدف خواهد بود.
به اعتقاد سایفولین وضعیت روشن است و راه انداختن تئوری‌های دسیسه آمیز فایده‌ای ندارد.
وی افزود سیاست ازبکستان همواره با رویکردی سنجیده همراه بوده است و نمی‌توان گفت خط ژئوپلیتیک این کشور با ورود ناتو تغییر خواهد کرد.
سایفولین گفت نباید دیگر منتظر یک منفعت سیاسی یا اقتصادی از طرف ناتو باشیم. آجار کورتوف کارشناس موسسه مطالعات راهبردی روسیه برعکس معتقد است ارتباط مستقیمی بین گشایش نمایندگی ناتو در تاشکند و نگرانی‌های مطرح شده توسط دولت ازبکستان درباره امنیت این کشور وجود ندارد.
این تحلیلگر مسائل آسیای میانه می‌گوید باید بدانیم ازبکستان عضو ناتو نیست و نخواهد توانست در آینده ای قابل پیش بینی به عضو ناتو تبدیل شود.به همین علت ناتو نمی‌تواند امنیت ازبکستان را تامین کند.
به اعتقاد کورتوف با توجه به این که هیچ تهدید آشکاری درباره تهاجم نظامی از طرف افغانستان حتی با درنظر گرفتن ازسرگیری فعالیتهای نظامی طالبان وجود ندارد ، تاشکند نیازی به نمایندگی ناتو ندارد.
وی می‌گوید: افغانستان از دهها سال پیش با بی ثباتی مواجه است ، بدون شک گروه‌های کوچکی قبلا تلاش کرده‌اند از طریق افغانستان از مرز عبور کنند ،در سالهای 2000-1999 مبارزان جنبش اسلامی ازبکستان تلاش کرده بودند از منطقه باتکِن قرقیزستان وارد این کشور شوند اما نیروی هوایی ارتش ازبکستان موفق شد آنها را خنثی نماید.
وی معتقد است اگر این مسئله بار دیگر اتفاق بیفتد ازبکستان خواهد توانست اوضاع را مهار کند. در خصوص نمایندگی ناتو در ازبکستان باید گفت سازمانهای بین‌المللی متعددی در این کشور فعالیت می‌کنند بدون این که بر سیاست ملی یا خارجی آن تاثیرگذار باشند.
با وجود این کارشناسان معتقدند ناتو به اندازه کافی در سالهای اخیر در کشورهای منطقه آسیای میانه به ویژه با برنامه شراکت برای صلح در فضای پس از اتحاد شوروی سابق از سال 1994 فعالیت داشته است.
عملا هرگونه فرماندهی ارتشهای آسیای میانه در چارچوب این برنامه در آمریکا و کشورهای ناتو شکل گرفته است و این به معنای آن است که ناتو با این افسران به نوعی یک لابی طرفدار غرب وفادار در نیروهای مسلح این کشورها راه انداخته است.
انتهای پیام/