به گزارش خبرنگار دانشگاهی باشگاه خبرنگاران به نقل از روابط عمومی دانشگاه صنعتي شريف، این مقاله با عنوان «نانوکامپوزیت مغناطیسی کیتوسان-پلی‌پیرول به عنوان میکروجاذب برای جداسازی نپروکسن» با همکاری علی روستایی دانشجوی سال آخر دوره دکتری تهیه شده است.
در این مقاله نوعی میکروجاذب جدید از نانوکامپوزیت معرفی شده که ساخت آن بسیار ساده بوده و بهره‌برداری از آن در آزمایشگاه نیز میسر است. این میکرو جاذب برای نخستین بار توسط محققان دانشگاه صنعتی شریف تولید شده است. از این نانوکامپوزیت برای جداسازی یک داروی پراستفاده به نام نپروکسن از محیط های آبی و بیولژیکی و اندازه گیری متعاقب آن با سیستم طیف سنجی فلورسانس استفاده شده است.
نپروکسن یک داروی ضد تورم، تب و گرفتگی عضلات است که بعضا از طریق فاضلاب به منابع آبی نفوذ کرده و موجب آلودگی‌های زیست محیطی میشود. به همین دلیل تشخیص و اندازه‌گیری آن از اهمیت فراوانی برخوردار است. اما به کارگیری جاذب‌های موجود دشوار و زمان‌بر بوده و فناوری ساخت آنها نیز در پاره ای از موارد پیچیده است. این در حالی است که این راهکار در تمامی نقاط از جمله کشورهای در حال توسعه که فاقد متخصصین کارآمد برای استفاده از این مواد هستند، قابل استفاده بوده و زمان فرایند آنالیز بسیار کوتاه میشود. نانوکامپوزیت ساخته شده در دانشگاه صنعتی شریف، با استفاده از یک روش ساده تولید، و چند ویژگی مهم را برای کاربری آسان این جاذب‌ها ایجاد کرده است. دکتر باقری در این باره گفت: «از آنجا که ضمن تجمیع چند ویژگی مهم توانسته‌ایم عملکرد این جاذب را ساده کنیم این تحقیق به عنوان یک نوآوری توسط هیئت تحریریه مجله ارزیابی شده است.»
وی تصریح کرد: «در این تحقیق تمرکز بر ساخت نانو کامپوزیتی بوده است که بتوان آن را به عنوان یک محیط استخراج کننده در محیط‌های آبی استفاده کرد.»
دکتر باقری درباره ساختار نانوکامپوزیت ساخته شده اینگونه توضیح داد: «کیتوسان که یک ماده طبیعی است نقش اصلی را در ایجاد ساختار نانوکامپوزیتی بازی می‌کند. این ماده همچنین یک خاصیت شبکه‌ای ایجاد کرده که تخلخل بسیاری را برای بالا بردن سطح تماس جاذب فراهم می‌کند. پیرول نیز که در این ساختار به صورت پلی‌پیرول درآمده، به عنوان جاذب اصلی عمل می‌کند.
همچنین یکی از مهمترین نوآوری‌های به کار رفته در این جاذب استفاده از نانو ذرات اکسید آهن برای القای خاصیت مغناطیسی است. با استفاده از این خاصیت عمل جداسازی ماده جاذب از نمونه پس از عمل جذب بسیار ساده و راحت میشود، چرا که می‌توان این کار را به راحتی با استفاده از یک آهنربا انجام داد.» به گفته دکتر باقری چنین ویژگی‌هایی موجب شده است، محصول این تحقیق نیز مانند سایر فعالیت‌های گروه تحقیقاتی وی در آزمایشگاه شیمی تجزیه زیست محیطی و بیولوژیکی دانشگاه صنعتی شریف، مورد توجه قرار بگیرد.
وی در این باره گفت: «این گروه تحقیقاتی تاکنون خدمات بسیاری در جهت بهبود محیط زیست در سطح کشوری و جهانی ارایه کرده و به همین دلیل در سطح بین‌المللی این گروه و فعالیت‌های آن شناخته شده است.
مقاله اخیر در میان ۸۵ مقاله ISI منتشر شده توسط محققین این گروه، تنها کار برجسته محسوب نمی‌شود. پیش از این نیز یکی از مقالات ما جزء ۵۰ مقاله پر استناد نشریه ANALYTICA CHIMICA ACTA مابین سال‌های ۲۰۰۵ تا ۲۰۰۹ قرار گرفته بود.»
وی افزود: «با وجود امکانات بسیار کم آزمایشگاه تحقیقاتی که در اختیار داریم، کارهای انجام شده در اینجا از کیفیت بسیار بالایی نسبت به کارهای آزمایشگاه‌های مجهز خارجی برخوردار است. چرا که ما به دلیل کمبود امکانات باید تمام کارها را خودمان از پایه انجام دهیم که این به افزایش درک و دانش دانشجویان و محققین فعال در آزمایشگاه کمک شایانی می‌کند.»
انتهای پیام/