به گزارش گروه علمی باشگاه خبرنگاران به نقل از روابط عمومی دانشگاه صنعتی اميركبير: دكتر منصور كبگانيان، رئيس گروه پژوهشی دینامیک فضایی و کنترل پژوهشکده علوم و فناوری فضا دانشگاه صنعتی امیرکبیر با بيان اينكه دانشگاه صنعتي اميركبيربه عنوان دانشگاه محوري در اين طرح معرفي شده است، گفت: دستگاه بهره بردار اين طرح سازمان فضايي ايران است كه براي اجرايي كردن اين طرح و تقسيم كار ملي تفاهم نامه‌اي با اين سازمان امضا رسيد.
وي با بيان اينكه در اين طرح دانشگاه‌هاي ديگر نيز همكاري دارند، افزود: در بخش تراستر موتور با دانشگاه خواجه نصير الدين طوسي همكاري داريم ضمن آنكه در زمينه موجودات زنده مورد استفاده در اين سفينه از همكاري گروه دامپزشكي دانشگاه تهران بهره مند شديم.
جزئيات سفينه طراحي شده
كبگانيان به بيان جزئيات اين سفينه پرداخت و ادامه داد: ابعاد اين سفينه يك تا 1.5 متر و وزن آن 100 كيلوگرم است.
مجري با تاكيد براينكه اين سفينه قرار است با كاوشگر بومي در مدار پايين لئو (250 كيلومتري) قرار گيرد، اظهار داشت: بازگشت سفينه به جو و دریافت علائم حیاتی از سفينه به سطح زمین را از جمله ماموريت‌هاي مورد نظر در اين پروژه است.
آخرين وضعيت پيشرفت سفينه حامل موجود زنده
كبگانيان، به بيان مراحل اجراي اين پروژه ملي پرداخت و گفت: پرتاب ماهواره، استقرار در مدار پس از جدایش، کاهش مدار، بازگشت به جو و فرود و بازیابی از ماموریت‌ها و فازهای مختلف تعریف شده سفینه حامل موجود زنده دانشگاه صنعتی امیرکبیر است.
وي با اشاره به آخرين وضعيت پيشرفت پروژه كلان سفينه حامل موجود زنده، افزود: طراحي مفهومي اين پروژه به پايان رسيده است و آماده اجراي مرحله بعد هستيم.
كبگانيان اجراي طراحي و ساخت سفينه را مرحله بعدي اجراي اين پروژه كلان نام برد.
موجودات زنده‌اي كه قرار است در سفينه قرار گيرند
رئيس گروه پژوهشی دینامیک فضایی و کنترل پژوهشکده علوم و فناوری فضا دانشگاه صنعتی امیرکبیر، با اشاره به جايگاه فناوري فضايي در اسناد بالا دستي نظام، خاطرنشان كرد: بر اساس اين اسناد فناوري فضايي جزء فناوري‌هايي با اولويت الف است و بر اساس نقشه جامع علمي كشور اعزام انسان به فضا هدفگذاري شده است از اين رو طراحی و ساخت سفینه حامل موجود زنده و بازگشت به زمین از جمله اقداماتی است که با اهداف سند چشم‌انداز همخوانی دارد.
كبگانيان، ادامه داد: از اين رو داده‌هاي به دست آمده از اين پروژه كلان مي‌تواند در طرح اعزام انسان به فضا ما را ياري كند.
وي اضافه كرد: در اين راستا در طرح كلان سفينه موجود زنده از موش صحرايي استفاده خواهد شد.
گلوگاه‌هاي ساخت سفينه در كشور
اين عضو هيات علمي دانشگاه صنعتي اميركبير با اشاره به مشكلات پيش روي اين طرح، يادآور شد: از مهمترين گلوگاه‌هاي طراحي اين سفينه بخش ترمزگيري و تقليل مداري است.
وي با بيان اينكه تاكنون محققان كشور در اين زمينه تجربه‌اي به دست نياورده‌اند، ادامه داد: ماهواره‌ها و كاوشگرها به دليل آنكه به زمين باز نمي‌گردند از اين رو نيازي به مطالعه در اين حوزه وجود نداشت ولي از آنجايي كه در طرح سفينه موجود زنده قرار است به زمين برگردد نياز به كسب دانش فني در اين حوزه داريم.
كبگانيان اضافه كرد: در حال حاضر پايان نامه‌هاي زيادي در مقاطع كارشناسي ارشد و دكتري دراين حوزه تدوين شده است.
انتهای پیام/