به گزارش سرويس بين الملل باشگاه خبرنگاران، پایگاه روسی "فوندسک" با اشاره به این موضوع که روابط روسیه و ایران در حال حاضر در مرحله توسعه فعال قرار دارد، چنین می نویسد: طرفین تلاشهای قابل توجهی به منظور رساندن همکاریها به سطح جدید و باکیفیت تری در تمامی جهات به کار گرفته اند. بیشترین انتظارات به سفر آتی رئیس جمهور روسیه به تهران مربوط می‌شود که به احتمال زیاد در نیمه نخست سال جاری میلادی برگزار خواهد شد. علاوه بر این، جدول زمانی حضور رئیس جمهور ایران در نشست سران کشورهای حاشیه دریای خزر در آستاراخان هم به طور کامل هماهنگ شده است.
به نوشته این پایگاه، روند سریع گفت و گوها از تدارک فعال مقامات ایران و روسیه برای شرکت در این نشست حکایت دارد. از دسامبر 2013 تا آوریل 2014 وزرای خارجه دو کشور به تهران و مسکو سفر کردند و تماسهای بین دولتی در زمینه اقتصادی برقرار شد که در چارچوب آن آلکساندر نوواک وزیر انرژی روسیه به ایران رفت. ثمربخش بودن این سفر و دیدارهای کمیسیون همکاریهای تجاری و اقتصادی ارتباط تنگاتنگی با توافقنامه های سیاسی سطح بالای قبلی طرفین داشت. ولادیمیر پوتین و حسن روحانی در چارچوب نشست سپتامبر سال گذشته سران سازمان همکاریهای شانگهای در بیشکک دیدار کرده بودند. با این که توافقهایی که آن موقع بین آنها حاصل شد به حالت مکتوب درنیامد، اصطلاح "توافقنامه های بیشکک" جای محکمی در ارزیابیهای کارشناسی و اظهارات سیاستمداران پیدا کرد. مهدی سنایی سفیر ایران در مسکو دیدار پوتین و روحانی را حادثه روشنی ارزیابی کرده است که در آینده در تاریخ روابط دو کشور ثبت خواهد شد. وزیر انرژی روسیه هم طی دیدار ماه آوریل با رئیس جمهور ایران تاکید کرد رئیس جمهور روسیه شخصا بر اجرای توافقنامه های حاصل شده در بیشکک نظارت می کند و توجه خاصی به روابط با ایران دارد.
به نوشته این پایگاه، از جمله توافقهایی که در بیشکک به دست آمده است می توان به حل اختلافات مربوط به تحویل موشکهای ضد هوایی اس-سیصد روسیه به ایران و ساخت فاز دوم نیروگاه اتمی بوشهر اشاره کرد. در حال حاضر توجه دو طرف بر معامله نفتی متمرکز شده است که بر اساس آن روسیه می تواند نقش غیر معمول وارد کننده بزرگ نفت را از منطقه خاور میانه ایفا کند. پیشرفت در اجرای هر یک از این مسائل طرفین را به پیشرفت در زمینه های مرتبط نزدیک می کند. مسکو و تهران خواهان همکاری در همه زمینه ها هستند و شاید ایران در آینده اظهارات خود را در رابطه با فسخ قرارداد موشکهای اس-سیصد پس بگیرد و بعد طرفین همکاریهای نظامی و اقتصادی را با محوریت انرژی از سر بگیرند.
به نوشته این پایگاه، ایرانیها شرکتهای روسی را به مشارکت در طرحهای گسترش شبکه های راه آهن فرا می خوانند. روسیه می تواند در زمینه تولید خطوط ریلی، تحویل واگن و ایجاد شریانهای قطارهای برقی به ایران کمک کند. در سال دو هزار و دوازده شرکت راه آهن روسیه خط آهن موجود بین تبریز و آذرشهر را به طول چهل و شش کیلومتر برقی کرد. در دستور کار گفت و گوها طرحهای جدیدی در دست بررسی قرار دارد.
پایگاه فوندسک در ادامه به این موضوع می پردازد که خط مشی غرب مبنی بر اعمال تحریم علیه روسیه به راستی زمینه نزدیک شدن مسکو و تهران را به یکدیگر فراهم کرده است. یکی از اهداف سیاست غرب برای منزوی کردن ایران در مراحل قبلی پیچیده کردن جدی روابط آن با روسیه بود. این هدف حتی امروز یعنی بعد از آغاز روند بهبود روابط کشورهای غربی با ایران به جای خود باقی است. مقامات واشنگتن واکنش بی‌نهایت عصبی به قرارداد نفتی مسکو و تهران نشان داده اند چون قرار است ایران نه تنها مقداری نفت به سمت شمال بفرستد و در ازای آن کالاهای مورد نیازش را دریافت کند، بلکه امکان پوشش دادن سایر خدمات طرف روسی با نفت ایران هم در دست بررسی قرار دارد. به عنوان نمونه می توان به اجرای طرحهای مربوط به ساخت فاز دوم نیروگاه بوشهر، ساخت خطوط انتقال برق از روسیه به ایران از طریق خاک جمهوری آذربایجان و ساخت نیروگاههای جدید و مدرنیزه کردن نیروگاههای موجود در ایران اشاره کرد. ارزش طرحهای دو طرف در زمینه برق به تنهایی به ده میلیارد دلار می رسد.
طرف ایرانی می تواند هزینه بخشی از سفارشهای بالقوه کالاها و خدمات روسی از جمله بذر و تجهیزات فنی را با نفت بپردازد. ادامه محدودیتهای مالی و اقتصادی شدید علیه ایران و جلوگیری از ارتباط آن با شرکا یکی از عواملی است که دو کشور را وادار به دور زدن سیستم پرداخت و جایگزینی نفت به جای پول نقد می‌کند. اگر تلاشهای روسیه و ایران را برای استفاده از ارز ملی در معاملات به این مساله اضافه کنیم آن وقت نگرانی آمریکا برای از دست دادن کنترل بر اوضاع قابل درک تر می شود. چون در صورت اجرای قرارداد نفتی ایران و روسیه حجم کل صادرات نفت ایران می‌تواند از محدودیت اعمال شده توسط گروه پنج به علاوه یک یعنی یک میلیون بشکه در روز بالاتر برود.
به نوشته این پایگاه، با توجه به اظهارات مقامات واشنگتن دولت آمریکا در حال حاضر برنامه مشخصی نه در خصوص بهبود روابط با ایران و نه به منظور اعمال فشار بر روسیه به منظور انزوای آن ندارد. آمریکا با برداشتن گامهایی به منظور جلوگیری از توسعه روابط تهران و مسکو یادآور بندبازی است که در نیمه راه مانده و با خطر از دست دادن تعادل رو به رو است. باقی ماندن در چنین حالتی برای مدتی طولانی جای تردید دارد. طرف آمریکایی تاکید می کند تحریمهای اعمال شده علیه روسیه روندی است که کسی حتی قصد ارزیابی نتایج میان مدت آن را هم ندارد. در خصوص ایران باید گفت این کشور در برابر مشکلات ناشی از تحریمها نوعی ایمنی ایجاد کرده است و تجربه مقابله با تحریمها را هم دارد.
پایگاه فوندسک در خاتمه چنین می نویسد: روسیه و ایران با گسترش و تعمیق روابط در نهایت کارآمد نبودن تلاشهای نیروهای خارجی را برای تاثیرگذاری بر این روند به نمایش می‌گذارند. می توان برای مدتی حتی طولانی روابط دو شریک طبیعی را متوقف کرد ولی ابرقدرت آمریکا که حس درک واقعیت را از دست داده است نمی تواند مانع توسعه آنها شود. تحریمهایی که واشنگتن مایل است آنها را به ابزار قدرت خود تبدیل کند تاثیر منفی خواهند داشت و فقط نبود اطمینان "بندباز آمریکایی" را به اقداماتش برای حل مشکلات سخت بین‌المللی عیان می‌کنند.
انتهای پیام/