حسین ابراهیم مقدم روانشناس در گفتگو با
خبرنگار اجتماعی باشگاه خبرنگاران ، گفت: دوره نوجوانی عنوان دوره‌ای بسیار حساس و بحرانی است که در این دوره با توجه به اینکه هم وارد مرحله بلوغ جنسی میشود برای همین خیلی از نوجوانان از این دوران به تدریج خود را به عنوان فردی بزرگسال به اجتماع معرفی می‌کنند.
وی با بیان اینکه درا ین دوره حساس نوجوانان هم نیاز بیشتری برای برقراری ارتباط‌های اجتماعی دارند وهم نیازهای عاطفی و روانی به وجود خطراتی که در صورت برآورده شدن این نیازها اشاره کرد و گفت: در صورتیکه این نیازهای طیبعی نوجوانان برآورده نشود طبیعی است که دیگر کسانیکه به نام کارگردانان تبه‌کاری شناخته می‌شوند برای نوجوانان برنامه‌ریزی خواهند کرد.
به عنوان مثال بررسی‌ها نشان می‌دهد که میزان بزهکاری و بروز جنایت در فصل تابستان که زمان فراغت نوجوانان بیشتر است افزایش می‌یابد.
انواع آسیبهای اجتماعی مانند اعتیاد، دزدی، ضرب و جرح، تجاوز و مواردی از این دست عمدتاً در دوران تابستان افزایش می‌یابد.
ابراهیمی مقدم با توضیح بیشتر در این باره اوقات فراغت را یکی از عوامل کشیده شدن نوجوانان به سمت رفتارهای ناهنجار و آسیبهای اجتماعی بیان کرد و افزود: بررسی‌ها نشان می‌دهد تصادفات رانندگی هم در گرم‌ترین روزهای سال بیشتر اتفاق می‌افتد بنابراین علاوه بر نبودن برنامه‌ریزی به نظر عوامل آب‌و‌هوایی هم در افزایش پرخاشگری که یکی از نمودهای آسیبهای اجتماعی است تأثیرگذار است اما به نظر چیزی که تحت عنوان خلاء فراغت شناخته میشود تأثیر بیشتری بر روی آسیبهای اجتماعی دارد.
وی در ادامه دعواهای خانوادگی در بعد از ظهرهای روزهای تعطیل را نمونه‌ای از این پرخاشگری ذکر کرد و توضیح داد: این پرخاشگری تحت عنوان سندرم روز تعطیل و یا سندروم روز جمعه شناخته میشود.
به عبارت دیگر بر اساس یافته‌های آماری در بعد از ظهر روزهای تعطیل میزان درگیری اعضای خانواده افزایش می‌یابد و بیشتر هم در بین خانواده‌هایی است که هیچ برنامه خاصی برای روزهای تعطیل ندارند. حتی بسیاری از اعضای خانواده‌ها علت بروز درگیری را اینطور بیان می‌کنند که حداقل در روزهای عادی یک طرح و برنامه وجود دارد.
این روانشناس اظهار داشت: بدیهی است که آسیبهای اجتماعی که خود نوجوان را درگیر می‌کند به جز عوامل فردی به مسائل دیگری نیز مثل بحران‌های خانوادگی هم بستگی دارد.
خانواده‌های طلاق بیش از دیگر خانواده‌ها فرزندانی را تحویل اجتماع می‌دهند که به احتمال بیشتری دچار آسیبهای اجتماعی خواهند شد.
وی در ادامه خانواده‌های کمال‌گرا را هم یکی از عوامل آسیبهای اجتماعی نوجوانان مطرح کرد و اضافه کرد: این خانواده‌ها هیچ‌گاه از وضعیت موجود ابراز رضایت نمی‌کنند و با چک کردن فشارهای بیش از اندازه فرزندانشان دچار اضطراب زیادی می‌شوند که منجر به ناکارآمدی خواهد شد و فرزندان از ادامه فعالیت باز می‌مانند و یا از آن منصرف می‌شوند و به سمت تخدیر و مصرف مواد مخدر می‌روند.
این روانشناس در ادامه به تنش خانواده‌ها در پیشگیری از آسیبهای اجتماعی نوجوانان اشاره کرد و افزود: بدیهی است که این آسیبهای اجتماعی در صورتیکه خانواده فرد از نظر حمایت‌های روانی ضعیف باشد معضلات بیشتری را برای او بوجود خواهد آورد و در صورتیکه از یک خانواده حمایت‌گر و عاطفی برخوردار باشد به احتمال زیاد قادر به مواجهه درست با این آسیب‌ها خواهد شد.
در این میان نقش جامعه هم در پیشگیری از آسیبهای اجتماعی خیلی پررنگ است.
ابراهیمی مقدم در پایان ضمن تأکید بر وظایف نهادهای اجتماع محور خاطرنشان کرد: نهادها و سازمان‌های فرهنگی از سینما و تئاتر گرفته تا رادیو و تلویزیون و مطبوعات در این قضیه نقش مهمی دارند ولی به صورت خاص آموزش و پرورش و شهرداری‌ها مخصوصاً اماکنی مثل فرهنگسراها در صف مقدم مبارزه با آسیبهای اجتماعی مرتبط با نوجوانان محسوب می‌شوند. وقتی افراد در جامعه محلی برای فرار از فشارهای روانی خود یا داخل خانواده نداشته باشند نمی‌توانند خود را مدیریت کنند، بنابراین در دام آسیبهای اجتماعی گرفتار می‌شوند.
انتهای پیام/