در سال 2012 پس از رسیدن اتلتیکو مادرید به فینال لیگ اروپا گفتید هر فینالی بی‌نظیر و ممکن است آخرین فینال یک بازیکن باشد. شما پس از آن کاپ قهرمانی در لیگ اروپا را بالای سر بردید و همچنین کاپ قهرمانی در سوپر کاپ اروپا و کوپا دل ری (جام حذفی اسپانیا). اکنون نیز در آستانه فینال لیگ قهرمانان اروپا در فصل 2014 ـ 2013 قرار گرفته‌اید. تصور چنین موقعیتی را می‌کردید؟
خیر، انتظار چنین موقعیتی را نداشتم. زمانی که برای نخستین بار در هفده سالگی در لیگ بلژیک به میدان رفتم، فکرش را هم نمی‌کردم برای چنین باشگاه بزرگی بازی کنم و موفقیت‌هایی مثل صعود به فینال اروپا به دست بیاورم. اکنون فاصله زیادی با فتح نخستین قهرمانی در لیگ قهرمانان را نداریم. در لالیگا با رقیبانی مثل رئال‌مادرید و بارسلونا به اندازه کافی سختی کشیدیم. آنها استعدادهای فردی فوق‌العاده‌ای دارند، اما ما تیم خوبی هستیم و این مهم است.
زمانی که فهمیدید در نیمه‌نهایی لیگ قهرمانان باید مقابل چلسی بازی کنید ،چه احساسی داشتید؟
خیلی راحت با این قضیه کنار آمدم. البته من به طور قرضی از چلسی به اتلتیکو آمدم و این یعنی وقتی در نیمه‌نهایی به میدان رفتم، هم بازیکن چلسی بودم و هم بازیکن اتلتیکومادرید. بهتر بود در نیمه‌نهایی مقابل چلسی بیش از اندازه به این موضوع که مقابل تیم خودم قرار می‌گیرم، فکر نکنم و کار همیشگی‌ام را انجام بدهم. می‌خواهم در مادرید به بزرگ‌ترین موفقیت‌ها برسم و برایم مهم نیست مقابل چه تیمی قرار می‌گیرم، البته من هنوز طرفدار چلسی هستم. امیدوارم چلسی همیشه موفق باشد و قهرمانی‌های مختلفی را به دست بیاورد. آنها از مدعیان قهرمانی بودند، اما نتوانستند از سد اتلتیکومادرید عبور کنند.
راز نتیجه‌گیری خوب اتلتیکومادرید در این فصل چیست؛ دیه‌گو سیمئونه (سرمربی اتلتیکو) چقدر در این میان نقش دارد؟
بخش عمده دلیل نتیجه‌گیری خوب ما دیه‌گو سیمئونه است. او بخوبی ما را تا این مرحله هدایت کرد. زمانی که سرمربی اتلتیکومادرید شد به ما گفت برایش واضح است چه کاری می‌خواهد انجام دهد و چگونه می‌خواهد از ما بازی بگیرد. در اتلتیکومادرید اگر به هر دلیلی پنج هفته دور از میدان باشید پس از بازگشت خوب می‌دانید چه کاری باید انجام بدهید، چرا که وظایف ثابت و دائمی است و تغییری نمی‌کنند و این شرایط را سیمئونه به وجود آورده است. نقش هر بازیکن در اتلتیکومادرید مشخص است.
شما در یک خانواده والیبالی به دنیا آمدید. با این شرایط چطور خودتان را با فوتبال وفق دادید؟
والدین من در بالاترین سطح ممکن والیبال بازی می‌کردند. خواهرم هم همین‌طور و بتازگی او به عنوان بهترین لیبروی اروپا انتخاب شده است. حتی برادرم هم والیبالیست است، اما ترجیح می‌دهد بیشتر درسش را بخواند. زمانی که کودک بودم یک توپ والیبال داشتم و جالب این‌که با همان توپ تمرین دروازه‌بانی می‌کردم.
برای این‌که به دروازه‌بان موفقی تبدیل شوید، چقدر از دیگران الگوبرداری کردید؟
من بازی‌های دیگر دروازه‌بان‌ها را خیلی دیده‌ام بخصوص دروازه‌بان‌های هموطنم یعنی ژان ماری فاف یا پرود. با این حال به دروازه‌بان‌های زمان خودم بیشتر توجه می‌کنم؛ مثل ایکر کاسیاس یا ادوین فان در‌سار.
نخستین خاطره‌ای که از جام‌جهانی دارید، چیست؟
فینال جام‌جهانی 98 فرانسه و تماشای بازی‌های بلژیک در جام‌جهانی 2002. آخرین بازی مهمی که بلژیک در جام‌جهانی داشت در همان 2002 و مقابل برزیل بود که برزیل 2 بر صفر برد.
انتظارات زیادی از بلژیک در جام‌جهانی 2014 می‌رود.در این باره احساس نگرانی نمی‌کنید؟
ما به جام‌جهانی 2014 به عنوان یک تجربه بسیار بزرگ نگاه می‌کنیم و می‌خواهیم تا آنجا که می‌توانیم در این رقابت‌ها پیش برویم. برخی حتی از ما انتظار قهرمانی دارند و عده‌ای دیگر از ما می‌خواهند عملکردی بهتر از جام‌جهانی 1986 داشته باشیم. بلژیک در آن جام‌جهانی چهارم شد و حالا انتظارات از ما این است که رتبه بالاتری به دست بیاوریم. باید واقع‌بین بود. انتظارات از ما خیلی بالاست.