به گزارش سرويس بين الملل باشگاه خبرنگاران، اوراسیاریویو در مقاله ای به قلم ریچارد سیلورستاین می نویسد: شواهد زیادی نشان می دهد که رهبران راست افراطی اسرائیل تلویحا نهایی شدن توافق هسته ای نهایی بین ایران و 1+5 را پذیرفته اند. تا کنون، اسرائیل برای ایران هیچ حقی جهت غنی‌سازی اورانیوم نپذیرفته است. اسرائیل همیشه خواستارآن بوده که هر گونه توافق هسته ای شامل مصالحه ایران برای متوقف کردن غنی‌سازی باشد، که در اصل همان توقف هر گونه برنامه هسته ای است.
اما ، "لورا روزن" در"المانیتور" مصاحبه ای با "ران درمر"سفیر اسرائیل انجام داد ، که در این مصاحبه درمر گفت : " سیاست ما ساده است. اجازه بدهید ایران فقط یک برنامه هسته ای صلح آمیز داشته باشد، نه چیزی بیشتر "
سیلورستاین می نویسد: من نمی دانم درمر متوجه بوده چه گفته است؟ هر چند بدون شک او به اندازه کافی باهوش است و می داند منظورش چیست . او محرم اسرار و یار بسیار نزدیک نتانیاهو است و با چنین اظهارات و مصالحه مهمی از مسیر خارج نمی شود. البته، هر گونه توافقی به ایران بسیار بیشتر از این را خواهد داد زیرا این توافقنامه موضوعات دیگر از جمله سرنوشت اراک را نیز پوشش میدهد. ممکن است درمر این نکته را پذیرفته زیرا او می خواهد اهرمی برای مسائل حساس دیگری که ممکن است مطرح شود حفظ کند. اما در هر حال، اسرائیل در اینجا یک امتیاز بزرگ داده است. همچنین ممکن است که اسرائیل فقط حق ایران برای داشتن برنامه هسته ای که در اصل از کشورها و امکانات خارجی ( اورانیوم غنی شده ، و غیره ) خارجی وارد شده باشد را بپذیرد . از طرف اسرائیل این مسئله اگر هم درست باشد دور از ذهن است.
"یوسی ملمن" ، یک پیشگام در میان روزنامه نگاران امنیت ملی اسرائیل ، در روزنامه جرزالم پست مطلبی نوشته ، تحت این عنوان که" نتانیاهو شاد باش : توافقنامه بین ایران و 5+1 تراژدی نیست "، که در آن از نتانیاهو می خواهد توافق احتمالی را بپذیرد. خبرنگار اسرائیلی معتقد است که نتانیاهو ارتباط اسرائیل با ایران را مانند یک " معادله با حاصل جمع صفر" بیان کرده است که در آن نتیجه ( برای اسرائیل) همه یا هیچ است. اما در واقعیت ، تا زمانی که ایران از آستانه هسته ای نگذرد و بمبی نسازد، وضعیت امنیتی به هیچ وجه بد نیست.
ملمن اشاره می کند که پس ازچند دور نشست در چند پایتخت جهان ، دور آینده مذاکرات هسته‌ای در خاک ایالات متحده برگزار می‌شود . این امر نشان می دهد پیشرفت های گسترده‌ای در مذاکرات انجام شده است. اگر این چنین نبود، اوباما به دلیل ترس ازشرمندگی به خاطر شکست یا بن بست احتمالی مذاکرات، اجازه نمی داد مذاکرات به سواحل ما برسد. این نکته را هم باید ذکر کرد که او می داند آوردن این مذاکرات به اینجا (واشنگتن) توجه فراوان بین المللی و داخلی را به این موضوع جلب خواهد کرد. او دوست ندارد چنین کاری کند مگر این که از نتیجه مثبت مذاکرات مطمئن باشد.
خبرنگار اسرائیلی سپس اشاره می کند که تاریخ 5 مه که برای مذاکرات تعیین شده است دقیقا مصادف با روز تشکیل رژیم جعلی اسرائیل است . او گمان می کند که ممکن است این یک اعلانیه عمدی از جانب ایالات متحده آمریکا باشد که به دنیا بگوید این توافقنامه موجودیت و استقلال اسرائیل را به خطر نمی اندازد. شاید هم سقلمه ای از طرف اوباما به نتانیاهو باشد. ملمن اضافه می کند که این امر ممکن است نشانه دیگری باشد از این که سیاست حداکثری اسرائیل در قبال ایران شکست خورده است .
سیلورستاین می نویسد: ضعف مهلک رویکرد استراتژیک اسرائیل در قبال ایران ، عدم درک هدف ایران بوده است. هدف ایران این نیست که سلاح کشتار جمعی داشته باشد،بلکه می‌خواهد توانمندی هسته ای داشته باشد. این همان استراتژی است که ژاپن دنبال کرده است. عدم درک اسرائیل از نیت ایران، منجر به بروز خطاهای شدید در پیش بینی جدول زمانی است که بر اساس آن ایران به طوربالقوه به " فرار هسته ای" دست خواهد یافت. اسرائیل از سال 1984 پیش‌بینی می کرده است که ایران بمب هسته‌ای می سازد. اما هرگز چنین اتفاقی نیفتاد . اسرائیل هرگز توضیح نداد چرا چنین پیش بینی می کرده است. اما پاسخ ساده است و همیشه ساده بوده است، در مورد سلاح های کشتار جمعی هدف ایران مانند اسرائیل نبوده است. ایران خواهان داشتن زرادخانه هسته ای مانند زرادخانه ای که اسرائیل دارد، نیست . ایران این توانایی را دارد که اگر احساس نیاز کند، چنین زرادخانه ای بسازد.
"ملمن" سپس در حمایت از این دیدگاه می گوید اگر کره شمالی می تواند طی چند سال سلاح هسته ای تولید کند، قطعا اگر ایران می خواست چنین بمبی بسازد پس از 30 سال تحقیق و پژوهش می توانست تا کنون چنین کاری بکند . واقعیت این است که ایران تصمیم گرفته این کار را نکند.
انتهای پیام/