سایر زبان ها

صفحه نخست

سیاسی

بین‌الملل

ورزشی

اجتماعی

اقتصادی

فرهنگی هنری

علمی پزشکی

فیلم و صوت

عکس

استان ها

شهروند خبرنگار

وب‌گردی

سایر بخش‌ها

رسول نویدکیا از بازی در تیم ملی می گوید

آسیایی‌شدن تیم نفت تهران در کنار قهرمانی تیم فولاد خوزستان یک اتفاق ویژه برای فوتبال ایران بود؛ فوتبالی که دیگر کاملا دوقطبی بودن را به فراموشی سپرده است.

به گزارش مجله شبانه باشگاه خبرنگاران،  نفت در این فصل بازیکنانی در اختیار داشت که مثل کادر فنی و مدیریتی‌اش کاملا بدون حاشیه بودند و این رمز موفقیت آنها بود. در بین بازیکنان این تیم رسول نویدکیا یکی از خوب‌هایی بود که نقش محوری را در مرکز میدان داشت؛ درست مثل برادرش محرم در سپاهان. رسول مثل برادرش تکنیکی است و بدون حاشیه. گفت‌وگوی ما با این بازیکن تیم نفت تهران را می‌خوانید.

امسال، سال شما و نفت بود. قبول دارید؟

امسال، سال خوبی برای ما بود. اگر قهرمان می‌شدیم دیگر عالی می‌شد. ولی خب، نشد ​. در کل برای ما سال خوبی بود. بچه‌ها همه از عملکرد امسال راضی هستند. امسال تیم نفت شخصیت قهرمان ‌شدن را پیدا کرد. دو سال پیش این تیم چهارم شد. امسال حق ما بود که سهمیه آسیا را کسب کنیم. حتی می‌شد قهرمان هم بشویم، ولی روز آخر آن اتفاق افتاد و به سپاهان باختیم.

قبول دارید که بد موقعی به سپاهان رسیدید. تنها شانس آنها برای آسیایی‌شدن بردن نفت بود؟

روز آخر استرس هم داشتیم. البته یک چیزی را بگویم. شب بعد از این‌که گسترش فولاد را برده بودیم و به صدر جدول رفتیم مدیرعامل و هیات‌مدیره باشگاه آمدند و از تیم تشکر کردند. آنها در همان جلسه تاکید کردند که دیدار برابر سپاهان سخت خواهد بود، ولی اصلا به خودمان فشار و استرس وارد نکنیم که باید سهمیه آسیا را کسب کنیم یا قهرمان لیگ بشویم. مسئولان باشگاه تاکید کردند اگر سهمیه را هم کسب نکردید برای ما عزیز هستید چون تلاش خود را کردید. آنها از یک هفته قبل تلاش کردند فشار را از روی دوش ما بردارند. مثل برخی باشگاه‌ها نبودند که استرس وارد کنند که تیم حتما باید قهرمان شود یا سهمیه بگیرد. متاسفانه قهرمان نشدیم، ولی تیم به آسیا راه یافت.

شاید اگر به سپاهان نمی‌خوردید قهرمان هم می‌شدید؟

ما خیلی بد موقع به سپاهان رسیدیم. کاش حریف روز آخر ما سپاهان نبود. اگر تیم دیگری بود هم برای ما خوب می‌شد هم برای سپاهان.

در این فصل چقدر از بازی خودت راضی بودی؟

امسال من خوب کار کردم؛ این را دیگران می‌گویند و من نباید حرفی بزنم. همیشه تلاش می‌کنم ​ بدون حاشیه بهترین بازی را ارائه کنم. با این حال فکر می‌کنم ​ چون تیم ما خوب نتیجه گرفت، بازی من هم به چشم آمد. بچه‌ها واقعا خوب بازی کردند. آن سالی که در مس کرمان بودم و سهمیه آسیا را گرفتیم هم فکر می‌کنم که خوب کار کرده بودم. آن سال قرار بود به تیم ملی بروم ولی مصدوم شدم و تیم ملی را از دست دادم. به نظرم وقتی تیم نتیجه می‌گیرد بازیکنان کاملا در معرض توجه هستند، ولی وقتی تیم نتیجه نمی‌گیرد بازی تو هم مورد توجه نیست!

و دیگر به تیم ملی فکر نمی‌کنی؟

نه ​. فکر نمی‌کنم. تیم ملی باید به جوان‌ها برسد. بازیکنان جوان‌تری که آینده این فوتبال هستند. باید بازیکنانی که شانس لژیونر‌شدن را دارند در تیم ملی بازی کنند.

تصور این‌که نفت بتواند بین این همه تیم‌های مدعی سهمیه آسیا را کسب کند برای خیلی‌ها باورکردنی نبود.

روز اولی که رفتم باشگاه نفت قرارداد ببندم هم مدیرعامل آنجا بود و هم اعضای هیات‌مدیره. آنها به من گفتند که دو سال بدشانسی آورده بودند و به‌دنبال کسب سهمیه آسیا هستیم. فکر می‌کنم اولین بازیکنی بودم که با این تیم قرارداد بستم و همان روز آنها را مصمم دیدم. آنها می‌گفتند که امسال حتما سهمیه می‌گیرند و به این که چنین اتفاقی رخ ندهد حتی فکر هم نمی‌کنند. با بازیکنان و کادر فنی خوبی که در تیم وجود داشت همه چیز خوب پیش رفت. ما زودتر از همه تیم‌ها کار خود را شروع کردیم و بخوبی کار را پیش بردیم که نتیجه‌اش را هم گرفتیم.

به نظر می‌رسد بدون حاشیه بودن یکی از دلایل اصلی موفقیت تیم شما بود.

این برمی‌گردد به مدیریت باشگاه و کادر فنی. تیم‌هایی که تماشاچی کمی دارند یا بهتر بگویم تماشاچی ندارند به‌طور معمول بدون حاشیه هستند. معمولا کار در تیم‌های پرطرفدار سخت است، چون حواشی زیادی اطراف این تیم‌ها وجود دارد. این تیم‌ها بازیکنان اسم و رسم‌دار می‌خواهند و مربیان بزرگ را هم به خدمت می‌گیرند. به هرحال طبیعت این تیم‌ها این‌گونه است و کاری نمی‌شود کرد.

اما بازی در ورزشگاه‌های خالی یا مقابل تماشاچیان کم هم جذابیت زیادی ندارد.

قبول دارم که بازی در ورزشگاه خیلی سخت است. بخصوص این‌که در زمین خودت بازی کنی، ولی تماشاچی نداشته باشی. این‌طوری سخت‌تر است. اصلا جذابیت آن با تیم‌های پرتماشاچی قابل مقایسه نیست. اما یک چیز را بگویم، بعد از بازی ما مقابل استقلال بود که به خودم گفتم همان بهتر که ما تماشاچی نداریم. تا دقیقه 87 آن بازی همه چیز خوب پیش می‌رفت، ولی بعد از این‌که ما گل زدیم هواداران استقلال به جای این‌که به بازیکنان تیمشان انرژی بدهند به آنها استرس می‌دادند و توهین می‌کردند. اگر قرار است تماشاچی داشته باشیم و این اتفاقات رخ بدهد، همان بهتر که تماشاچی نداشته باشیم.

امسال بهترین بازی که انجام دادی مقابل کدام تیم بود؟

فکر کنم بازی رفت با سپاهان در تهران.

کار ‌کردن با یحیی گل‌محمدی چطور بود؟

کار‌ کردن با یحیی واقعا خیلی خوب بود. هیچ‌موقع استرس وارد نمی‌کرد. همیشه به بازیکنان تیم روحیه می‌داد. گل‌محمدی همیشه بازیکنان را درک می‌کرد و این خیلی خوب بود. در جلساتی که می‌گذاشت همه بازیکنان حرف می‌زدند و رفاقت خیلی خوبی داشتیم. او خیلی باشخصیت است و مثل برخی مربیان دیگر نیست که داد و بیداد می‌کنند. کمتر دیدیم که عصبانی شود. تازه اگر عصبانی هم می‌شد آن قدر باشخصیت رفتار می‌کرد که بازیکنان خودشان هم باورشان نمی‌شد.

خیلی‌ها معتقدند که کسب این موفقیت یحیی به سود فوتبال ایران خواهد بود.

دقیقا همین‌طور است. باید به مربیان جوان فرصت داد. باید به آنها اعتماد کرد. این مربیان ثابت کردند که شایستگی زیادی دارند. گل‌محمدی در پرسپولیس هم تیمش را به فینال جام حذفی برده بود و خود را قبلا ثابت کرده بود. امسال حتی می‌توانست نفت را قهرمان کند.

تبادل نظر
آدرس ایمیل خود را با فرمت مناسب وارد نمایید.