به گزارش سرويس بين الملل باشگاه خبرنگاران، پایگاه خبری المانیتور در گزارش خود در این زمینه آورده است: در تاریخ 29 آوریل ضرب‌الاجل تعیین‌شده در این‌باره به پایان می‌رسد و همان‌طور که انتظار می‌رفت این مسئله آن طور که باید به سلامت به نتیجه نرسید و فرزند خوب و سالم و خندانی از این دوره 9 ماهه متولد نشد، اما در عین حال احتمال تداوم این روند بین طرفین لجوج مذاکرات وجود دارد.
پیش از این بزرگترین هراسی که وجود داشت این بود که در صورت عدم توانایی طرفین برای توافق بر سر افزایش زمان ضرب‌الاجل تعیین‌شده و ادامه مذاکرات، کلیت مذاکرات صلح با شکست به پایان برسد، و این زمانی بود که فلسطین برای عضویت در نهادهای مختلف سازمان ملل تلاش خود را آغاز کرد. اما اکنون دست‌کم این نگرانی از بین رفته است.
محمود عباس، رئیس تشکیلات خودگردان فلسطین در تلاشی ناامیدکننده در نظر اسرائیل و با هدف جبران اشتباهات جدی خود بلافاصله بیانیه آشتی ملی را ارائه کرد و تاکید کرد که ضرب‌الاجل تعیین‌شده برای مذاکرات صلح بر روی سنگ نوشته نشده که نتوان آن را تغییر داد. ارزیابی محتاطانه در میان مقامات اسرائیل بر این اساس است که این مسئله دقیقا اتفاق خواهد افتاد، اما دیگر کشورهای منطقه ارزیابی مورد نظر را رد می‌کنند.
در عین حال این اقدام فلسطین باعث شگفتی نهادهای دولتی و اطلاعاتی اسرائیل شد. آویگدور لیبرمن، وزیر خارجه برای مثال با حالت خشم این سوال را مطرح کرد که چطور ممکن است نهادهای اطلاعاتی این رژیم از ارزیابی این مسئله و هشدار درباره آن ناتوان بمانند و این در حالی است که این سوال از سوی یائیر لاپید، وزیر دارایی و تزیپی لیونی، وزیر داگستری نیز تکرار شد.
اما آویو کوچاوی، فرمانده اطلاعات ارتش اسرائیل تاکید کرد که جزئیات مربوط به این مسئله از سوی نهادهای اطلاعاتی ارائه شده است، اما اذعان کرد که به آن اهمیتی داده نشد. در واقع اذعان کوچاوی به این معنا بود که حتی اطلاعات ارتش اسرائیل نیز فکر نمی‌کرد که آشتی ملی میان گروه‌های فلسطین به این سرعت اتفاق بیفتد.
گروه‌های فلسطینی مدت‌ها بود که درباره ایجاد وحدت میان خود مذاکره می‌کردند و این مسئله از هفت سال پیش و پس از بروز اختلاف میان آنان آغاز شد. تاکنون چهار بار این دو گروه برای اتحاد تلاش کرده‌اند و هر بار نیز اسرائیل از این مسئله دچار هراس و دستپاچگی شده است. اما هر بار این تلاش برای آشتی ملی موثر نبود، ارزیابی شرایط کنونی نیز نشان می‌دهد که این‌بار هم همان اتفاق خواهد افتاد.
این اتفاق در سال 1993 نیز رخ داد، در آن زمان مدت کوتاهی پس از امضای معاهده اسلو اعضای ارشد سازمان آزادی‌بخش فلسطین از جمله یاسر عرفات، رئیس وقت این سازمان به سرزمین فلسطین بازگشتند، و اسرائیل تصمیم گرفت بر اساس توافق انجام شده در معاهده به آنان اجازه زندگی آرام میان نوار غزه و کرانه باختری را بدهد. یکی از اعضای سابق سازمان اطلاعاتی اسرائیل در این‌باره می‌گوید: در آن زمان فرماندار رام‌الله از من خواست معبر ورودی نوار غزه به کرانه باختری را ببندم. این نشان می‌داد که مردم این منطقه دوست ندارند در کنار یکدیگر باشند و با هم یکپارچه نیستند. در واقع به نظر می‌رسد آشتی ملی حقیقتا محقق نمی‌شود. در واقع شانس ادامه اشتی ملی زیاد نیست.
المانیتور در پایان مدعی است: اکنون به نظر می‌رسد اسرائیل باید هر چه سریع‌تر موضع دیپلماتیک در قبال این موضوع بگیرد، زیرا حقیقت این است که حماس و فتح اجازه حضور یکدیگر در سرزمین‌های خود را نخواهند داد و مسئله تحقق آشتی ملی شاید به نتیجه نرسد. اگرچه اقدام محمود عباس باعث عصبانیت آمریکا، اسرائیل و مصر و عربستان شد، اما به نظر می‌رسد این مسئله بیشتر یک اشتباه تاکتیکی از سوی وی بود و بسیاری از کارشناسان عقیده دارند که این حرکت به این زودی‌ها به نتیجه نخواهد رسید. با توجه به این مسئله به نظر می‌رسد بهتر است اسرائیل در این زمینه اقدام خاصی انجام ندهد، زیرا نتانیاهو از خطر پایان یافتن ضرب‌الاجل مربوط به مذاکرات بدون اینکه نقشی در آن داشته باشد، گریخته است. بنابراین اسرائیل می‌تواند بدون پرداخت هزینه دست‌کم برای مدتی به حیات(شوم) خود به آسانی ادامه دهد.
انتهای پیام/