به گزارش خبرنگار علمی باشگاه خبرنگاران، پنجاه سال قبل، جهان مسابقه برای دست یابی به فضا را آغاز کرد و ماهواره اسپوتنیک ۱ در اکتبر ۱۹۵۷، اولین سیگنال‌های خود را به زمین فرستاد.
صنایع فضایی اروپا امسال پنجاهمین سالگرد فعالیت‌های خود در زمینه پیشرفت‌های علمی و ساخت موشک‌ها و ماهواره‌ها را جشن می‌گیرد. سرگذشت نیم قرن تلاش پر فراز و نشیب، از اواخر دهه ۱۹۵۰ و اوائل دهه ۶۰، یعنی در گرماگرم جنگ سرد آغاز شد.
جان کریگا، تاریخدان از موسسه فنآوری جورجیا در آمریکا می‌گوید: جهان در وضعیتی فوق العاده خظرناک و شکننده بود. رقابت ابرقدرت‌ها در اوائل دهه ۶۰ به ویژه در ارتباط با بحران موشکی کوبا در بالا‌ترین حد قرار داشت. در آن زمان من جوان بودم و مانند بسیاری از مردم فکر می‌کردم پایان جهان خواهد بود.
در چنین فضای تنش آلودی دو فیزیکدان اروپایی یعنی «ادواردو آمالدی» ایتالیایی و» پیر اوژه» فرانسوی، مشتاقانه بر این باور بودند که موشک‌ها و ماهواره‌ها باید در راه علم به کار گرفته شوند و نه قدرت نمایی.
راجر موریس بونت، مدیر علمی سازمان فضایی اروپا گفت: کشورهای پایه گذار فعالیت‌های فضایی اروپا، کشورهایی بودند که ۲۰ سال قبل از آن در جنگی هولناک علیه یکدیگر قرار داشتند. آننها گردهم آمدند و تصمیم گرفتند برای پرهیز از قرار گرفتن در فضای مناقشه و درگیری، زبان علم را بر فضای ارتباطی خود حاکم کنند.
با رهبری آمالدی و اوژه، اروپا دو گام بزرگ برای تاسیس دو سازمان فضایی برداشت: یکی برای صنایع موشکی و دیگری برای پیشرفت علمی. در سال‌های بعد این دو سازمان در یک سازمان ادغام شدند و سازمان فضایی اروپا بوجود آمد.
ماموریت‌های مختلف موشک‌های آریان، رصد کردن دنباله دار هالی با سفینه روباتیک گیوتو، فرود کاوشگر هویگنس بر سطح قمر تیتان با همکاری ناسا، از جمله موفقیت‌های بزرگ سازمان فضایی اروپاست. اکنون نیز حماسه فضایی پنجاه ساله اروپا، با فرستادن ماهواره‌ها و کاوشگرهای علمی به فضا ادامه دارد.
امروز کاوشگر رزتا، در صف مقدم این ماموریت‌های علمی است. در حال حاضر، این سفینه چهار میلیون کیلومتر دور از ستاره دنباله دار است اما به سرعت به آن نزدیک می‌شود.
انتهای پیام/