بهزاد سعیدپور، استاد دانشگاه محیط زیست در گفتگو با
خبرنگار اجتماعی باشگاه خبرنگاران گفت: دریاچه "مهارلو" در 20 کیلومتری شیراز یک دریاچه آب شور است که مهمترین تامین کننده آب دریاچه "مهارلو" یک رودخانه در داخل شهر شیراز است. البته در اطراف این دریاچه یک حوض آبریز و تعدادی چشمه وجود دارد که آب دریاچه را تامین می‌کنند ولی بخش عمده تامین آب دریاچه توسط این رودخانه صورت می‌گیرد.
وی افزود: این رودخانه فصلی است و در فصول زمستان و بهار آب دریاچه "مهارلو" تامین است و از ارتفاعات شمال شیراز یعنی منطقه دراگ و قلاف سر چشمه می‌گیرد که مسیر شهر شیراز را طی می‌کند و وارد دریاچه می‌شود.
سعیدپور ادامه داد: طول این رودخانه 60-50 کیلومتر است که آب دریاچه "مهارلو" را در فصول زمستان و بهار تامین می‌کند ولی در فصل تابستان سطح آب به میزان قابل توجهی کاهش می‌یابد.
وی گفت: ورود فاضلاب‌های شهری از شهر شیراز به دریاچه "مهارلو" سبب آلودگی این دریاچه شده است. طبیعتا نزولات آسمانی و پساب‌های شهری در افزایش آب و آلودگی نقش مهمی دارد.
وی با اشاره به اینکه دریاچه "مهارلو" ارزش اقتصادی ندارد، تصریح کرد: این دریاچه ارزش اقتصادی ندارد و فقط برداشت نمک آن مورد مصرف صنعتی و پتروشیمی است و مصرف خوراکی آن به دلیل آلودگی‌های موجود در دریاچه قابل استفاده نیست.
سعید پور خاطرنشان کرد: با توجه به اینکه دریاچه "مهارلو"، زیستگاه پرندگان آبزی و کنار آبزی است، این آلودگی‌ها که عمدتا خانگی و ناشی از فاضلاب شهری است می‌تواند سلامت پرندگان را تهیه کند. از طرفی به دلیل اینکه این پرندگان به مناطق و اکو سیستم‌های دیگر مهاجرت می‌کنند، موجب انتقال بیماری‌ها (که عمدتا انگلی است) می‌شوند.
انتهای پیام/