در این گزارش آمده است 56 درصد کارگران کار اجباری جهان در منطقه آسیا - اقیانوس آرام حضور دارند که 11میلیون و 700 هزار نفر را شامل می شود. پس از آن نیز 18 درصد یا سه میلیون و 700 هزار نفر در قاره آفریقا در بردگی به سر می برند.
با در نظر گرفتن این موضوع که در اوج دوران بردگی در امریکا که سرانجام غیرقانونی اعلام شد ، مجموعا چهار میلیون نفر در بردگی به سر می بردند ، اکنون آمارها نشان می دهد در قرن بیست و یکم شمار کسانی که اسیر بردگی هستند بیش از پنج برابر شده است.
بحران جهانی اقتصاد طی سال های اخیر تنها شرایط را برای تشدید بردگی مدرن مهیا کرده و آمارها را افزایش داده است.
مجموعا 18 میلیون و 700 هزار نفر یا 90 درصد در منازل شخصی یا موسسات خصوصی مجبور به کار اجباری شدند و از این 18 میلیون و 700 هزار نفر ، چهار میلیون و نیم یا 22 درصد هدف سوء استفاده های جنسی قرار داشتند. این در حالی است که 14 میلیون و 200 هزار نفر یا 68 درصد قربانی کار اجباری در بخش های کشاورزی ، کارهای ساختمانی یا صنعتی شدند.
بیشترین تمرکز قربانیان کار اجباری در مرکز و جنوب شرقی اروپا است که چهار نفر از هر یک هزار نفر را شامل می شود . این آمار در اروپا چهار نفر از هر یک هزار نفر است.
از سوی دیگر آمارها نشان می دهد بردگی در کشورهای توسعه یافته کمترین آمار را دارد و در اتحادیه اروپا از هر یک هزار نفر دو نفر ناگزیر به کار اجباری هستند. میانگین جهانی آن نیز سه نفر از هر یک هزار نفر است. 26 درصد یا پنج و نیم میلیون نفر قربانیان بردگی مدرن را جوانان زیر 18 سال تشکیل می دهند که بیشتر این قربانیان دخترانی هستند که هدف سوء استفاده های جنسی قرار می گیرند. گروه های دیگر جوانان نیز مجبور به کار اجباری در مراکز صنعتی می شوند و حتی پسران 12 ساله یا کمی بزرگتر اغلب در بسیاری از مناطق به عنوان کودک سرباز به کار گرفته می شوند.
آمارها نشان می دهد 56 درصد یا 11 میلیون و 800 هزار نفر از کارگران کار اجباری جهان در کشورهای خود می مانند. به عنوان مثال هند کشوری است که بسیاری از شهروندان فقیر آن مجبور به کار اجباری هستند و شمار زیادی از زنان و کودکان آن به شبکه‌های قاچاق انسان و فحشا فروخته می شوند که اغلب از سوی شبکه های سازمان یافته تبهکارانه اداره می شوند.
اگرچه ممکن است بردگان مدرن دنیای امروز همانند گذشته هدف ضرب و شتم قرار نگیرند ، دست و پایشان بسته نشود یا همانند بردگان آفریقایی سال های 1619 تا 1865 به عنوان دارایی های ارباب هایشان فروخته نشوند اما تخمین زده می شود صنعت بردگی مدرن یا قاچاق انسان سالیانه 32 میلیارد دلار عایدی داشته باشد. بسیاری از منابع آگاه می گویند این سود حتی بیشتر از تخمین سالیانه 32 میلیارد دلاری سازمان ملل متحد است.
سازمان ملل متحد اعلام کرده است دست کم دو و نیم میلیون قربانی قاچاق انسان به رغم میل باطنی شان برای بردگی و کار اجباری از خانه های خود به اماکن دیگر انتقال می یابند. هفتاد و نه درصد قربانیان صنعت قاچاق انسان در واقع زنان و کودکان کم سنی هستند که مورد بردگی جنسی قرار می گیرند.
این زنان و کودکان از خانه‌های خود برده شده و با عبور اجباری از مرز ناگزیر به بردگی می شوند که از کار اجباری در خانه ها یا کارخانه ها تا کار در شبکه های فساد را شامل می شود.
پانزده درصد قربانیان قاچاق انسان مردان هستند که اغلب ناگزیر به کار اجباری در شرایط بسیار دشوار می شوند.
از آنجا که ساز و کار رسمی برای ارزیابی آمار دقیق کسانی که ناگزیر به بردگی هستند ، وجود ندارد ارائه آمار واقعی از آنان بسیار دشوار است.
بنجامین اسکینر در کتاب خود با عنوان " جنایت مخوف " می نویسد امروزه شمار بردگان به مراتب بیشتر از هر زمان دیگری در تاریخ است.
وی شش سال قبل آمار افرادی را که تحت بردگی به سر می برند 27 میلیون نفر ذکر می کند که این آمارهای متناقض خود نشانگر عدم ارزیابی دقیق از وضعیت قاچاق و بردگی انسان ها در جهان مدرن امروز است.
با این حال هنوز هم به نظر نمی رسد از زمان چاپ کتاب اسکینر تاکنون حتی گام اولیه ای برای سازماندهی تلاش و تعهد بین المللی در مسیر برچیدن بردگی برداشته شده باشد و حتی صنعت قاچاق انسان از لحاظ وسعت جغرافیایی و دامنه عملیات آن به ویژه در منطقه شرق آسیا گسترش بیشتری یافته است.
انتهای پیام/