مشاهدات میدانی از میدان فردوسی نشان می دهد بازار برای دلالان دلار پر تب و تاب شده و حجم فعالیت و رونق آن به وضوح به چشم می خورد. با نگاه اجمالی و حساب سر انگشتی تعداد این دلالان، هر بیننده ای را به یاد دوران پر التهاب دلار در سال 92 می اندازد.
یکی از دلالان میدان فردوسی می گوید: هنگامی قیمت بنزین افزایش می یابد باید منتظر افزایش بهای دلار بود. قیمت بنزین روی همه ی کالاها اثر گذار است با تغییر در قیمت آن از شیر مرغ تا جون آدمیزاد افزایش خواهد یافت وی در پاسخ به این سوال که هنوز مشخص نشده است که چقدر قیمت بنزین افزایش خواهد یافت، می گوید:«این مهم نیست مهم این ایست که گران می شود و جو روانی نیز پذیرای آن است هرچند ترس گرانی همه را به وحشت انداخته است. با پوزخندی می گوید:« بازار ما را نیز همین جو روانی تعیین می کند نه عرضه و تقاضا.»
فروشنده دیگری به وضعیت بحران های بین المللی اشاره می کند و برای اثبات حرف خود به افزایش بهای دلار در برابر سایر ارزهای خارجی مثال می آورد. او بحران های بین المللی را دلیل اصلی این افزایش می داند.
یکی دیگر از دلالان میدان فردوسی که در حال انگلیسی صحبت کردن با دو نفر آلمانی است و بعد از اتمام صحبت با آنها، کلمات کلیدی را همچنان یک بند تکرار می کند و با دلار، دلار، دلار داری ... می گوید:« این ها سیاست دولت است که با مقدار افزایش بهای آن می خواهد مقدار دلار باقی مانده در دست مردم را جمع کند. دولت دلار ندارد ، دولت پول ندارد.»
دلال دیگری که روبروی ورودی مترو در حال
راضی کردن یکی از مشتریان دلار برای فروش است به او پیشنهاد می کند که برای
سود بیشتر دلارهای خود را به یورو تبدیل کند وی استدلال می کند که درست
است که بهای یورو افزایش یافته است اما اتحادیه اروپا قادر نیست که از پول
فراملی خود حمایت کند و همچنین ناتوان از پرداخت بدهی های خود است.
بنابراین در مدت کوتاهی افزایش می یابد اما در نهایت سقوط می کند که شما
باید در این زمان کوتاه و هنگامی که ارزش یورو در اوج است اقدام به فروش
کنید تا سود زیادی عایدتان شود.