محمد اکبری دانشیار گروه فیزیوتراپی دانشگاه علوم پزشکی ایران در گفتگو با
خبرنگار بهداشت و درمان باشگاه خبرنگاران گفت: به طور کلی زانو در اثر دو عامل قفل می‌شود و مفهوم از قفل شدگی یعنی اینکه در بخشی از دامنه حرکت، مفصل ثابت شود و امکان حرکت به سمت صاف یا خم شدن نباشد.
وی به دو علت قفل شدن زانو اشاره کرد و گفت: یک دلیل اصلی آن پاره شدن مینیسک زانو است که به شکل دسته سطل یا هلالی پاره شود و در یک دامنه‌ای مانع حرکت نرم مفصل می شود و گیر می کند که با فشار و درد زیاد برطرف می شود.
این دانشیار دانشگاه علوم پزشکی ایران در ادامه افزود: بعد از برطرف شدن و حرکت مفصل، اگر دامنه حرکت به قبل بازگردد، بار دیگر زانو قفل می‌شود و این خصوصیت همیشه در یک دامنه خاص صورت می گیرد.
اکبری افزود: دسته دوم حالتی است که اصطلاحا لوز بادی در مفصل وجود داشته باشد یعنی یک جسم آزاد در فضای مفصل وارد شده باشد.
وی با اشاره به علت لوز بادی اظهار داشت: در این حالت ممکن است یک تکه مشخصی از مینیسک جدا شده و یا یک تکه خارج مفصلی وارد شده باشد.
این متخصص فیزیوتراپ گفت: در مورد علت دوم ممکن است مفصل گیر کند ولی برخلاف نوع اول این گیر کردگی در درجات مختلف ایجاد شود یا به عبارتی قفل شدگی در دامنه‌های مختلف حرکتی به وجود آید.
وی در باره قفل شدگی کاذب تصریح کرد: این یک اصطلاح غیر رویش است و گاهی قفل شدگی به خاطر گیرکردن بافت های غیر عادی بین ستون مفصلی نیست، مثلا عضلات مفصل زانو دچار گرفتگی شوند در این صورت قفل شدن موقت پیش می‌آید و با برطرف شدن علت رفع می‌شود.
اکبری با بیان اینکه در دو مورد اول عامل قفل شدن در داخل مفصل است افزود: در علت حالت کاذب در خارج از مفصل است و درمان این مورد، برطرف کردن گرفتگی عضلات است و در موارد اصلی و اگر قفل شدن مکرر اتفاق افتد، اولین درمان جراحی و برداشتن قطعه‌ای است که عامل بروز مشکل است و سپس فیزیوتراپی توصیه می شود.
انتهای پیام/