فاطمه منفرد پویا روانشناس شخصیتی درگفتگو با
خبرنگار بهداشت و درمان باشگاه خبرنگاران گفت: انگیزه مربوط به قسمت جلویی مغز است که قسمت "فرونتال" نام دارد. اگر شخص بخواهد پیوسته انگیزه کاری داشته و منتظر باشد که انگیزه به وجود آید، شاید این اتفاق برای او اصلاً رخ ندهد.
وی در ادامه گفت: اگر نگاهی به زندگی افرادی که موفق هستند بیاندازیم به این نتیجه خواهیم رسید که این افراد همیشه انگیزه کافی نداشته و مشکلاتی هم داشتهاند.
برای اینکه بتوانیم انگیزه به وجود آوریم اولین کاری که میتوانیم انجام دهیم حتی زمانیکه بی حال هستیم و قدرت نداریم باید احساسات خود را بپذیریم.
وی بیان کرد: گاهی اوقات در بعضی فعالیتها ما نمیتوانیم ایجاد انگیزه کنیم. یعنی درحقیقت از لحاظ ذهنی نمیتوان خود را آماده کرد در آن لحظه است که باید بدن را حرکت داد و ناخود آگاه ذهن شروع به فعالیت می کند و این مورد میتواند یکی از تمرینهای بالا بردن انگیزه باشد چرا که اگر ما همیشه دست روی دست گذاشته تا زمانی که ذهن ما آمادگی پیدا کند و برای ما ایجاد انگیزه کند شاید این زمان هیچ وقت اتفاق نیافتد.
وی اظهار داشت: دلایل اصلی بی انگیزیگی، هدف گذاریهای افراد میتواند باشد. زمانی که هدفگذاری غیر واقع بینانه و خارج از توان فرد باشد وی احساس میکند زمانی که شروع به انجام کاری میکند ممکن است به ناکامی برسد، انگیزهاش کم می شود در نتیجه قدم اول هدفگذاریها باید واقع بینانه باشد و زمانی که احساس کردیم از انگیزهای که داریم کاسته شده باید رفتار را تغییر دهیم و در اثر موفقیتهایی که کسب میکنیم انگیزه باز میگردد.
انتهای پیام/