فاطمه طاهری روانشناس بالینی در زمینه کم رویی کودکان در گفتگو با
خبرنگار اجتماعی باشگاه خبرنگاران گفت: کم رویی به مفهوم احساس ناراحتی کردن از بودن در جمع است. کودک خجالتی در موقعیت‌های نا آشنا و هنگام تعامل و گفتگو با دیگران عصبی و مضطرب میشود. زمانی که تصور کند مورد توجه اطرافیان قرار گرفته، بی نهایت ناراحت و پریشان میشود.
وی در رابطه با زمینه‌های کم رویی در کودکان بیان داشت: علاوه بر این که فیزیولوژی مغز کودکان خجالتی بر رفتار آنها تاثیر می‌گذارد، ژن‌ها هم می‌توانند تاثیر بسزایی در خجالت کودکان داشته باشند. همچنین کودکانی که روابط و ارتباطات خانوادگی و اجتماعی کمی دارند، از حضور در اجتماعات امتناع می‌ورزند.
طاهری تصریح کرد: کودکانی که از جمع دور نگه داشته شده‌اند، فاقد مهارت‌های اجتماعی مطلوب هستند و چون نمی‌دانند در جمع چه باید بکنند، لذا ترجیح می‌دهند در گوشه‌ای تنها و ساکت بنشینند. احساس کمبود که بر اثر عیوب جسمی ایجاد میشود، از مهم ترین دلایل خجالت در کودکان است. همچنین کودکانی که دچار شکست‌های پی در پی شده‌اند، ممکن است از ترس شکست‌های بعدی، انزوا و دوری گزیدن از جمع را برگزینند.
این مشاور کودکان با تاکید بر اینکه کودکان خجالتی در تمام اوقات زندگی‌شان احساس شرمساری می‌کنند، اظهار داشت: این احساس نه تنها می‌تواند بر رشد اجتماعی کودک تاثیر منفی به جا گذارد، بلکه موجب کاهش عملکرد تحصیلی و افت آموزش و یادگیری او میشود، کم می‌بیند، کمتر تلاش می‌کند، چرا که به داشته‌های خود ایمان ندارد و قادر به بیان صریح دانش یا آموخته‌های خود در جمع نیست و افت تدریجی اتفاق می‌افتد.
وی در خصوص حضور این کودکان در اجتماع گفت: وقتی فشار مضاعف بر کودک وارد میشود احساس کمرویی دو سویه خواهد بود. احساسی مرکب از هیجان‌هایی مثل ترس و علاقه، تنش و رضایت، میل و اضطراب. احساس خجالت موجب تند شدن ضربان قلب و بالا رفتن فشار خون میشود و کودک برای ورود به جمع محتاط و گوشه گیر میشود.کودک خجالتی از آن‌جا که اعتماد به نفس ضعیفی در گروه‌های پر شر و شور جذب میشود. بعضی از آنها به دسته یا گروه‌های بیکار می‌پیوندند، گروه‌هایی که افراد آن خیلی انگیزه‌ای برای تلاش ندارند.
طاهری در رابطه با نقش والدین در ایجاد کم رویی کودکان گفت: برآورده کردن بیش از حد نیاز‌ها و خواسته‌های کودک و افراط در محبت و ناز پرورده بار آوردن کودک توسط گروهی از والدین و همچنین سخت گیری‌های بیش از حد و کنترل رفتار‌های کودک، توقعات نا معقول و بیش از اندازه، برخورد‌های تند و عصبی، سرکوب هیجانات کودک و کم حوصلگی گروهی دیگر از والدین در روند ایجاد کم رویی در کودکان بسیار موثر است.
وی در پایان خاطرنشان کرد: والدین با تقویت مهارت‌های اجتماعی کودک مثل ورزش، نقاشی، قصه گویی و عدم تمسخر کودک به دلیل کم رویی جزئی و تقویت نقاط مثبت او، می‌توانند از روند ایجاد این روحیه در کودک پیشگیری کنند. در این زمینه تعامل و گفتگو و صمیمیت در محیط منزل بین همه اعضای خانواده همراه با احترام متقابل و دوست داشتن بی قید و شرط کودک بسیار موثر است.
انتهای پیام/