به گزارش خبرنگار حوزه میراث فرهنگی
باشگاه خبرنگاران، موزه آبگینه و سفالینههای ایران موزه تخصصی شیشه و سفال است.
بنایی که از آن به عنوان موزه استفاده میشود یک هزار و چهل متر مربع مساحت دارد و با طرح هشت گوش و ستونهای کاذبی که در قسمت ورودی به چشم میخمورد در اواخر دوران قاجار به دستور احمد قوام «قوامالسلطنه» ساخته شد و تا سال 1330 به عنوان محل سکونت و دفترکار وی مورد استفاده بود؛ سپس به مدت هفت سال ساختمان در اختیار سفارت مصر قرار گرفت و بعد از آن به ترتیب به سفارت افغانستان و بانک بازرگانی واگذار شد و سرانجام در سال 1335 به منظور ساخت موزه خریداری و طی تغییرات و تعمیراتی توسط مهندسان ایرانی، آلمانی و اتریشی به سرپرستی هانس هولاین این ساختمان تبدیل به موزه شد.
این بنای با ارزش که ساختمان آن در باغی به مساحت 700 مترمربع قرار دارد تلفیقی از معماری ایرانی و اروپای است که با آجرکاریهای متنوع در نمای ساختمان، گچبریها، آیینهکاریها و منبت کاریهای زیبا در نمای داخلی تزئین شده است و در طی سالهال 1356 و 1357 در قسمتهای شمالی و جنوبی ساختمان اصلی نیز بناهایی ایجاد شده که این محوطه هفت هزار متری به مجموعهای فرهنگی تبدیل شد.
موزه آبگینه و سفالینههای ایران دارای تالار سمعی و بصری، تالار مینا، تالار صدف، تالار بلور، تالار لاجورد یک، تالار لاجورد دو و سرسراهای موزه است.
در تالار مینا نمونههایی از قدیمیترین آثار شیشهای و سفالین مربوط به معبر چغارنبیل و سفالهای دشت قزوین، عطر دانههای رگه لارمات و زیورآلات به نمایش گذاشته شده است.
مجموعه اشیاء تالار بلور شامل اشیاء شیشهای و بلورین متعلق به دوران تاریخی و اوایل دوران اسلامی در تکنیکهای مختلف ساخت بوده و آثار ویژه به نمایش درآمده کاسهی شیشهای دوران هخامنشی کاسههای تراشدار ساسانی است.
در تالار صدف مجموعهای از اشیاء سفالین متعلق به سدههای سوم و چهارم هجری که به سفالینههای نیشابور معروف هستند و همچنین شیشههای دوران مختلف اسلامی با تکنیک نقش افزوده، دورنگ و مینایی به نمایش درآمده است.
سفالینه های تالار زرینفام را ظروف کتیبهدار زرینفام و مینایی متعلق به اواخر سده چهارم تا هشتم هجری تشکیل میدهد که بسیاری از آنها صحنههای داستانهای اساطیری و اشعار شعرای نامی مانند نظامی و فردوسی است.
گفتنی است، موزه آبگینه و سفالینههای ایران در خیابان سی تیر تهران قرار دارد./ذ
انتهای پیام/رس