محبوبه کمرانیان زاده مشاور و استاد دانشگاه در رابطه با زمینه‌های پرخاشگری کودکان در گفتگو با
خبرنگار اجتماعی باشگاه خبرنگاران گفت: رفتار قابل مشاهده‌ای که به دیگران آسیب می رساند یا بالقوه می‌تواند آسیب برساند پرخاشگری محسوب می شود زمانی پرخاشگری به منظور آسیب رساندن به دیگران از فرد سر می‌زند مانند اینکه کودکان در زنگ تفریح به کتک کاری می‌پردازند گاهی فرد برای رسیدن به هدفی به رفتار پرخاشگرانه مبادرت می‌ورزند مانند کودک بزهکاری که کیف خانمی را می‌رباید تا مورد تایید گروه قرار گیرد ممکن است پرخاشگری جنبه انتقام گیری نیز داشته باشد مانند کودکی که مورد آزار قرار گرفته، خشم خود را ابزار نکرده و برای کاهش اضطراب خود به پرخاشگری می‌پردازد.
وی تصریح کرد: رفتار پرخاشگرانه مبین چهار شرط است که شامل فرد پرخاشگر، آن رفتار را عمدا انجام می‌دهد، رفتار پرخاشگری در حالتی از تعارض یا ناکامی رخ می‌دهد، فرد پرخاشگر قصدش برتری یافتن بر رفتار متقابل است و در جهت جدال تحریک شده است.
گمرانیان زاده در رابطه با زمینه‌های خانوادگی و اجتماعی موثر بر پرخاشگری کودکان گفت: خشونت پدیده‌ای پیچیده است که خصوصیات ارثی، عوامل زیستی و هورمونی، نیرو‌های روان شناختی و شاخص‌های فرهنگی و اجتماعی در آن دخیل هستند برخی شیوه‌های فرزند پروری،الگو‌های نامناسب رفتاری در خانواده و اجتماع، تشویق رفتار‌های پرخاشگرانه توسط والدین، آزار جسمی و جنسی و مشاهده این نوع رفتار‌ها در محیط بیرونی و رسانه‌ها، از دیگر عوامل تاثیر گذار بر رفتار پرخاشگرانه کودکان است.
وی در رابطه با تاثیر خشونت رسانه‌ای کودکان تاکید کرد: این کودکان ترسی از خشونت ندارند و به تدریج می‌پذیرند که خشونت راهی برای حل مشکل است به تقلید خشونت می‌پردازند و با شخصیت‌های پرخاشگر، همانند سازی می‌کنند کودکانی که نمایش‌های پر از خشونت را تماشا می‌کنند و از این کار منع نمی‌شود، این امکان وجود دارد که اثر این خشونت فورا در رفتار و گفتار‌شان نمایان شود و یا سال‌ها بعد خود را نشان دهد.
این استاد دانشگاه در زمینه تاثیر پرخاشگری بر جنبه‌های کودک بیان داشت: کودکی که تحت تاثیر الگو‌های آموزشی خشونت بوده قادر به برقراری ارتباط موثر با دیگران نیست و برای این ارتباط از روش‌های منفی استفاده می‌کند که بی تردید نتیجه منفی در پی دارد و این بازتاب، رفتار پرخاشگرانه را تقویت می‌کند.
وی ادامه داد: از بعد شناختی، کودکان پرخاشگر با افکار و خیالات خود درگیر هستند و تمرکز حواس ندارند که در نتیجه باعث ضعف شناختی و کاهش یادگیری می‌شود رفتار‌هاسی پرخاشگرانه همچنین از لحاظ عاطفی و جسمی انرژی زیادی از فرد می‌گیرد و با توجه به ضعف ارتباط با دیگران، بازیابی انرژی جسمی و روانی برای فرد سخت می شود.
کمرانیان زاده در رابطه با برخورد اجتماع با کودکان پرخاشگر گفت: زمانی که کودک رفتار پرخاشگرانه از خود نشان می‌دهد مطمئنا به عنوان یک رفتار منفی واکنش منفی دریافت می‌کند و اثرات رفتار خود را در اجتماع باقی می‌گذارد اگر اجتماع روش برخورد صحیح را نداد مشکل کودک تقویت می‌شود و کودک قانون گریز و اجتماع ستیز می‌شود و این دور همچنان ادامه دارد.
وی تاکید کرد: اگر محیط مناسب باشد و عکس‌العمل مناسبی در رابطه با رفتار کودک صورت گیرد، طبق نظریه یادگیری اجتماعی این محیط می‌تواند پرخاشگری کودک را درمان نماید.
وی در پایان خاطر نشان کرد: طبیعی است وقتی کودک رفتار خشن از خود نشان دهد، همدلی با او کمتر خواهد شد ولی خانواده‌ها باید با صبر و بردباری به عنوان الگوی مثبت، با آموزش مهارت‌های اجتماعی ، تاکید بر نقاط قوت فرزند خود آموزش مهارت حل مساله و مهارت‌های مقابله‌ای و افزایش دانش و مهارت خود با همراهی متخصصان در جهت حل این گونه مشکلات رفتاری تلاش کنند.
انتهای پیام/