به گزارش خبرنگار حوزه ادبیات
باشگاه خبرنگاران، "پرویز ناتل خانلری" ادیب، سیاست مدار، زبانشانس، نویسنده و شاعر معاصر دنیا آمد. خانواده پدر و مادر وی مازندرانی و در حکومت قاجار دارای شغل دیوانی بودند.
خانواده پدری "خانلری" خیلی زودتر از شهرستان نور و روستای ناتل کوچ کردند وی تحصیلات ابتدایی را در مدرسه "سن لویی" و مدرسه "ثروت" تهران گذراند. هنگام ورود به "دارالفنون" به تشویق "بدیع الزمان فروزانفر" رشته ادبی را انتخاب کرد.
"خانلری" لیسانس زبان و ادبیات فارسی را از دانشگاه تهران دریافت کرد و در سال 1322 جزو اولین گروهی بود که دکترای خود را در رشته زبان و ادبیات فارسی از دانشگاه تهران گرفت.
وی کرسی "تاریخ زبان فارسی" را در دانشکده ادبیات دانشگاه تهران ایجاد کرد و تا سال 1357 وظیفه تدریس آن را بر عهده داشت.
"خانلری" از دوران دانشجویی همکاری خود را با مطبوعات در زمینه انتشار اشعار و نوشته‌هایش آغاز کرد که در "مجله مهر" منتشر شد. وی در خاطرات خود به "گروه ربعه" از سال 1315 اشاره می‌کند.
"خانلری" در سال 1327 به پاریس سفر کرد و در مدت 2 سال در انستیودوفونتیک به مطالعه و تحقیق پرداخت. بی‌تردید مهمترین خدمت خانلری به فرهنگ ایرانی، تأسیس بنیاد فرهنگ ایران با جلب همکاری عده‌‌ای از پژوهشگران بود که در سال 1344 آغاز به کار کرد.
خانلری همچنین ریاست فرهنگستان زبان و ادب فارسی را بر عهده گرفت از آثار او می‌توان به "روانشناسی و تطبیق آن با اصول پرورش" ، "تحقیق انتقادی در عروض و قافیه و چگونگی تحول اوزان غزل فارسی، غزلهای حافظ و چند نکته در تصحیح دیوان حافظ اشاره کرد.
خانلری "زبانشناسی و زبان فارسی"، "مجموعه مقالاتی با همین مضمون، "ماه در مرداب" ، "شعر و هنر"، "فرهنگ و اجماع"، "شهر سمک" و مجموعه هفتاد سخن را در دو جلد از خود به یادگار گذاشته است.
انتهای پیام/