به گزارش خبرنگار حوزه سینما
باشگاه خبرنگاران؛ امیرحسین ثقفی تصویرساز خوبی است و این نکته را در فیلم اولش، "مرگ کسب و کار من است"هم اثبات رسانده بود. دقت فراوان او به جزئیات در مقام کارگردان و توانایی او در خلق آدم‌هایی واقعا چرک و عرق کرده و کثیف(برخلاف تصویر کم و بیش اتوکشیده‌ای که برخی از کارگردانان وطنی از این آدمها نشان می‌دهند) از جمله ویژگی‌های مثبت ثقفی در مقام کارگردان هستند. ضمن اینکه او در فیلم جدیدش به سمت سینمایی با حال و هوای فیلم‌های جاده‌ای می‌رود و همین، همه چیز برای فروش را به فیلمی متفاوت در سینمای ایران تبدیل میکند.
ثقفی از لحاظ بصری وامدار فیلم‌های وسترن با نور و گرمای همیشگی‌شان است و از لحاظ روایی، همان‌طور که خودش هم اذعان داشته، سبکی یادآور فیلم‌های اروپای شرقی با سرما و فاصله گذاری مخصوص‌شان را دنبال میکند. دوگانگی این رویکرد خیلی وقت‌ها به کلیت فیلم نفوذ میکند. ثقفی در همه چیز برای فروش نمای پایانی جویندگان(جان فورد) را بازسازی میکند این تمهید از لحاظ مضمونی و در سطحی نمادگرا به نفع فیلم است. اما نکته جویندگان این است که خیلی عمیق‌تر از نمادگرایی‌های سطحی پیش می‌رود. چنین نمایی زمانی می‌تواند تاثیر ویرانگرش را بر تماشاگر بگذارد که بیننده تا ته خط همراه شخصیت اصلی رفته باشد نه در میانه‌های همه چیز برای فروش!
منبع:مجله دنیای تصویر
انتهای پیام/اق