سایر زبان ها

صفحه نخست

سیاسی

بین‌الملل

ورزشی

اجتماعی

اقتصادی

فرهنگی هنری

علمی پزشکی

فیلم و صوت

عکس

استان ها

شهروند خبرنگار

وب‌گردی

سایر بخش‌ها

امروز در تاریخ؛

از انعقاد قرارداد ننگین "کمپ دیوید" تا درگذشت مؤسس بازی‌های المپیک

قیام میهن پرستان "کنیا" بر ضد استعمار، درگذشت بتهوون، درگذشت مؤسس دوره جدید بازی‌های المپیک، انعقاد قرارداد ننگین "کمپ دیوید"، و ... از مهم‌ترین رخدادهای تاریخی امروز است.

به گزارش مجله شبانه باشگاه خبرنگاران، امروز 6 فروردین 1393 خورشیدی برابر با 24 جمادی الاول 1435 هجری و 26 مارس 2014 میلادی است. مهمترین رخدادهای تاریخی امروز از این قرار است:

شهادت عالم مجاهد آیت‌اللَّه "سید محمد باقر صدر" توسط دژخیمان بعث عراق (1400 ق)
آیت اللَّه سیدمحمدباقر صدر در 25 ذیقعده‌ی سال 1353 ق در شهر کاظمین به دنیا آمد. این عالم بزرگوار در جوانی به اجتهاد دست یافت و از 25 سالگی تدریس خارج اصول و سپس خارج فقه را آغاز کرد. آیت اللَّه صدر در طول نزدیک به 30 سال تدریس، شاگردان مستعدّی تربیت کرد که حضرات آیات سیدمحمد باقر حکیم، سیدمحمود هاشمی شاهرودی، سیدکاظم حسینی حائری، شیخ مهدی آصفی و... از آن جمله‌اند. همچنین کتاب‌های فراوانی از شهید صدر به یادگار مانده‌اند که کتب فَلسَفَتُنا (فلسفه‌ی ما) و اقتصادُنا، (اقتصاد ما) سمبل قدرت نمایی ایدئولوژی اسلامی در برابر اندیشه‌های وارداتی شرق و غرب بود.

ایشان تفکیک مسأله‌ی رهبری فکری را از مسأله‌ی رهبری سیاسی امکان‌پذیر نمی‌دانست و همراهِ فعالیت‌های فکری، به فعالیت‌های سیاسیِ جامعه نیز همت می‌گماشت. این مبارزات پرشور به ویژه پس از پیروزی انقلاب اسلامی ایران و حمایت امام خمینی از ایشان، خطری جدی برای بعثیان به شمار می‌آمد و بدین سبب حاکمان عراق، حضور این رادمرد صحنه‌ی دین و سیاست را تحمل نکردند. سرانجام مزدوران حزب بعث عراق آیت اللَّه صدر را پس از چند روز بازداشت و اِعمال وحشیانه‌ترین شکنجه‌ها، به همراه خواهر فداکارش بنت الهدی، در روز 19 فروردین 1359 شمسی برابر با 24 جمادی‌الاولی 1400 ق در 47 سالگی به شهادت رساند. پیکر پاک این دو عزیز در فضایی غم‌بار و بدون حضور مردم در نجف اشرف به خاک سپرده شد.

درگذشت "اسماعیل ادیب خوانساری" خواننده و نوازنده معاصر (1361 ش)
اسماعیل ادیب خوانساری در سال 1280 ش در خوانسار به دنیا آمد. پس از فراگیری تحصیلات ابتدایی، از آنجا که صوت خوشی داشت به توصیه پدر، اکثراً مؤذنی مسجد شهر را به عهده می‌گرفت. از این سال‌ها به بعد به شعر و موسیقی علاقه‌مند گردید و به مطالعه آثار شعرای فارسی زبان پرداخت. سپس به اصفهان رفت و با مبانی موسیقی آشنا گردید. بعدها، نی، سه تار و پیانو را آموخت و با تأسیس رادیو، خواننده ثابت آن شد. ادیب خوانساری از 1319 هرهفته در رادیو حاضر می‌شد و اجرای برنامه می‌کرد. او "جامعه باربُد" را نیز با هدف داشتن مکانی برای اجرای نمایشنامه و کنسرت بنیان گذاشت. اسماعیل ادیب خوانساری در 81 سالگی در تهران بدرود حیات گفت و در بهشت زهرا مدفون گردید.

شهادت بانوی عالمه و آگاه "سیده بنتُ الهدی صدر" به دست مزدوران (1400 ق)
سیده بنت الهدی صدر در سال 1357 ق در خانواده‌ی علم و تقوا در کاظمین به دنیا آمد. بنت الهدی دوران کودکی خود را در کنار پدری دانشمند، مادری متقی و برادرانی عالم گذراند. وی بدون آن که به مدارس نامناسبِ دخترانه‌ی آن روزِ عراق پای گذارد، نزد برادرانش سیدمحمدباقر و گاه سیداسماعیل، قرآن، ادبیات، تاریخ، فقه و اصول را تا بالاترین سطوح پشت سرگذاشت و پس ازمدتی به تدریس علوم اسلامی پرداخت. این بانوی عالمه توانست رهبری زنان مسلمان عراق را به عهده گیرد و مدارس اسلامی وابسته به جمعیّت خیریه‌ی اسلامی در بغداد را سرپرستی کند. ایشان در مدارس تحت نظر خود در نجف و کاظمین نیز خواهرانی آگاه و مبارز را پرورش داد و در نشر علوم اسلامی فعالیت موثری به انجام رساند. پس از دستگیری برادرش آیت اللَّه سید محمد باقر صدر، بنت الهدی با ایراد خطابه‌های پرشور در حرم امام علی (ع (مردم را به فریادخواهی خواند و علیه نظام بعث به قیام دعوت کرد. سرانجام، بنت الهدی صدر به همراه برادر بزرگوارش پس از تحمل شکنجه‌های طاقت‌فرسای مزدوران بعثی عراق در 43 سالگی به شهادت رسید و در کنار برادر به خاک سپرده شد.

آغاز قیام میهن پرستان "کنیا" بر ضد استعمار انگلستان (1952 م)
کنیا در سال‌های بین دو جنگ جهانی، با اغتشاشات و نابسامانی‌های بسیار مواجه بود. اما بعد از جنگ جهانی دوم، مردم این سرزمین درصدد رهایی از سلطه بیگانگان برآمدند و نهضت استقلال‌طلبی خود را آغاز کردند. محدودیت‌ها و قوانین وضع شده از سوی استعمارگران در نقاط مختلف کنیا موجب به وجود آمدن گروه مائو - مائو گردید که مبارزان مسلح بسیاری عضو آن بودند و توانست عده زیادی از انگلیسی‌ها را از بین ببرد. این مبارزات که از بیست و ششم مارس 1952 م آغاز شده بود، سرانجام با ادامه پیگیر آن، به استقلال کنیا منجر گردید. (ر.ک: 12 دسامبر)

درگذشت "لودویک بتهوون" موسیقی‌دان شهیر آلمانی (1827 م)
لودویک وان بتهوون آهنگ‌ساز و موسیقی‌دان مشهور آلمانی در 16 دسامبر 1770 م در شهر بُن در آلمان متولد شد. دوران کودکی و نوجوانی او با مشکلات بسیاری سپری گردید. با این حال توانست از محضر موسیقی‌دانان بزرگ عصر خود، چون موزارت و هایدن بهره بَرَد. اگر فرانس هایدن، پدر سمفونی است، بتهوون در تاریخ موسیقی به نام پادشاه سمفونی معروف است. هم‌چنین در برابر 104 سمفونی هایدن و پنجاه سمفونی موزارت، بتهوون 9 سمفونی تصنیف کرد ولی همین 9 سمفونی او از تمام آثار سمفونیک هایدن و موزارت، ارزش بیشتری دارند. بتهوون از ضعف شنوایی رنج می‌برد و از 49 سالگی به کلی ناشنوا و از شنیدن آثار خود، محروم شد. او 9 سمفونی تصنیف کرد که همگی آن‌ها از معروف‌ترین سمفونی‌های کلاسیک جهان است اما سمفونی پنجم بتهوون به دلیل روح حماسی آن، جایگاه ویژه‌ای در میان آثارش دارد. لودویک بتهوون سرانجام در 26 مارس 1827 م در 57 سالگی درگذشت. بتهوون در ابتدا بیشتر به سنت‌های کلاسیک و قدیمی پای‌بند بود، بااین حال علی رغم کم شدن قوه شنوایی، به ساخت آثار خود ادامه داد. وی در زمانی که شنوایی‌اش رابه طور کامل از دست داد، توانست برجسته‌ترین آثار خود را تصنیف نماید.

مرگ "آلساندرو مانتسونی" شاعر و نویسنده ایتالیایی (1873 م)
آلسانْدرو مانْتْسونی، در هفدهم دسامبر 1785 م در میلان ایتالیا به دنیا آمد. مانتسونی در 27 سالگی سروده‌های مقدس را سرود که شهرت بسیار یافت. وی در سال 1819 م کتاب ملاحظاتی درباره اخلاق کاتولیکی را منتشر نمود و سپس با پشتکار فراوان به مطالعه متون مذهبی و آثار نویسندگان بزرگ علوم الهی قرن هفدهم و هجدهم پرداخت. تراژدی‌های مانتسونی، بیشتر از شعر تغزلی سرچشمه دارد تا هنر نمایشی و زیبایی آن را بیشتر می‌توان در خواندن دریافت تا در نمایش. مانتسونی در سال‌های دهه 1820 م رمان نامزدها را انتشار داد که این اثر، موفقیت فراوانی به دست آورد و مقامی ارجمند و والا در ادبیات ایتالیا یافت. این رمان به همه زبان‌های اروپایی ترجمه شد و مدت هشتاد سال همچنانْ به صورت شاه‌کار باقی ماند. یکی دیگر از آثار مهم مانتسونی، نامه‌ها است که شامل آثار وسیعی است که هفتاد سال زندگی مانتسونی را در برمی‌گیرد و حاوی مطالبی بسیار سودمند درباره زندگی خصوصی و زندگی معنوی و اندیشه‌های اوست. آلساندرو مانتسونی سرانجام در بیست و ششم مارس 1873 م در هشتاد و هشت سالگی درگذشت. به مناسبت مرگ او، در ایتالیا عزای ملی اعلام شد که رهبری آن با خانواده سلطنتی بود و در نمایندگان حدود صد شهر در مراسم تشییع جنازه او شرکت کردند.

درگذشت "احمد سُکوتُوره" رهبر کبیر کشور افریقایی گینه (1984 م)
احمد سِکوتوره در 9 ژانویه 1922 م در یکی از شهرهای مرکزی گینه به دنیا آمد. وی یکی از بنیان‌گذاران سازمان سیاسی موسوم به اجتماع دموکراتیک افریقا بود که تلاش فراوانی در راه رهایی منطقه افریقای غربی از استعمار فرانسه از خود نشان داد. سکوتوره در 1956 م معاون این جنبش و در سال 1958 م تنها رهبر افریقایی بود که به پیشنهاد ژنرال دوگل رئیس جمهور فرانسه، مبنی بر تشکیل یک جامعه فرانسوی افریقایی در مستعمرات فرانسه، رأی منفی داد. بدین ترتیب بود که در تاریخ دوم اکتبر 1958 م، گینه استقلال خود را به دست آورد و سکوتوره به مقام ریاست جمهوری و نخست‌وزیری این کشور دست یافت. وی حدود 30 سال رهبری گینه را به عهده داشت و در چهار دوره متوالی به ریاست جمهوری آن برگزیده شد، ضمن این که 14 سال نیز هم‌زمان، نخست‌وزیر بود.

پس از استقلال گینه، سکوتوره به کشورهای شرق خصوصاً اتحاد جماهیر شوروی سابق نزدیک شد و سپس به غرب متمایل گردید. وی در سال‌های آخر عمر، درهای اقتصاد و سیاست کشورش را به سوی غرب گشود و روابط گینه را با فرانسه و امریکا بهبود بخشید. سکوتوره از 1981 م ریاست یک هیأت میانجی از سوی سازمان کنفرانس اسلامی برای میانجی‌گری در جنگ ایران و عراق را برعهده گرفت و به هر دو کشور سفر کرد. احمد سکوتوره به عنوان یکی از مشاهیر سیاسی قاره افریقا، به هنگام مرگ در 26 مارس 1984 م در 62 سالگی، ریاست دوره‌ای سازمان وحدت افریقا را به عهده داشت.

تولد "ویلیامز" نمایش‌نامه‌نویس و شاعر معروف امریکایی (1911 م)
تنسی ویلیامْزْ در 26 مارس سال 1911 م در ایالت می‌سی‌سی‌پی امریکا به دنیا آمد. آنها در وضعی بحرانی و دشوار گرفتارند و می‌کوشند گذشته خود را جبران کنند، یا برآنند تا آینده‌ای بهتر از ورطه مبتذل و مادّی کنونی برای خود دست و پا نمایند. قهرمانان آثار تنسی ویلیامْزْ غالباً پس از یک شکست جسمی یا اخلاقی از شخصی تبهکار یا سنگدل، به تدریج از خیالات واهی خود دست می‌شویند. هم‌چنین اشخاص نمایش‌نامه‌های او، میان رؤیا و واقعیت، دست و پا می‌زنند. دنیای تنسی ویلیامز، گاهی خشونت بار و تیره است، چنان‌که هیچ‌گونه امیدی را منعکس نمی‌کند و همه‌کس، مورد تهدید پول، شهوت و احتیاجات پست قرار دارد. ویلیامز را بیشتر به عنوان درام نویس شاعر می‌شناسند که درون مایه نمایشی آثارش را در کند و کاو حالات بیمارگونه شخصیت‌ها قرار داده است. ویلیامز با مهارت بی‌مانندی، حالات، سرشت‌ها و اندیشه‌های خود را از زبان توده مردم و قهرمانانِ نمایش‌نامه‌هایش بیان می‌کرد. آثار او عمدتاً مبتنی بر شرح حال مردم ساده، رنج دیده و ناکام امریکاست. هم‌چنین روان‌شناسی و روان‌کاوی قرن بیستم در نوشته‌های او اثر فروان دارد. نوشته‌های ویلیامز، بیشتر، نمایش‌نامه است که از جمله آثار او، می‌توان به باغ‌وحش شیشه‌ای، پرنده شیرین جوانی و تابستان گرم و طولانی اشاره کرد. غالب نمایش‌نامه‌های تنسی ویلیامز با پیروزی بسیار همراه بوده، و علاوه بر ترجمه به بیشتر زبان‌ها، به روی صحنه آمده و از آنها فیلم ساخته شده است. تنسی ویلیامز، سرانجام در سال 1983 م در هفتاد و نه سالگی درگذشت.

درگذشت "پیرکوبِرتُن" مؤسس دوره جدید بازی‌های المپیک (1937 م)
پیردو فِرِدی بارون کوبرتُن بنیان‌گذار مرحله جدید بازی‌های المپیک، در اولین روز سال 1863 م متولد شد و در خانواده‌ای اشرافی رشد و نمو کرد. وی سپس در ارتش مشغول خدمت گردید و پس از آن به تعلیم و تربیت روی آورد. وی در همین راستا، بازی‌های المپیک را احیا نمود. این بازی‌ها که سابقه آن به 770 سال قبل از میلاد مسیح (ع) می‌رسید در سال 394 م به دستور امپراتور روم تعطیل گردید، با این حال، در همان زمان به عنوان معروفترین و محبوبترین مسابقات بین‌المللی در یونان و روم باستان جریان داشت. بارون کوبرتن در جریان یک سخنرانی در آمفی‌تئاتر دانشگاه سوربُن فرانسه به تاریخ 26 نوامبر 1892 م پیشنهاد نمود که ورزش را باید بین‌المللی کرد و بازی‌های ورزشی المپیک را از نو آغاز نمود. چهار سال بعد این مسابقات در موطن اصلی آن، یونان آغاز گردید. در اولین دوره این مسابقات 285 ورزشکار از 13 ملیت شرکت داشتند. این مسابقات در طول قرن بیستم به جز سالهایی که با جنگ‌های فراگیر اول و دوم جهانی، هم زمان بود برگزار شده است. پیرکوبرتن شخصیت برجسته ورزشی در جهان معاصر و احیاگر بازی‌های المپیک سرانجام پس از هفتاد و چهار سال زندگی به تاریخ 26 مارس 1937 درگذشت. وی در زمان حیات خود شاهد برگزاری 10 دوره از بازی‌های المپیک بود.

روز ملی و استقلال "بنگلادش" از پاکستان (1971 م)
کشور بنگلادش در جنوب شرقی آسیا و سواحل شمالی خلیج بنگال واقع شده است. پایتخت کشور بنگلادش، داکا و واحد پول آن تاکا می‌باشد. مردم بنگلادش ملیت بنگالی داشته و به زبان بنگالی، اردو و انگلیسی صحبت می‌کنند. دین رسمی مردم بنگلادش اسلام می‌باشد. بنگلادش، برخلاف موقعیت خوب جغرافیایی و شرایط اقلیمیِ مناسب برای کشاورزی، از نظر اقتصادی، کشور فقیری به شمار می‌آید. در قرن شانزدهم میلادی بنگال بخشی از امپراتوری مغول در هند بود. اما از نیمه قرن هجدهم تحت تسلط انگلستان قرار گرفت. این وضعیت تا سال 1947 که شبه قاره هند به دو کشور پاکستان و هندوستان تقسیم شد، ادامه داشت. بنگلادش پس از جدایی از هندوستان، خواهان استقلال از پاکستان شد. در ابتدا، پاکستان شرقی و غربی به عنوان یک کشور واحد در سال 1947 م از هند استقلال یافتند. اما بنگالی‌های ساکن پاکستان شرقی که نزدیک به 98 درصد جمعیت این سرزمین را تشکیل می‌دهند، از تبعیض‌های دولت مستقر در پاکستان غربی به شدت ناراضی بودند. آن‌ها ابتدا خواستار خودمختاری بوده ولی سپس خواهان استقلال گردیدند. سرانجام با مبارزه مسلحانه و دخالت ارتش هند، بنگلادش از پاکستان جدا شد و سرانجام استقلال بنگلادش روز 26 مارس 1971 م توسط شیخ مجیب‌الرحمن مبارز استقلال‌طلب بنگلادشی اعلام گردید و او به ریاست جمهوری این کشور دست یافت. حکومت این کشور جمهوری چند حزبی با یک مجلس قانون‌گزاری است.

انعقاد قرارداد ننگین "کمپ دیوید" بین دولت مصر و رژیم اشغال‌گر قدس (1979 م)
منطقه کاستاریکا در نیمه هزاره دوم میلادی، محل سکونت قبائل کوچک بود. در 29 مارس 1500 کریستف کلمب در جریان سفرهای خود، به این منطقه رسید اما حضور اروپائیان و سکونت آنها، 60 سال بعد عملی گردید. آنها این منطقه را به علت منابع طبیعی فراوان در آن، کاستاریکا نامیدند که به معنای ساحل ثروت‌مند می‌باشد. کاستاریکا از سال 1564 به صورت رسمی در سیطره اسپانیا قرار گرفت که تا سال 1821 به طول انجامید. پس از آن، ضمن اعلام استقلال خود، به امپراتوری مکزیک پیوست و با فروپاشی فدراسیون مکزیک، کاستاریکا نیز به استقلال کامل نائل آمد. کاستاریکا با 51/100 کیلومتر مربع وسعت در قاره امریکای مرکزی، در غرب دریای کارائیب و شرق اقیانوس آرام و در همسایگی کشورهای پاناما و نیکاراگوئه واقع شده است. جمعیت آن بیش از 4 میلیون نفر بوده و اسپانیولی‌ها، دورگه‌ها و سرخ‌پوستان، مهم‌ترین گروه نژادی آن می‌باشند و پیش‌بینی شده است جمعیت آن تا سال 2025 به حدود 6 میلیون نفر بالغ گردد. مذهب اکثر مردم، کاتولیک، زبان رسمی، اسپانیولی و پایتخت آن، شهر سان خوزه می‌باشد. شهرهای مهم آن عبارتند از: کارتاگو، آلاخوئلا و بندر لیمون. حکومت کاستاریکا جمهوری چند حزبی با یک مجلس قانون‌گزاری بوده و واحد پول آن کولون کاستاریکا است.

آغاز عملیات بیت المقدس 4 توسط سپاه پاسداران انقلاب اسلامی (1367 ش)
عملیات بیت المقدس 4 در تاریخ ششم فروردین 1367 با رمز مبارک یا اباعبداللَّه الحسین (ع) به منظور پاسخگویی به تجاوز و شرارت‌های خصم جنایتکار در حمله به مناطق مسکونی و نیز به دادخواهی شهدای مظلوم شهرها و روستاهای کُردنشینِ عراق از جمله حلبچه و با هدف آزادسازی بخشی از ارتفاعات سلیمانیه عراق در منطقه عملیاتی دربندیخان انجام گرفت.

در این عملیات، رزمندگان اسلام، متشکل از نیروهای زمینی و دریایی سپاه پاسداران، با بهره‌گیری از آتش پر حجم توپخانه و با حمایت نیروی هوایی و هوا نیروز ارتش جمهوری اسلامی، نیروهای مهندسی - رزمی جهاد و سپاه، حرکت خود را به سوی دشمن آغاز کردند و با یورش خود، شکست را به دشمن بعثی تحمیل نمودند. نتایج عملیات بیت‌المقدس 4: آزادی‌سازی ارتفاعات مهم شاخ شمیران، شاخ سورسر، پشت قلعه و نیز چندین روستا. تجهیزات: تانک و نفربر، 20 دستگاه انهدامی، 15 دستگاه اغتنامی؛ خودرو سبک و سنگین، 50 دستگاه انهدامی و تعداد زیادی اغتنامی؛ انهدام دو تیپ، دو گردان تانک و یک گردان توپخانه دشمن، 1500 نفر کشته و زخمی و 400 نفر اسیر.

برخی دیگر از رویدادهای امروز
1668: انگلیسی ها که در حال تصاحب و استثمار مشرق زمین بودند، منطقه بمبئی را در هند تصرف کردند.
1804: پس از خرید لوئیزیانا (سراسر مناطق مرکزی ایالات متحده امروز، از شیکاگو تا نیواُرلیان) از فرانسه، کنگره آمریکا تصویب کرد که گروهی از سرخپوستان شرق «می سی سی پی» به لوئیزیانا منتقل شوند.
1818: یک زلزله شدید در این روز شهر کاراکاس در ونزوئلا را ویران ساخت و بیش از 20 هزارتن از ساکنان این شهر را کشت. در این حادثه طبیعی نه دهم ساختمانهای شهر که اینک پایتخت ونزوئلاست ویران شدند.
2000: ولادیمیر پوتین که از سوی یلتسین نخست وزیر و بعدا کفیل ریاست جمهوری روسیه فدراتیو شده بود در یک انتخابات عمومی رئیس جمهوری این کشور شد. وی که قبلا افسر امنیتی (کا. گ. ب.) شوروی و عضو حزب کمونیست بود پس از فروپاشی شوروی معاون شهرداری سن پترزبورگ (لنینگراد) شده بود. پوتین در مارس 2004 برای دومین بار به ریاست جمهوری روسیه انتخاب شد. در پی ایجاد تغییراتی در قانون اساسی روسیه، وی در سال 2012 برای یک دوره دیگر رئیس جمهوری روسیه شده است.
برای مشاهده مجله شبانه اینجا کلیک کنید
تبادل نظر
آدرس ایمیل خود را با فرمت مناسب وارد نمایید.