وی افزود: هدف از این کار بررسی قابلیت تولید نانوالیاف از خمیر کرافت قهوهای کنف و تقویتکنندگی آن در تولید کاغذ کرافت، با خمیر کاغذ پایه صنعتی حاصل از مخلوط پهنبرگان شرکت چوب و کاغذ ایران بود. در بخش نخست این طرح اقدام به ارزیابی قابلیت تولید نانوالیاف سلولزی از خمیرکاغذ کرافت رنگبری نشده از ساقه کنف شد و در بخش دوم قابلیت تقویت کنندگی آن در صورت استفاده همراه با خمیر کاغذ کرافت قهوهای مخلوط پهنبرگان برای تولید کاغذ مورد ارزیابی قرار گرفت.
محقق طرح تصریح کرد: نتایج این تحقیقات نشان میدهد که کاغذهای ترکیبی یا اندود شده با نانوالیاف حاصل از خمیر کرافت قهوهای پوست کنف، ویژگیهای فیزیکی و مکانیکی بهتری نسبت به کاغذهای ترکیبی یا اندودشده با نانوالیاف حاصل از خمیر کرافت قهوهای سوزنیبرگ تجارتی داشتند.
وی افزود: همچنین خمیر کاغذ کرافت قهوهای (رنگبری نشده) حاصل از پوست کنف در مقایسه با خمیر کاغذ کرافت قهوهای (رنگبری نشده) سوزنیبرگان میتواند با سهولت بیشتری به ژل نانوالیاف تبدیل شود؛ بطوری که با عبور سوسپانسیون خمیر کاغذ رنگبری نشده پوست کنف با درصد خشکی بیشتر (حدود 5.5 درصد) از محدوده متداول (1 تا 2 درصد) از میکروسیالکننده نیز میتوان ژل نانو الیاف تولید کرد.
رضایتی چرانی ادامه داد: این حالت برای خمیر کاغذ کرافت کاج جنگلی، بعنوان یک منبع خمیرکاغذ الیاف بلند سوزنی برگ تجارتی، امکانپذیر نبود. بنابراین میتوان با انرژی کمتری، ژل نانو الیاف پوست کنف تولید کرد.
وی گفت: این طرح نشان داد که میتوان از خمیر قهوهای ساقه کنف بعنوان یک گیاه لیگنوسلولزی غیر چوبی، با مصرف کمتر از 400 کیلو وات ساعت، نانوالیاف سلولزی به روش مکانیکی تهیه کرد که با محاسبه سرانگشتی هزینه جاری جهت تولید نانوالیاف سلولزی حاصل از خمیر مربوطه، به کمتر از 20 هزار تومان به ازای هر کیلوگرم نانوالیاف سلولزی میرسد.
به گفته رضایتی، در صورت بکارگیری این طرح در صنایع کاغذسازی، کشور از واردات انواع کاغذ مرغوب بویژه برای مصارف کارتنسازی بینیاز میشود. همچنین قابلیت استفاده از منابع خمیر کاغذ با مرغوبیت کم مثل کاغذهای بازیافتی برای تولیدات کاغذ و مقوا، از طریق تقویت با نانو الیاف سلولزی، برای صنایع مرتبط فراهم میشود. این درحالی است که رضایتی معتقد است که در صورت حمایت مالی از این طرح میتوان تولید این محصول را بومی کرد.
وی در مورد ادامه تحقیقات نیز افزود: در حال حاضر تلاشهایی برای طراحی و ساخت آن در داخل کشور صورت گرفته است که به دلیل نبود دستگاه مشابه، پیشرفت زیادی نداشته است و لذا در حال حاضر به دنبال پیگیری بهینهسازی استفاده از نانو الیاف سلولزی برای تقویت کاغذهای حاصل از خمیر چوب پهنبرگان و باگاس مربوط به شرکت چوب و کاغذ ایران (چوکا) و کاغذسازی پارس، در گام نخست در مقیاس آزمایشگاهی هستیم.
به نوشته سایت نانو، این محصول تولیدی ویژگیهای فیزیکی و مکانیکی بهتری را نسبت به کاغذهای ترکیبی یا اندود شده با نانو الیاف حاصل از خمیر کرافت قهوهای سوزنی برگ تجارتی دارند.
نتایج این کار تحقیقاتی که توسط دکتر پژمان رضایتی چرانی و همکارانش صورت گرفته، منجر به انتشار دو مقاله در مجله Cellulose شده است.