با این حال بنیامین نتانیاهو نخست وزیر اسراییل در سخنرانی اخیر خود در ایپک درباره اعزام نیروهای صلحبان بین المللی ابراز تردید کرده است.
حماس نیز اعلام کرد این گروه ناتو را دشمن و اشغالگر قلمداد خواهد کرد. جان کری وزیر خارجه آمریکا ماه فوریه اعلام کرد نیروی‌های خارجی مسئله‌ای است که دو طرف باید درباره آن توافق کنند.
اگرچه اظهارات محمود عباس جنجالی بود با این حال پیشنهاد وی به زودی از خاطره‌ها پاک نخواهد شود. در واقع اگر مذاکره کنندگان در فرایند صلح خاورمیانه درباره دیگر مسایل جنجالی به پیشرفت دست پیدا کنند، احتمال بیرون رفتن نیروهای اسراییلی از کرانه باختری قوت بیشتری خواهد یافت.
مذاکره کنندگان نباید منتظر چالش باشند بلکه باید درباره نحوه برخورد با موانع به سوی یک انتقال امنیت موفق گام بردارند. در این مسیر باید، بر چند مسئله اساسی متمرکز شوند.
نخست اینکه دیدگاه‌ها درباره حضور نیروهای صلحبان بین المللی چه خواهد بود. صلحبانان بین‌المللی باید توسط مردم فلسطین مدرکی ملموس دال بر حمایت خارجی از استقلال فلسطین دیده شوند. همچنین نباید اجازه داده شود کشور مستقل فلسطین مکانی برای فعالیت تروریست‌های خارجی و نیز حماس شود.
مدیریت این شرایط می تواند بزرگترین چالش نیروهای صلحبان باشد. با این حال یک استراتژی عمومی فعال، همکاری کشورهای اعزام کننده نیرو، تشکیلات فلسطینی، جامعه مدنی و بخش خصوصی برای موفقیت این نیروها در دستیابی به هدف یک فلسطین آرام و مستقل بسیار ضروری است.
مسئله دیگری که همان اندازه مهم است استراتژی دادن تضمین های واقعی به اسراییل درباره این مسئله است که نیروهای خارجی هیچ اقدامی که به طور مستقیم امنیت اسراییل را تهدید کند، تحمل نخواهند کرد.
در حالی که توافق نهایی صلح حرف آخر را در تعیین شرایط می زند، صلحبانان می توانند وظیفه کمک به بازگشت یا اسکان دوباره آوارگان فلسطین و نیز برقراری ثبات در چارچوب مرزهای کشور فلسطینی را به عهده بگیرند.
همزمان این نیروها نباید مسئولیت مدیریت هر گونه توافق در زمینه تبادل زمین را به عهده بگیرند زیرا هیچ نیروی خارجی از اعتبار سیاسی لازم برای این اقدام برخوردار نیست. تنها دو طرف هستند که می‌توانند این اقدام را صورت دهند زیرا هر گونه تبادل زمین نیازمند تغییر مکان شهرک های اسراییلی است.
آنها همچنین می توانند نیروی پلیس غیرنظامی فلسطین را کمک کنند که به ظرفیت سازی بپردازد و یا از ارائه خدمات ضروری به مناطق محروم حمایت کنند. این فهرست بسیار گسترده است با این حال برای یک ماموریت صلحبانی بعید نیست.
سئوال دیگری که در اینجا مطرح است اینکه صلحبانان با چه آزمون های روبرو خواهند بود. علاوه بر مشکل تروریست ها و گروههای افراطی می توان تصور بی نظمی و اغتشاشات مدنی در مناطق شهری به ویژه بیت المقدس یا در گذرگاههای مرزی را داشت.
اگر پلیس محلی قادر به انجام وظایف خود نباشد، نیروهای خارجی به طور قطع می توانند کمک کننده باشند و البته باید آماده این گونه ماموریت ها نیز باشند. حملات راکتی حماس به طور آشکار بزرگترین نگرانی اسراییل خواهد بود و به طور قطع می تواند موجب اعمال فشار به اسراییل برای تلافی شود این درحالی است که نیروهای خارجی می توانند این گونه تهدید ها را از بین ببرند.
تضمین مرزهای شرقی فلسطین نیز یک نگرانی بزرگ است. با توجه به لطماتی که اردن از جنگ داخلی سوریه متحمل شد، جلوگیری از تهدید شدن کشور آتی فلسطینی توسط جنگجویان خارجی بسیار حیاتی است. حضور گسترده نیروهای سازمان ملل می‌توانند در این زمینه بسیار کمک کننده باشد.
به رغم همه مسایل مطرح شده، موفقیت این نیرو بستگی به این دارد که اسراییلی‌ها وفلسطینی‌ها بخواهند در صلح در کنار یکدیگر زندگی می‌کنند.
همزمان با پیشرفت مذاکرات، مذاکره‌کنندگان باید به شدت با کارشناسان و تحلیلگران درباره نحوه اجرای موثر این توافق به ویژه درباره نقش نیروهای خارجی رایزنی کنند. با توجه به امیدواری و نگرانی های موجود درباره نتایج واقعی توافق صلح، دو طرف باید از قبل درباره اندازه، ترکیب، اختیارات و وظایف این نیرو توافق کنند. اگر این توافق به شکلی ضعیف اجرای شود پیامدهای واقعا فاجعه باری خواهد داشت و می‌توان کل فرایند صلح را به شکست بکشاند.
انتهای پیام/