استاد گران قدر جناب آقای فاطمی نیا درباره برخی شائبه های درونی قائم به شخص می فرمایند: «گاهی وقت ها شائبه هایی در قلب و عمل انسان می باشد که قائم به غیر هم نیست، برخلاف ریا که قائم به غیر است، یعنی باید غیری باشد تا عمل را برای آن شخص از روی ریا انجام دهد. اما گاهی شائبه قائم به غیر نیست، قائم به شخص است مانند عُجب، مثلا اگر خداوند به او توفیق خواندن نماز شب بدهد، خود را خیلی آدم خوبی و دارای امتیازی می پندارد و چه بسا خود را از خداوند هم طلبکار می بیند. عُجب و خودپسندی نیز مانند ریا مفسد عمل می باشد... البته باید توجه داشت که حالت شکر با عُجب اشتباه نشود؛ زیرا فرد گاهی می گوید: خدایا شکرت که به من توفیق نماز شب دادی.»
نکته ها از میان گفته ها- دفتر اول- صفحه۱۷
برای مشاهده مجله شبانه اینجا کلیک کنید