به گزارش
گروه استانهای باشگاه خبرنگاران ،رضادوست ، با اشاره سخنرانی‌های رییس جمهور در گیلان(زمان انتخابات) و بیان این مطلب که "گیلان بهشت ایران است و به اندازه سه کشور اروپایی زمین حاصل خیز دارد"، افزود: نباید در این استان ما بیکار داشته باشیم و دنیا برای کشاورزی مدرن راه حل پیدا کرده است، اما ما برای احیاء و حل مسئله چای گیلان راه حل پیدا نکرده‌ایم؟! در شرایط فعلی مزارع چای ما به یک دوم تقلیل یافته است، آیا حل مشکل چای گیلان پیچیده است!؟ در کنیا و هند مزارع چای به صورت انبوه وجود دارد ما از کنیا هم کمتریم؟"
وی افزود: این سخنان ریاست جمهوری در اذهان عمومی علی‌الخصوص چایکاران گیلانی به یادگار مانده است و مردم همچنان منتظرند تا ببینند در دولت تدبیر و امید برای حل مسئله چای کشور چه اتفاقی می‌افتد؟ قطعاً تمام مساعی و همت دولت بر این است تا برای جوانان این مرز و بوم ایجاد اشتغال کند.
وی ادامه داد: آمارها و اطلاعات موجود مبین این امر است که جهت ایجاد اشتغال برای هر فرد ایرانی دولت باید بالغ بر 100 میلیون تومان از منابع عمومی داخل کشور یا از محل تسهیلات مالی خارجی(فاینانس) هزینه کند. آیا وقت آن نرسیده است که نسبت به اشتغال 60 هزار خانوار چایکار شمالی کشور اقدام ویژه ای برای ماندگاری این صنعت که قدمتی بالای 100 ساله دارد صورت گیرد؟
رضادوست ادامه داد: همه می دانند چای یک کالای مصرفی، رسمی، برای هر خانوار ایرانی آن هم با کمترین هزینه ممکن است که در عصر حاضر به عنوان یک وسیله پذیرایی در محافل رسمی و غیررسمی متداول است.
وی تصریح کرد: با همه خواص و اوصافی که این محصول پرمصرف دارد، از سنوات گذشته تاکنون همچنان شاهد غربت این یادگار"محمدمیرزای چایکار ملقب به کاشف السلطنه"هستیم. اگر نگاهی به مستندات موجود در سازمان چای کشور داشته باشیم بخوبی می‌شود پی برد که تولید 68 هزار تن چای مرغوب کشور در سال های 69 تا 71 به سبب عدم توجه به صنعت چای کشور از سوی دولت و سیاست‌گذاری‌های غلط در این حوزه، اکنون به 20 هزار تن رسیده است که علت آن جز اعمال سیاست‌های نادرست چیزی نبوده و نیست؟
کارشناس ارشد کشاورزی اضافه کرد: صاحب نظران اقتصاد اشراف دارند که اقتصاد مردم منطقه گیلان و نیز غرب مازندران تا حدود زیادی به صورت مستقیم و غیرمستقیم به صنعت چای وابسته است و اگر هرچه زودتر برای حل معضل چای اقدام شایسته ای صورت نپذیرد، این روند می تواند تهدید جدی معاش چایکاران مبدل گردد و در نتیجه علاوه بر تولید فقر، مهاجرت روستاییان به شهرها را مضاعف گرداند.
رضادوست گفت: آنچه که باید بدانیم این است که براساس نتیجه بررسی‌های صورت گرفته توسط کارشناسان سازمان چای کشور، چای ایرانی کاملاً سالم، طبیعی، ارگانیک و فاقد هرگونه سم و کود شیمیایی است در حالی که چای وارداتی براساس اعلان مراجع ذیصلاح دارای طعم، اسانس و رنگ های غیرطبیعی است.
وی افزود: تناسب تولید 20 هزار تن چای و مصرف بالای 110 هزار تن که متاسفانه چای داخل در انبارهای چای کشور بصورت بلا استفاده رها شده و بازرگانان به واردات چای روی آورده‌اند، جای بسی تعجب و تأمل دارد!!!؟
وی خاطرنشان کرد: علت کاهش اشتغال در بخش صنعت چای به صرفه نبودن تولید و بالابودن هزینه‌های تولید آن است، و از طرف دیگر قیمت تخفیفی برای کشاورزان قابل قبول نیست و با این اوصاف باید بدانیم که اگر چایکاران از این شغل فاصله بگیرند و به هر دلیل انگیزه خود را برای افزایش تولید از دست بدهند، هم خود بیش از این آسیب و صدمه خواهند دید وهم راه برای واردات چای بی‌کیفیت خارجی هموارتر خواهد شد، و در نتیجه تولید ملی به طرز نگران کننده‌ای کاهش خواهد یافت. لذا انتظار می‌رود مسئولان و متولیان امور بیش از این تعلل را جایز ندانند و فرصت را برای حل معضل چای مغتنم بشمارند و مدبرانه، امید را به دست اندرکاران صنعت چای کشور برگردانند.
انتهای پیام/م