به گزارش خبرنگار باشگاه خبرنگاران زاهدان .، گل‌فشان از جمله پديده‌هاي جالب توجه در منطقه ساحلي خزر و درياي عمان هستند.
گل فشان ها در نقاط ديگر دنيا نيز وجود دارند اما همبستگي اين عارضه زمين شناسي با منابع نفت و گاز آن را به پديده‌اي جذاب در اين دو حوضه جغرافیایی تبديل كرده است.
در جنوب شرق ايران 20 گل‌فشان وجود دارد كه 5 مورد آنها بين بندر جاسك و ميناب، 9 مورد بين چابهار و بندر جاسك و 6 مورد ديگر هم بين چابهار و مرز ايران و پاكستان بويژه شمال خليج گواتر قرار گرفته است.
مهمترين اين گل‌فشان ها در 95 كيلومتري غرب بندر كنارك و در دشت كهير نرسيده به روستاي تنگ در زميني مسطح واقع شده و داراي سه تپه كوچك گل‌فشان است كه يكي از آنها شبيه آتشفشان و در حال حاضر فعال است و بقيه آنها نيز از چند سال قبل به صورت غيرفعال درآمده‌اند .
در بلنداي اين تپه‌ها، دهانه‌هايي به قطر چند سانتي متر وجود دارد و از دهانه گل‌فشان كه در حال حاضر فعال است، به طور متناوب گل خاكستري رنگ خارج شده و به سوي دامنه‌ها سرازير مي‌شود. دوره تناوب اين پديده نادر و زيبا ده تا پانزده دقيقه است كه اين عمل با لرزش خاك همراه است و گاهي به هنگام خروج گل، صدايي همانند شليك تفنگ از آن به گوش مي‌رسد.
گل‌فشان‌هاي ايران بيشتر در جلگه ساحلي درياي عمان بخصوص بلوچستان جنوبي تمركز دارند و بيشتر آنها در حال حاضر فعالند، اما فعاليت آنها در فصول مختلف از سالي به سال ديگر تغيير پيدا مي‌كند.
گل‌فشان‌ها در ميان بوميان ساكن استان سيستان و بلوچستان و هرمزگان به صورتهاي مختلفي تلفظ مي‌شود. مردم منطقه گواتر، جلگه دشتياري و شرق بلوچستان گل‌فشان را به لهجه محلي بوتن واهالي چابهار، كهير و زرآباد آن را گل پاشان و ناپك به معناي ناف زمين يا ناف دريا مي نامند و در بين ساكنان شرق استان هرمزگان نيز به آب باد معروف است.
این پدیده نادر و جذاب می تواند بعنوان اثری بکر توجه گردشگران نوروزی
را به این نقطه از استان سیستان و بلوچستان جلب کند اما متاسفانه هنوز سرمایه
گذاری کلانی در این رابطه صورت نگرفته است. /س
انتهای پیام/