تا کی باید ادای حرفه‌ای‌بودن در بیاوریم؟

به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران،  با پایان هفته بیست و هفتم لیگ برتر این مسابقات برای یک ماه تعطیل شد و هفته بعدی آن در 7 فروردین سال 93 و به صورت همزمان برگزار خواهد شد.

سازمان لیگ علت این وقفه یک ماهه را دیدارهای 4 نماینده ایران در لیگ قهرمانان آسیا و اردوی آماده سازی تیم ملی عنوان کرده است. این در حالیست که جدال مدعیان قهرمانی با شکست استقلال، توقف فولاد و سپاهان و نفت و برد پرسپولیس به اوج حساسیت خود رسیده و در انتهای جدول نیز راه آهن و مس و فجر با امتیازاتی که این هفته گرفتند به تلاش برای بقا امیدوارتر شدند و باید دید مربیان چگونه می خواهند آمادگی بازیکنان خود را که در این مقطع فصل به بالاترین حد خود رسیده حفظ کنند؟


ابراهیم آشتیانی پیشکسوت فوتبال کشورمان در این باره نظرات جالبی دارد: «باید بگویم تعطیلات فوتبال فاجعه است، درهیچ جای دنیا این مدت زمان فوتبال راتعطیل نمی‌کنند ولی درکشور‌ ما بی رویه فوتبال تعطیل می‌شود که این نکته متفاوت از فوتبال همه جای دنیاست. متاسفانه باید اعلام کنم ما چون اسم حرفه‌ای بودن را یدک می کشیم باید قوانین و برنامه‌های فوتبال ما اعم از زمان بازیها ، ریکاوری بازیکنان و سایر برنامه‌ها حرفه‌ای باشد، ولی متاسفانه به این شکل نیست. از لحاظ علمی هم باید اعلام کنم ریکاوری، بدنسازی وآمادی بازیکن باید 72 ساعت طول بکشد و این تعطیلی یک بازیکن را از شرایط مسابقه خارج می کند من اعلام می کنم با این تعطیلات یک باشگاه چه کارهایی می‌خواهد انجام دهد، به طور قطع وجود تعطیلات یک ماهه باعث می‌شود که به باشگاه ، بازیکن و حتی تیم ملی ضربه بزند و حتی باعث می‌شود بازیکنی از باشگاه‌ها انتخاب نشود و کیفیت لیگ به پایین‌ترین سطح خود میرسد و بازیکنان کلیدی آسیب می بینند».


آشتیانی اشاره ای هم به فوتبال اروپا دارد: «" منچستر" را مثال می زنم ، هم در لیگ انگلستان و هم در جام حذفی و هم در لیگ باشگاه های اروپا بازی می کند، هیچ مشکلی هم بوجود نمی‌آید. ظرف دوساعت یک بازیکن را ریکاوری و آماده می کنند زیرا علمی و بر اساس علم فوتبال پیش می رود. در واقع تعطیلات ده روزه ،‌ یک ماهه در تیم و سایر تعطیلات نه تنها علمی نیست بلکه با علم روز فوتبال منافات دارد. ما ادعای حرفه ای شدن را داریم و باید مطابق اصول حرفه ای فوتبال پیش برویم واین تعطیلات به فوتبال ما ضربه می‌زند. تعجب می‌کنم بازیکنی که در شرایط مسابقه قراردارد و باید 72 ساعت بعد از یک بازی آماده بازی دیگری شود با این یک ماه تعطیلی ازشرایط مسابقه دور شده است و بعد از سه یا چهار بازی باز هم از شرایط مسابقه خارج می شود».

تیم ملی ایران برای چهارمین بار در معتبرترین رقابت فوتبال دنیا شرکت خواهد کرد و حداقل انتظاری که از ما می رود این است که به استانداردهای فوتبال حرفه ای نزدیک تر شویم و یکی از ابتدایی ترین ملزومات آن برگزاری منظم لیگ است. از آنجایی که امسال تمام برنامه ریزی سازمان لیگ تحت تأثیر برنامه آماده سازی تیم ملی قرار گرفت و مسابقات خیلی زودتر از حد معمول و از 2 مردادماه 92 آغاز شد امیدوار بودیم که مسابقات بدون وقفه و منظم برگزار شود که در بخش دوم یعنی نظم تا حدی موفق بدند اما وقفه طولانی در اواخر لیگ سیزدهم گریبان تیم ها را گرفت و باید منتظر ماند و دید که این تعطیلی برای فوتبال ملی و باشگاهی ما عوایدی در پی خواهد داشت یا اینکه دود آن به چشم خود بازیکنان و باشگاه ها خواهد رفت؟
آیا همه 31 تیم دیگری که به جام جهانی می آیند نیز مثل ما فکر می کنند و باشگاه های خود را فدای تیم ملی می کنند؟ البته ما نمی گوئیم تیم ملی اهمیت ندارد اما تیمی که می خواهد در جام جهانی بازی کند باید بازیکنانش توانایی هر 4 روز یک بازی را داشته باشند و صرف بازی های لیگ قهرمانان و اردوی آماده سازی نباید بهانه ای باشد برای تعطیلی لیگ.
علاقه مندان به فوتبال در طول فصل بارها شاهد اعتراضات محسوس و غیرمحسوس کی روش به تاج و سازمان لیگ و حتی در مقطعی به باشگاه ها بودند اما همه این منازعات لفظی با خوشی پایان یافت و ظاهرا همگان (اعم از مدیران، مربیان و بازیکنان) به اجبار یا به رضایت در برابر این تصمیم تمکین کرده اند ولی باید دید در پایان فصل و رقم خوردن نتایج 3 هفته پایانی نیز این سکوت و رضایت ادامه خواهد داشت یا نه؟....

امیدواریم با برنامه ریزی خوب ودقیق به استانداردهای علمی روز فوتبال نزدیک شویم و شاهد موفقیت روز افزون فوتبال مان، چه در عرصه‌ملی و چه در عرصه باشگاهی باشیم و نیک دریابیم که علت اصلی ریزش تماشاگران ما در فوتبال و معرفی نشدن پدیده همانند سابق این نگاه های غیر حرفه ای در فوتبال است که افت کیفیت فنی فوتبال ما را در پی دارد. در واقع باید بپذیریم ما آمادگی حرفه‌ای شدن فوتبال را نداشتیم اما تظاهر کردیم که حرفه‌ای شده‌ایم و صرفا ادای آن را در آوردیم.